رفتن به محتوای اصلی

حمایت تشکل‌های صنفی معلمان از اعتصاب کامیون‌داران؛ یک گام بیشتر به‌سوی مردم

حمایت تشکل‌های صنفی معلمان از اعتصاب کامیون‌داران؛ یک گام بیشتر به‌سوی مردم
همبستگی همان درسی‌ست که امروز کامیون‌داران به جامعه می‌دهند؛ و این، همان رمز تغییر است؛ رمزی که می‌تواند بذر تحول را نه فقط در جاده و مدرسه و کارخانه، بلکه در سراسر جامعه بیفشاند

در شرایطی که اعتصاب سراسری کامیون‌داران با همبستگی درونی بالا و تداوم گسترده در سراسر کشور ادامه دارد، تشکل‌های صنفی معلمان در کنار سایر اقشار اجتماعی با صدور بیانیه‌هایی جداگانه، حمایت قاطع و آشکار خود را از این حرکت اعتراضی اعلام کرده‌اند.

این هم‌صدایی در حالی شکل گرفته که فضای عمومی کشور زیر فشار مطالبات گسترده‌ی اقتصادی و اجتماعی قرار دارد، و سرکوب‌های سیستماتیک، صدای عدالت‌خواهی اقشار مختلف، به‌ویژه درون طبقه‌ی کارگر را هدف گرفته است. در چنین شرایطی، تشکل‌های صنفی معلمان با درکی دقیق از وضعیت، گامی دیگر به‌سوی مردم و در مسیر همبستگی اجتماعی برداشته‌اند.

🔸 محورهای اصلی بیانیه‌های معلمان در حمایت از اعتصاب کامیون‌داران

با بررسی بیانیه‌های شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران و انجمن‌ها و کانون‌های صنفی معلمان در شهرهایی چون تهران، اسلام‌آباد غرب، کرمانشاه، اسلامشهر، فارس و هرسین، شش محور کلیدی به‌روشنی قابل مشاهده است:

به‌رسمیت شناختن مطالبات صنفی کامیون‌داران به‌عنوان خواسته‌هایی مشروع و قابل تحقق، همراه با تأکید بر حق اعتصاب

محکومیت برخوردهای امنیتی و قضایی با معترضان

تأکید بر هم‌سرنوشتی اقشار مختلف جامعه، به‌ویژه کارگران، معلمان و رانندگان

نقد بنیادین ساختارهای ناکارآمد و سیاست‌های تبعیض‌آمیز معیشتی

دعوت به حمایت عمومی از اعتراضات و گسترش همبستگی اجتماعی

تحلیل بحران‌های معیشتی در پیوند با فساد ساختاری و سیاست‌گذاری کلان اقتصادی و سیاسی.

 

تشکل‌های صنفی معلمان در این بیانیه‌ها نه از سر همدلی احساسی، بلکه با رویکردی آگاهانه، تحلیلی و مبتنی بر دو دهه مبارزه تشکیلاتی و تجربه‌ی زیسته، از کامیون‌داران حمایت کرده‌اند. آن‌ها به‌درستی دریافته‌اند که هیچ مطالبه‌ی صنفی، بدون اتکا به حمایت اجتماعی، به نتیجه نمی‌رسد.

این تشکل‌ها تأکید می‌کنند که مسائل صنفی ـ از دستمزد معلمان گرفته تا قیمت سوخت و بیمه‌ی رانندگان ـ مستقیماً با سیاست‌گذاری‌های کلان و ساختارهای فاسد و معیوب سیاسی و اقتصادی گره خورده است. چنین نگاهی حاصل بیش از دو دهه تجربه‌ و مبارزه و مقاومت در دل فضایی سرکوب‌زده و پرخطر است.

در این چارچوب، «امر صنفی» از جامعه و سیاست جدا نیست و تنها در صورتی می‌تواند به نتیجه برسد که سویه‌ی اجتماعی و همبستگی طبقاتی پیدا کند. دفاع از حقوق صنفی، زمانی معنا و کارایی خواهد داشت که در پیوند با مطالبات و مقاومت دیگر اقشار معترض باشد.

تاکنون اعتصاب کامیون‌داران موفقیت‌آمیز بوده است. حتگمیت، طبق معمول، از سیاست چماق و هویج استفاده می‌کند‌ با وعده‌های مقطعی، تهدید و سرکوب در پی شکستن اعتصاب برآمده؛ اما موفق نخواهد شد. زیرا رانندگان تجربه‌ی موفق اعتصاب ۱۳۹۷ را در کارنامه دارند و رمز آن موفقیت، چیزی جز همبستگی و پافشاری در اعتصاب نبود.

 

همبستگی همان درسی‌ست که امروز کامیون‌داران به جامعه می‌دهند؛

و این، همان رمز تغییر است؛ رمزی که می‌تواند بذر تحول را نه فقط در جاده و مدرسه و کارخانه، بلکه در سراسر جامعه بیفشاند.🔹🔹🔹

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • No HTML tags allowed.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید