کارگری

اول می را در کارخانه، خیابان، مدرسه، بیمارستان، و همه جای جامعه، با شکوه بیشتری گرامی بداریم. با خانواده‌های‌مان در این روز تاریخی همراه شویم،  "زن، زندگی، آزادی" را فریاد بزنیم و با صفی متحد و سراسری، عزم خود را برای پایان دادن به مناسبات کنونی اعلام کنیم.

روز جهانی کارگر روز اتحاد شاغل و بازنشسته است. روز اتحاد همه ما مردم علیه فقر و  مشقتهای زندگی است. روز همصدایی با معلمان عزیز و فریاد تحصیل رایگان حق مسلم فرزندان ما، است.  روز همبستگی با خانواده های جانباختگان  فاجعه انفجار هولناک در اسکله بندر رجایی و مردم در بندر عباس است .

ما همکاران در بخش های مختلف صنعت نفت، از جمله همکاران پیمانی، ارکان ثالث، همکاران استخدام رسمی و بازنشستگان نفت که همگی مطالباتی بر روی زمین مانده و پاسخ نگرفته ای داریم را به گرامیداشت روز جهانی کارگر و پیگری خواستهایمان فرا میخوانیم.

ما خواهان لغو کامل هرگونه تبعیض جنسی، جنسیتی، نژادی، ملی، مذهبی، عقیدتی و طبقاتی هستیم؛ خواستار آموزش رایگان برای همه، لغو کار کودک، برابری کامل حقوقی و اجتماعی زنان و دیگر اقشار تحت ستم، لغو حجاب اجباری، و نیز تحقیق مستقل و محاکمه‌ی عاملان کشتار کارگران در محیط‌های کار، از جمله در فاجعه‌ی دلخراش بندر رجایی، می‌باشیم

ابرابری جنسیتی در محیط کار ناظر بر تفاوتهایی است که میان زنان و مردان در دسترسی به فرصتهای شغلی، دستمزد، ارتقاء، و شرایط کاری وجود دارند. این نابرابری می‌تواند ناشی از تبعیضهای مستقیم یا ساختاری باشد، مانند پرداخت کمتر به زنان برای کار مشابه، محدود شدن دسترسی زنان به موقعیتهای مدیریتی، یا نادیده گرفتن مسئولیتهای خانوادگی آنان در سیاستهای سازمانی.

علیه آموزش پولی/ طبقاتی و ایدئولوژیک، تبعیض های جنسیتی، زبانی، اقلیمی، مذهبی، در آموزش.
برای بازگرداندن کودکان کار به مدرسه که زندگی را در زباله دان ها و محیط های سخت کار دنبال می کنند.
چون خرد در  مدارس با تفاهم نامه های امنیتی به مسلخ می رود،حق آموزش به زبان مادری، حق ایجاد تشکل های مستقل جرم است.
چون دستمزدها زیر خط فقر، بیمه دانش آموزان و فرهنگیان ناکارآمد؛ وضعیت معلمان خرید خدمت، حق التدریسی و سرایداران بلا تکلیف؛ پاداش پایان خدمت بازنشستگان در گروگان؛ صندوق ذخیره فرهنگیان منبع غارت و رانت و خارج از مدیریت صاحبان اصلی آن، شاغل و بازنشسته است ..

کار کودک یک مسئلۀ اجتماعی پرسابقه و تقریباً رایج در همه جاست. در نگاه نخست حل این مسئلۀ "ساده" به نظر می رسد، زیرا علت اصلی آن بی مجادله فقر است. پس ظاهراً کافی است حمایت مالی نسبتاً محدودی از خانواده های تهیدست - معادل هزینه های تحصیل و "درآمد" کودک کار – صورت گیرد تا مسئله ریشه کن شود و امکان تحصیل برای کودکان کار فراهم.

