متأسفانه در شرایطی ویژه و بسیار خطرناک به‌سر می‌بریم؛ وضعیتی که با گسترش جنگ در ابعادی ویرانگر، هر روز بحرانی‌تر می‌شود. از یک‌سو با رژیمی فاشیست و جنایت‌پیشه مواجه‌ایم که سابقه‌ای سیاه از نسل‌کشی در کارنامه خود دارد، و از سوی دیگر، با حکومتی استبدادی روبروییم که کشور را همواره در وضعیت اضطرار، سرکوب و بحران اداره کرده و حتی از تأمین ابتدایی‌ترین نیازهای معیشتی و امنیتی مردم خود ناتوان است. و مدرسه و مسجد را به عنوان مکان امن و پناهگاه معرفی می‌کند و حتی قادر به تأمین پناهگاه برای مردم بی‌دفاع نیست.
در چنین شرایطی، گسترش جنگ بیش از پیش جان غیرنظامیان را می‌گیرد، زیرساخت‌های حیاتی را نابود می‌کند و حیات جمعی را به خطر می‌اندازد.
نیروهای راست و فاشیست خارج‌نشین، از یاسمن پهلوی گرفته تا گروه‌هایی چون فرشگرد و لمپن‌هایی مانند شاهین نجفی، بر طبل حمله‌ی همه‌جانبه می‌کوبند. اینان جسد‌معاشانی هستند که رؤیای حاکمیت بر ویرانه‌ها و اجساد مردم را در سر می‌پرورانند.
در این بزنگاه تاریخی، ما ناچار به انتخاب میان دو قطب کاذبِ «محور مقاومت» و «محور صهیونیسم و امپریالیسم» و پادوهای سلطنت‌طلب نیستیم. باید در سوی درست تاریخ، در کنار مردم ایستاد، آگاهی سیاسی و طبقاتی را گسترش داد، و با جنگ‌افروزان دیروز و امروز قاطعانه مخالفت کرد. باید مرزبندی روشنی با صهیوفاشیسم، استبداد و دیکتاتوری داخلی داشت و برای همبستگی مردم ایران و طبقه کارگر، که قربانیان اصلی این منازعات‌اند، تلاش کرد.
جنگِ جاری، مانند همه جنگ‌ها، تنها به وخامت بیشتر وضعیت طبقه کارگر، نابودی منابع عمومی و تشدید سرکوب خواهد انجامید. عاملان داخلی و خارجی این جنگ، همگی در یک جبهه‌اند: جبهه‌ی ضد مردم. و بار دیگر، این کودکان، غیرنظامیان و اقشار بی‌دفاع‌اند که بهای این جنایت‌ها را می‌پردازند.
در چنین شرایطی، وظیفه‌ی فوری ما همبستگی، روشنگری، حمایت از آسیب‌دیدگان و ایستادگی در برابر پروژه‌ی جنگ‌افروزی است.
صدای ما، هرچند کوچک، باید پژواک حق‌طلبی، آگاهی و مقاومت باشد. بر همین اساس، باید تلاش کنیم محتوایی آموزشی، آگاهی‌بخش و حمایتی تهیه کنیم؛ به‌ویژه برای کودکان و گروه‌های آسیب‌پذیر. شاید همین گام‌های کوچک، در میانه‌ی این روزهای دشوار، مرهمی باشند و اندکی از بار سنگین این بحران بر دوش آسیب‌دیدگان بکاهند.
نه_به_جنگ
نه_به_کودک‌کشی
کانال صنفی معلمان ایران
افزودن دیدگاه جدید