حقوق بشر

در میان آوارها و ویرانه‌ها و خون های به ناحق ریخته شده، زندانیان سیاسی دو بار قربانی می‌شوند - یکبار از سوی دشمن خارجی و یکبار توسط بی‌تفاوتی مسئولین داخلی. جان و سلامت این زندانیان در معرض خطر جدی است. پیش از وقوع فاجعهٔ قابل پیشگیری دیگری آن ها را آزاد کنید یا حداقل تا تامین شرایط انسانی مطابق با اصول حقوقی و قانونی به آن ها مرخصی اضطراری بدهید

جبهه ما، جبهه‌ای مستقل از هر دو قطب سلطه است. ما جبهه سوم هستیم: طبقه کارگر، مردم محروم، زنان، جوانان، و همه آنانی که از ستم و تبعیض در هر شکل آن رنج می‌برند؛ چه از سوی دولت‌های امپریالیستی و اشغالگر، چه از سوی دولت‌های اقتدارگرا و ارتجاعی. ما بر پایه اصول جهانی عدالت اجتماعی، آزادی فردی، همبستگی انسانی و کرامت ذاتی انسان‌ها ایستاده‌ایم.

ما ضمن محکوم کردن اعدام های اخیر و دستگیری های گسترده در ایران که به بهانه " جاسوسی برای اسرائیل " صورت گرفت . و همچنین از شرایط غیر انسانی روند قضایی که همراه با شکنجه و اعتراف گیری های نمایشی است ، را شديدا محکوم می کنیم. ما همراه با سایر نیروهای آزادیخواه و برابری طلب و سوسیالیست برای دفاع از جان و زندگی زندانیان سیاسی تلاش می کنیم .

کولبران که برای تامین حداقل هزینه های زندگی در"سفر مرک" با خطرهائی مانند سقوط از کوه ،مورد اصابت قرار گرفتن گلوله پاسداران ، یخ دگی ، دستگیری وزندانی شدن روبرو هستند ، مردم مریوان هیچگاه کشته شدن دوبرادر کولبر بنامهای آزاد وفرهاد 15 و17 ساله را که سه سال پیش درمیان برف مدفون شدند را فراموش نکرده اند درسال گذشته339 کولبر کشته یا مجروح شده انداکنون کولبران که درمیان انان افراد تحصیلکرده ، ورزشکار واز 12 ساله تا 70 ساله وزنان بچشم میخورند ابا اتهام واهی جاسوسی نیز مواجه اند ...

حمله به زندان اوین، نه‌تنها آسیب‌های انسانی و زیرساختی به‌بار آورده، بلکه منجر به یک بحران انسانی و روانی برای خانواده‌های زندانیان شده است. تا زمان تنظیم این گزارش، درخواست‌ها برای آزادی فوری زندانیان سیاسی و اطلاع‌رسانی شفاف در خصوص محل نگهداری زندانیان منتقل‌شده، همچنان بی‌پاسخ مانده‌اند.

در روزهای اخیر، گزارش‌های مجموعه فعالان مواردی از حمله به مکان‌هایی را مستند کرده‌اند که بی‌تردید غیرنظامی بوده‌اند؛ از جمله مناطق مسکونی، مراکز خدمات عمومی، مراکز درمانی، و نهادهای رسانه‌ای. هدف‌گیری مکرر و عمدی زیرساخت‌های غیرنظامی محافظت‌شده، نقض اصل تمایز — یکی از ارکان بنیادین حقوق بین‌الملل بشردوستانه — محسوب می‌شود و می‌تواند طبق حقوق بین‌الملل جنایات جنگی تلقی شود.

فراخوان تجمع برای تسلیم، نامه اعتراضی به‌دلیل حضور وزیر خارجه رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی در نشست اسلو.
در واکنش به دعوت سید عباس عراقچی، وزیر خارجه جمهوری اسلامی، به نشست اسلو ۲۰۲۵، ایرانیان آزادی‌خواه در نروژ گرد هم می‌آیند تا علیه مشروعیت‌بخشی به رژیمی اعتراض کنند که با اعدام، سرکوب، و جنگ‌افروزی در جهان شناخته می‌شود.
کمیته نروژی-ایرانی حمایت از مبارزات مردم ایران

عباس کورکوری معروف به مجاهد کورکور در خلال جنبش «زن زندگی آزادی» در آذر ۱۴۰۱ بازداشت شد، ابتدا به‌عنوان متهم پرونده قتل کیان پیرفلک معرفی شد، اما پس از آن‌که خانواده پیر فلک تاکید کردند او ضارب کیان نبوده‌است، اتهام او از قتل به «فساد فی‌الارض، محاربه و بغی» تغییر کرد.

خواست‌های ما:
ممنوعیت فوری، قطعی و بدون قید و شرط مجازات اعدام
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی در زندان‌ها
آزادی بی‌درنگ همه زندانیان سیاسی، عقیدتی، صنفی و مدنی
پایان دادن به سرکوب آزادی بیان، آزادی قلم و مبارزه با تبعیض‌های قومی، مذهبی و جنسیت

ما امضاکنندگان این نامه از تمام نهاد‌ها و فعالان حقوق‌بشری، کنشگران سیاسی و عموم مردم می‌خواهیم تا به هر نحو ممکن اعتراض خود را به اعدام شهروندان افغانستانی نشان دهند. همچنین از جامعه جهانی می‌خواهیم تا با واکنش مناسب مانع از ادامه این روند شود.

هیئت هماهنگی نهادهای چپ و دمکراتیک، حمایت کامل و بی‌قید و شرط خود را از خواست‌های برحق زندانیانی اعلام می‌کند که در ۴۴ زندان سراسر ایران، وارد شصت و نهمین هفته‌ی اعتصاب غذای اعتراضی خود شده‌اند. این اعتصاب گسترده و کم‌سابقه، اقدامی شجاعانه، فداکارانه و انسان‌دوستانه در اعتراض به اعدام، شکنجه، شرایط غیرانسانی و تحقیرآمیز در زندان‌ها، خشونت ساختاریافته و سرکوب سیستماتیک توسط جمهوری اسلامی است.

ما، اعضای کارزار، با درود به تمامی حامیان «نه به اعدام»، از همه مردم به‌ویژه جوانان می‌خواهیم در هر کوچه و برزن، صدای اعتراض خود را علیه این مجازات ضدانسانی بلند کنند و به هر شکل ممکن از این حرکت حمایت کنند. ما از تمامی مخالفان اعدام دعوت می‌کنیم در کنار خانواده‌های دادخواه بایستند و در تجمعات اعتراضی آنان را تنها نگذارند.

حکومت اعدام و سرکوب در هفته‌ای که گذشت، ۲۹ زندانی را به دار آویخت. روز ۱۰ اردیبهشت، ۱۵ زندانی و روز ۱۴ اردیبهشت، ۹ زندانی اعدام شدند. به این ترتیب از ابتدای سال تاکنون ۱۵۴ تن به دار آویخته شده‌اند.

از ابتدای هفته جاری دستکم ۲۶ زندانی در زندان‌های قزلحصار کرج، شیراز، کرمانشاه، گناباد، شاهرود، وکیل آباد مشهد، الیگودرز، بوکان، دزفول، قم، زنجان و سپیدار اهواز، به دار آویخته شدند. این آمار نشان میدهد که به طور متوسط در هر یک روز بیش از ۵ زندانی اعدام شده‌اند. زندان وکیل آباد مشهد، با دستکم ۱۰ اعدام در یک روز، بیشترین میزان اجرای احکام اعدام را به خود اختصاص داد.

با رد دومین درخواست اعاده دادرسی حکم اعدام پخشان عزیزی، زندانی سیاسی كُرد توسط دیوان عالی جمهوری اسلامی ایران، جان این زندانی سیاسی در معرض خطر اجرای حکم اعدام قرار گرفته است.

لشکر سبز بهار، زیبا و باوقار سر می‌رسد و تو در اوج شکوفایی، طراوت و سرزندگی به استقبالش می‌روی و رقصان و پایکوبان با او هم آوا می شوی و دست رد بر سینه هر آنچه تیرگی، زشتی و ناپاکیست می زنی و این، همان معنای زندگی است.

حکومت ولایت‌فقیه حتی در ایام نوروز و در ماه رمضان، مجازات ضدانسانی اعدام را متوقف نکرده است و در روزهای اخیر، شماری از زندانیان قربانی ولع سیری‌ناپذیر حاکمان ایران به اعدام و سرکوب محکوم شده‌اند. در همین فاصله، حکم اعدام زندانی سیاسی حمید حسین‌نژاد حیدرانلو، اهل چالدران، که به «بغی» متهم شده است، توسط دیوان عالی حکومت تأیید و در تاریخ ۴ فروردین به وی ابلاغ شده است.

ما از افکار عمومی داخل و خارج از کشور، تمامی آزادی‌خواهان، نهادهای مترقی وحقوق بشری و وجدان‌های بیدار جهانی می‌خواهیم که در برابر تروریسم حکومتی جمهوری اسلامی و جنایات سازمان‌یافته این رژیم سکوت نکنند و برای مقابله با این ماشین سرکوب و جنایت، به شکلی متحد و یکپارچه اقدام نمایند.

ما، اعضای کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام”، متحد و یک‌صدا و با تمام توان، در برابر حکم ضدانسانی اعدام ایستاده‌ایم و از تمامی احزاب، سازمان‌ها، تشکل‌ها و فعالان سیاسی، حقوق بشری، مدنی، صنفی، دادخواهان و… که دغدغه‌ی “حق حیات و حقوق بشر” و مخالفت با اعدام دارند، می‌خواهیم که در سال جدید اقدامات عملی و مؤثرتری برای مقابله با اعدام انجام دهند؛ به امید اینکه سال ۱۴۰۴، سال پایان سرکوب و اعدام و آغاز آزادی برای ایران باشد.

ما بر حق مسلم دادخواهی هم‌بندان سابق خود برای درخواست دادرسی عادلانه تأکید کرده و از آن حمایت می‌کنیم و از نهادهای حقوق بشری، وجدان‌های بیدار، و تمامی نیروهای عدالت‌خواه می‌خواهیم که این روند را دنبال کرده و آن را تقویت کنند. خواست عدالت، حقی است که هیچ‌گاه مشمول مرور زمان نمی‌شود.

پخشان عزیزی و وریشه مرادی به شکل نیابتی بسیاری از زنان و مردان شجاع در ایران‌ را بازنمایی میکنند که برای آزادی و عدالت ایستاده‌اند و در این راه خطرات شخصی غیرقابل تصوری را متحمل می‌شوند. جمهوری اسلامی ایران به طور سیستماتیک از مجازات اعدام به عنوان ابزاری برای سرکوب برای خاموش کردن صداهای منتقد استفاده می‌کند؛ رویکردی که نباید توسط جامعه جهانی نادیده گرفته شود.

آقای ثابتی شما برای شکنجه‌گران برای شکنجه کردن آزادیخواهان تقاضای تشویق و جایزه می‌کردید و شکنجه‌گرانی مانند حسینی، حسین زاده ،عضدی، رسولی ، کاوه، شاهین، ریاحی، رحمانی، آرش ، تهرانی، محمدی، کاوه ، منوچهری، ازغندی، وحیدی، هوشنگ و ده‌هاجنایتکار دیگر همگی دارای نشان‌ها و تشویق نامه‌ها هستند. فقظ در سازمانی که شما مغز متفکر آن بودید، به شلاق زن‌ها جایزه می‌دهند. شرم کنید از این همه رذالت، و شرم باد بر رسانه‌ها و افرادی که جنایات شما را توجیه کرده و نادیده می‌گیرند.

ما، جمعی از زندانیان سیاسی دوران دیکتاتوری محمدرضا شاه، که خود در زندان‌های ساواک تحت شکنجه قرار گرفته و شاهد شکنجه‌های جسمی و روحی دیگر زندانیان سیاسی بودیم و هنوز هم زخم شکنجه و شلاق را بر جسم و جان خود داریم، حمایت قاطع خود را از محاکمه‌ی پرویز ثابتی، رئیس اداره سوم ساواک و مسئول نقض گسترده‌ی حقوق بشر در رژیم گذشته، اعلام می‌کنیم.

این کارزار تمامی احکام اعدام، صرف‌نظر از اتهامات منتسب به محکومان را قویاً محکوم می‌کند و برای پیشگیری و لغو مجازات اعدام در ایران از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد بود. از این رو، از همه مدافعان حقوق بشر، فعالان سیاسی، مدنی، صنفی و وجدان‌های بیدار در ایران و سراسر جهان دعوت می‌کند تا برای لغو اعدام در ایران، همراه و متحد شوند و صدای زندانیان محکوم به اعدام باشند.

نرگس محمدی بر ضرورت جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی تأکید کرد و خواستار توقف اعدام‌های گسترده در ایران شد. او همچنین بر مبارزه‌ی مستمر و بی‌وقفه‌ی مردم ایران برای تحقق حقوق بشر و حقوق زنان تأکید کرد و از جامعه‌ی بین‌المللی خواست تا در این مسیر از مردم ایران حمایت کند.

ما امضا کنندگان این متن، ضمن محکوم کردن کلیه ی احکام اعدام صادره علیه جوانان این مرز‌و‌بوم و ضمن تاکید بر لغو مجازات اعدام، بر لغو هرچه سریع تر احکام صادره علیه هموطنان‌مان «پخشان عزیزی» «وریشه مرادی» و «شریفه محمدی» تاکید می کنیم. همانطور که اجرای احکام اعدام به گسترش خشونت در جامعه منجر می شود، لغو این احکام می تواند به کاهش خشونت کمک کند.

شماری از فعالان مدنی و حقوق بشر در ایران با تجمع مقابل زندان اوین در تهران، به صدور احکام اعدام در کشور اعتراض کردند. نرگس محمدی، برندۀ جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۳، جعفر پناهی، سینماگر سرشناس و خانوادۀ وریشه مرادی، زن ایرانی کرد که به تازگی حکم اعدام علیه او صادر شده، در این تجمع مشارکت داشتند.

اعدام خشونت را در جامعه ترویج می‌کند زیرا قاتل با انجام قتل مجازات میشود که خود یک عمل خشونت آمیز است. چطور می توان برای مجازات قتل ، قتل انجام داد که می تواند تبلیغی برای انسان کشی باشد . همچنین در مجازات اعدام امکان دارد که افرادی اشتباهی اعدام شوند و پس از اعدام مشخص شود که بی گناه بوده اند . هر چند زمانی که فردی دیگر زنده نیست ، اثبات بی گناهی او دنبال نمیشود ولی با این وجود تاکنون بی گناهی بخشی از اعدامیان ثابت شده است.

ما، زندانیان سیاسی و غیرسیاسی در ۳۴ زندان از چهارگوشه ایرانِ در زنجیر، روز سه‌شنبه ۹ بهمن، دومین سال کارزار نه به اعدام را با شور و نشاط بیشتری آغاز می‌کنیم و در پنجاه و سومین سه‌شنبه کارزار نه به اعدام، دست به اعتصاب غذا می‌زنیم.