زمان: پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت ساعت ۱۰صبح
مکان: مراکز استان ها، مقابل ادارات کل
شهرستان ها، مقابل ادارات آموزش و پرورش
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

مبارزه برای افزایش مزد، حق تشکل مستقل، کاهش ساعات کار، منع کار کودکان، رفع تبعیض از کارگران مهاجر، تأمین بیمه های اجتماعی و تحصیل وآموزش و بهداشت و درمان رایگان، تأمین شغل برای جویندگان کار و تخصیص بیمه بیکاری به بیکاران، برابری زنان و مردان در زمینه استخدام، مزد و تصدی مسئولیت ها، آزادی بیان، تجمع، اعتصاب و تشکل و تحزب، آزادی زندانیان سیاسی و لغو مجازات های قرون وسطایی و اعدام، تامین مسکن مناسب برای همگان،...

اول ماه می روز اعتراض به کل این نظام مبتنی بر بردگی مزدی و بربریت سرمایه‌داری است، روز ایستادگی علیه تمامی رنج‌ها و مصائبی‌ست که ریشه در سلطه‌ی سرمایه دارد. از همین رو روز جهانی کارگر تنها به طبقه‌ی کارگر مربوط نیست، بلکه مربوط به همه‌ بخش‌های جامعه‌ی تحت ستم و تبعیضات اقتصادی، اجتماعی، جنسیتی، قومی و مذهبی و غیره است.,.
اول می را در کارخانه، خیابان، مدرسه، بیمارستان، و همه جای جامعه، با شکوه بیشتری گرامی بداریم. با خانواده‌های‌مان در این روز تاریخی همراه شویم، "زن، زندگی، آزادی" را فریاد بزنیم و با صفی متحد و سراسری، عزم خود را برای پایان دادن به مناسبات کنونی اعلام کنیم

این سیاست ها محکوم به شکست است و دانش آموزان و معلمان آگاه مانع از آن هستند که دشمنان علم و آموزش و آگاهی به اهداف پلید خود دست پیدا کنند. همچنانکه در گذشته نیز بسیج مدارس و امور تربیتی ها نتوانستند در ایجاد محدودیت بر مراکز آموزشی، موفقیتی کسب کنند.

از تمامی نهادها و تشکل‌های کارگری، صنفی و مدنی دعوت می‌کنیم که در کنار دانش آموزان، معلمان، و‌ دختران ما ایستاده و اعتراضات خود را به روش‌های مختلف نشان دهند. ما هشدار می‌دهیم که تداوم چنین سیاست‌هایی تنها موجب افزایش هر چه گسترده تر نارضایتی عمومی خواهد شد و بار دیگر پیامدهای سنگینی برای عاملان آن به همراه خواهد داشت.

اسماعیل گرامی از ۲۱ مرداد ۱۴۰۳ تاکنون در زندان اوین دوران محکومیت یک‌ساله‌ی خود را سپری می‌کند. او پیش‌تر نیز به دلیل فعالیت‌های کارگری و دفاع از حقوق بازنشستگان بازداشت و زندانی شده بود.

ما از تمام کارگران مزدی واحدهای صنعتی، خدماتی، کشاورزی، ساختمانی، معدنی و غيره در بخش های خصوصی و دولتی دعوت می کنيم در محيط کار خود و در سطح جامعه برای حداقل دستمزدی که بدون دغدغه هزینه امرار معاش خانوار کارگران را پوشش می دهد مبارزه کنند.

متأسفانه سال‌هاست که تشکل‌های صنفی معلمان، مطالبات صنفی و آموزشی را در چارچوب آیین‌نامه‌ها و قوانین ناعادلانه دنبال کرده‌اند. از دولت روحانی تا رئیسی و حالا دولت پزشکیان، معلمان با وعده‌های پوچ «رتبه‌بندی» و بازنشستگان با «همسان‌سازی» و «متناسب‌سازی» سرگرم شده‌اند. این سیاست‌های فریبکارانه، فقط برای مدیریت و کنترل اعتراضات بوده است. وقتی خط فقر بیش از ۳۰ میلیون تومان است، چرا باید مطالبات به «رتبه‌بندی» و «همسان‌سازی» تقلیل داد؟ وقتی دولتی حاضر نیست حداقل دستمزد را عادلانه تعیین کند، چرا باید قواعد تحمیلی خودش را مبنا قرار دهیم؟

صادق کارگر، فعال سندیکایی در نروژ، در مورد سخنان احمدی میدری به صدای آمریکا گفت: «طرح میدری در واقع با دو بند مادە ۴۱ قانون کار کە افزایش دستمزد را تابع میزان تورم و سبد هزینە خواروبار دانسته است، مغایرت دارد» و افزود: «اصولا دولت مترصد این فرصت است کە تعیین حداقل دستمزد توسط شورای عالی کار را از میان بردارد و آن را وابسته به توافق بین کارگر و کارفرما کند.»

کالاهای مصرفی مردم از لباس و گوشت گرفته تا سیب زمینی و هویج، قسطی و دانه‌ای به فروش می‌رسد اما پشت پرده، بیماری‌های متابولیکی، سوءتغذیه و تلاشی خانواده‌هاست. بحران معیشت برای طبقات فرودست و متوسط، به مرحله‌ای رسیده که تمام مرزها و خطوط قرمز سابق را پشت سر گذاشته است؛ افول معاش مردم به خصوص مزدبگیرانِ با حقوق ثابت، نشانه‌های بسیار آشکاری دارد؛ اما یکی از عجیب‌ترین نشانه‌ها، تغییر مولفه‌های سبد خرید قسطی‌ست.

رسول بداقی پیشتر، از شهریور ۸۸ تا اردیبهشت ۹۵، مدت ۶ سال و ۸ ماه را پیوسته در زندان گذرانده بود.
شورای_هماهنگی_تشکلهای_صنفی_فرهنگیان_ایران با شادباش آزادی رسول بداقی به خانواده‌ی مقاوم ایشان و همکاران و مردم ایران، خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط همه‌ معلمان زندانی و فعالان صنفی است.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

اعتراض کارگران معدن مس سرچشمه خاتون آباد در بهمن سال ۸۲ برای تامین امنیت شغلی، لغو قرارداد موقت و بازگشت کارگران اخراجی بر سرکار و دیگر مطالبات، واکنش به تبعات سیاست اقتصادی جدید بود که آثار مخرب آن در زندگی کارگران انعکاس می یافت.

اینجانب محمدرضا خضری‌نژاد، به عنوان یک کارگر با ۱۲ سال سابقه خدمت و وکیل و نماینده کارکنان هلدینگ جهاد نصر پیمانکار در شرکت معدن گل گهر سیرجان، به شما نامه می‌زنم تا نگرانی‌های جدی خود را در خصوص تهدیدات و فشارهایی که به دلیل افشای فساد مالی و سوء مدیریت در این شرکت با آن مواجه هستم، به اطلاع شما برسانم.

صدایی که طنینی تاریخی دارد، اعلام می‌کند نتوانستند و نمی‌توانید با زندان و جریمه صداهای حق‌طلبانه فرهنگیان این سرزمین را خاموش کنید؛ از تکرار لجوجانه روش‌های منسوخ و شکست‌خورده دست‌ بردارید، پیش از آن که راه بازگشتی نباشد

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با قاطعیت تأیید حکم اعدام ناعادلانه علیه پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی و فعال حقوق زنان، توسط دیوان عالی کشور، و همچنین صدور و اجرای دیگر احکام اعدام علیه فعالان مدنی، اجتماعی و سیاسی را محکوم می‌کند.