پارلمان اروپا رژیم ایران را به دلیل سرکوب بی‌حدوحصر حقوق بشر، به‌ویژه هدف قرار دادن فعالان زن، محکوم می‌کند؛ حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی را به شدت محکوم می‌کند؛ و از ایران می‌خواهد که فوراً و بدون قیدوشرط تمامی مدافعان حقوق بشر و زندانیان سیاسی زندانی به‌ناحق، از جمله پخشانه عزیزی، وریشه مرادی و دست‌کم ۵۶ زندانی سیاسی دیگر که در صف اعدام قرار دارند را آزاد کند؛

ما جمعی از زندانیان سیاسی با محکومیت اصل مجازات اعدام، آن را نمونه‌ای از قتل عمد حکومتی تلقی کرده و خواهان لغو کلی این مجازات غیر انسانی و ارتجاعی هستیم. ضمنا با اعلام حمایت و پشتیبانی خود از سه زندانی سیاسی پخشان عزیزی، بهروز احسانی و مهدی حسنی، از مردم ایران و همچنین مجامع و سازمان‌های بین‌المللی به ویژه نهادهای فعال در حوزه حقوق بشر می‌خواهیم که در راستای نجات جان زندانیان سیاسی که با خطر حکم اعدام روبه‌رو هستند و همچنین لغو کلی مجازات اعدام، از تمام ظرفیت خود برای اقدامات موثر استفاده نمایند.

این نوشته خطاب به معلمانی است که با اعدام مخالف‌اند، به‌ویژه معلمان پیشرو و آگاهی که همواره با هرگونه خشونت و سرکوب مقابله می‌کنند و تلاش دارند در ساختار سرکوبگرانه نظام آموزشی و مدرسه نقش سرکوبگر ایفا نکنند. این معلمان وظیفه دارند در برابر بالاترین سطح خشونت در جامعه، یعنی خشونت ساختاری و هدفمند مانند اعدام، سکوت نکنند و علیه آن موضع‌گیری کنند. چگونه می‌توان مخالف خشونت در مدرسه بود اما در برابر خشونت در جامعه سکوت کرد؟

از نطر ما مجازات اعدام، حکمی است غیر انسانی، برای نهادینه کردن سرکوب و ایجاد فضای رعب در جامعه.
در شرایط کنونی شعار "نه به اعدام" و " آزادی زندانیان سیاسی" نقطه اشتراک تمامی احزاب و سازمان های سیاسی و فعالین حقوق بشری برای عقب راندن تعرضات حکومت اسلامی می‌تواند باشد.

از نظر من، نمی‌توان دست از مبارزه و مقاومت کشید. ما نمی‌توانیم متوقف شویم یا کنار بکشیم. نه زندانی شدن پشت دیوارهای بلند زندان و نه دیگر روش‌ها و محرومیت‌هایی که تحمل کرده‌ام، نمی‌توانند مرا محدود کنند یا به سکوت وادارند. تاکنون ۹ بار محکوم شده‌ام و در پنج مورد از این محکومیت‌ها، دلیل محکومیتم این بوده که در زندان فعال بوده و عقایدم را بیان کرده‌ام.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه‌ به اعدام» با پیوستن زندان سپیدار اهواز و رامهرمز به ۳۰ زندان مختلف گسترش یافته‌است و اعضای کارزار در هفته پنجاهم در زندان‌های زیر در اعتصاب غذا خواهند بود: زندان اوین (بند زنان، بند چهار و هشت)، قزلحصار (واحد دو و چهار)، مرکزی کرج، تهران بزرگ، خورین ورامین، اراک، خرم‌آباد، اسدآباد اصفهان، دستگرد اصفهان، شیبان اهواز، نظام شیراز، بم، کهنوج، طبس، مشهد، قائمشهر، رشت (بند مردان و زنان)، رودسر، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، سقز، بانه، مریوان، کامیاران، سپیدار اهواز و زندان رامهرمز ...