تشکل های مستقل امضا کنندگان این بیانیه صدور حکم اعدام برعلیه پخشان عزیزی، مهدی حسنی، بهروز احسانی و سایر زندانیانی که زیر حکم ظالمانه اعدام هستند را محکوم می کنند و همه تشکل ها، فعالان و مردم زحمتکش را به دفاع از ایشان فرا می خوانند.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه خواهان آزادی بدون قید و شرط تمامی فعالین کارگری، معلمی، دانشجویی و مدنی زندانی در کشور است. سندیکای کارگران شرکت واحد تأکید می‌کند که تداوم حبس اعضای سندیکا و بازداشت کارگران و فعالین کارگری فاقد هرگونه وجاهت قانونی و انسانی است. کلیه فعالین کارگری زندانی باید فوراً آزاد شده و به پرونده‌سازی‌های کاذب و اذیت و آزارها پایان داده شود!

نظر به اینکه پس از سالها فریاد حق طلبی و مراجعات مکرر به مراجع ذیصلاح چیزی در زندگی ما بازنشستگان عوض نشده و امروز نیز همچون گذشته در کنار سایر اقشار فرودست جامعه با تنگناهای معیشتی دست به گریبانیم ، امده ایم تا بار دیگر ندای حق طلبی و دادخواهی خود را با صدایی رساتر علیه فقر و فساد ویرانگر فریاد بزنیم.

کارگرانِ شبِ حادثه‌ی معدنجو، آسیبِ مغزی دیده‌اند، پزشکان عذر برخی را خواسته و تشخیصِ از کارافتادگی داده‌اند. بسیاری از آن‌ها فعلا نمی‌توانند کار کنند و برخی احتمالا تا آخرِ عمرشان هم به وضعیتِ عادی برنگردند. خانواده‌ی این کارگران، این سه ماه را با مستمریِ ۱۰ میلیون تومانیِ معدنجو گذرانده‌اند؛ مستمری‌ای که معلوم نیست تا چه زمانی تداوم داشته باشد.

بازنشستگان باید برای نتیجه بخش بودن و تأثیر گذاریِ بیش تر این تجمعات، تلاش کنند تا تشکل های مستقل، فراگیر و سراسری خود را ایجاد نموده و با تنظیم و تدوین خواست های شان بر پایۀ یک منشور مشترک، سطح شناخت و آگاهی خود را از دانش مبارزه و چگونگی دستیابی به خواست های شان، ارتقا دهند.

سازمان بین‌المللی کار، گسترش مقررات تامین اجتماعی به‌منظور تضمین درآمد پایه و تامین مراقبت‌‌‌های پزشکی و رفاه کارگران را از اهداف خود در اعلامیه فیلادلفیا مصوب ۱۹۹۴ بیان می‌کند. از سوی دیگر، اصل فراگیری، اصل عدم‌تبعیض یا برابری جنسیتی در برخورداری از مزایای تامین اجتماعی، اصل تضمین دولت و اصل حمایتی بودن مقررات تامین اجتماعی از اصول عام حاکم بر تامین اجتماعی است.

به‌طور کلی، همانگونه که در بندهای قبل توضیح داده شد، اگر هدف از برگزاری مجمع، تسهیل امور در شرایط خاص باشد حتی مراجع قانونی نیز ممکن است با تصمیمات چنین مجامعی موافقت کنند با این وصف مخالفت غیر متعارف بعضی از تشکل‌های عضو شورا با مجمع برگزار شده جز ایجاد شائبه‌های بیش‌تر در رابطه با نیت واقعی بعضی تشکل‌ها در ممانعت از سامان یافتن امور شورا چه چیزی می‌تواند باشد؟

بررسی‌ها نشان می‌دهد، ارزش دلاری بدهی‌های دولت به سازمان تامین اجتماعی در سال 1392 (حدود 63‌همت) 18‌میلیارد دلار بوده است اما هم اینک، برخلاف اینکه بنا بر برخی روایت‌ها، میزان بدهی دولت از مرز 900‌همت نیز عبور کرده، ارزش دلاری این بدهی به 13‌میلیارد دلار فروغلتیده است. همین مقایسه ساده نشان می‌دهد، با وجود افزایش ریالی مطالبات تامین اجتماعی از دولت، ارزش واقعی آن با توجه به نوسان‌های اقتصاد ایران روز به روز کاهش می‌یابد

امروز، دانشگاه‌ها و مدارس ما به سنگرهایی برای  مقابله با سرکوب بدل شده‌اند. دانشجویان و معلمانی که از آزادی، عدالت و برابری سخن بگویند. با زندان، حذف و سرکوب مواجه می‌شوند. این سازوکار پوسیده و نظم ناعادلانه، تلاش دارد تا مناسبات برده‌ساز سرمایه‌داران نامشروع و استبداد را طبیعی جلوه دهد. اما دانشجو، این آغازگر عصیان، هرگز خاموش نمی‌شود. او با کنش آفرینش‌گرانه و تأمل انتقادی خود، نظام سرکوب و بهره‌کشی را به چالش می‌کشد و توانایی حضور و نافرمانی را در جامعه گسترش می‌دهد

مددی پیش‌تر به خاطر نقشش در بازگشایی سندیکا با اتهاماتی مانند “تأسیس تشکل غیرقانونی” و “اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی” در چندین مرحله مجموعاً به حبس‌های طولانی‌مدت محکوم شده بود. وی با مشکلات جسمی جدی از جمله دیابت، فشار خون و کاهش شنوایی دست‌وپنجه نرم می‌کند و در شرایط دشوار زندان به سر می‌برد.

موضوع رتبه بندی، فارغ از نتایج مادیِ آن، میدانِ تمرینِ مقاومت مدنی برای معلمان است. آیا آنها می‌توانند ابزار فشار حاکمیت بر معلمانِ فاقد رتبه را بی اثر کنند؟ یا اینکه فقط به نصیحت‌های دلسوزانه ادامه می‌دهند تا هر کسی با توجه به میزان تحمل خود، یک تصمیم شخصی بگیرد؟ امیدوارم جامعه معلمان از این آزمون سربلند بیرون بیاید

دلایل تکرار حوادث مرگبار معادن روشن است؛ کارگران تشکل مستقل و حق دادخواهی و امتناع از کار پرخطر ندارند؛ تجهیزات ایمنی و مانیتورینگ در کشور نیست، فقط یکی از ۱۰۰ معدن ذغال‌سنگ کشور، مکانیزه است، باقی همه سنتی و بی‌تجهیزات هستند؛ کارفرماها با بازرسان کار لابی می‌کنند و تن به هزینه کردن برای ایمنی نمی‌دهند.

ما کارگران شاغل و بازنشسته نهادهای مستقل خواهان پایان دادن به این روند و آزادی بی‌قید و شرط اسماعیل گرامی و سایر زندانیان هستیم وبه موازات آن خواهان تامین معیشت و درمان متناسب با شرایط تورمی می‌باشیم. بازنشستگان و دیگر مطالبه‌گران که خواهان "حقوق سرکوب شده‌ی" خود هستند و کف خیابان را بعد از بی‌توجهی مسئولین مربوطه برای رساندن صدای خود انتخاب کرده‌اند، چگونه می‌توانند "امنیت ملی" را به خطر بیندازند؟! گویا نهادهای امنیتی جای متهم و شاکی را جابه‌جا کرده و به جای بازداشت عاملان شرایط موجود، اقدام به بازداشت آسیب‌دیدگانِ شرایط موجود کرده است.

کانون صنفی معلمان ایران(تهران) به‌عنوان یک نهاد مدنی و آموزشی خواهان پایان دادن فوری به سیاست‌های جنگ‌طلبانه، جنگ و حفاظت از حقوق بشر، به ویژه حقوق کودکان و نوجوانان در این مناطق است. کشتار دانش‌آموزان فلسطینی و لبنانی یک فاجعه بزرگ انسانی است که باید با تمام قوا محکوم شود. جامعه جهانی باید در برابر این ظلم و ستم به طور جدی ایستادگی کند و از هرگونه اقدامی که به تشدید این بحران منجر شود، خودداری نماید