جعفر پناهی، کارگردان و هنرمند پرآوازه ایران بعد از پانزده سال ممنوعالکار، ممنوع المصاحبه و ممنوع الخروج بودن توانست در جشنواره بینالمللی معتبر و ارزشمند «کن» حضور پیدا کرده و فیلم "یک تصادف ساده" را به روی پرده نمایش ببرد.
جعفر پناهی از زمانی که فیلم «بادکنک سفید» را در سال ١٣٧٤ ساخت تا به امروز سعی کرده تا مضامین اجتماعی، باورهای انسانی، نگاه نقادانه و بیان دردها و رنجهای مردم را در بستر ارائه تولیدات حرفهای به نمایش بگذارد. فیلمها و فعالیتهای او عمدتا در نقد رادیکال وضعیت موجود و تقویت تغییرات مثبت در عرصههای سیاسی و اجتماعی بودهاند. این موارد و دفاع همهجانبهاش از حقوق زنان و اقشار محروم باعث شده تا وی مورد خشم و انتقامجویی جمهوریاسلامی قرار گرفته و سه بار زندانی شود. جعفر پناهی از امکانات و فرصتهای مادی متعددی نیز چشم پوشیده تا رهرو مسیری باشد که آزادی، عدالت و زندگی انسانی چراغ راهنمای آن هستند. او در مدت ممنوعالکاری نیز فعال بود و با امکانات حداقلی پنج فیلم ساخت که توانستند در فستیوالهای جهانی موفقیتهایی کسب کنند.
جعفر پناهی در کنار فعالیتهای حرفهای در قامت کارگردانی که دغدغه حقیقت و انسان را دارد، در عرصه ایفای رسالت سیاسی نیز کوشا بوده و اخیرا با توجه به انسداد سیاسی ایجاد شده در کشور و نگرانی از اینکه انباشت خشم منجر به ویرانی بیشتردر آینده شود، خواهان برگزاری یک رفراندوم آزاد و شفاف برای تعیین تکلیف مردم بین ادامه ساختار موجود و یا تاسیس نظام سیاسی جدید مبتنی بر دموکراسی شد تا بدینترتیب «حاکمیت ملی به مردم بازگردد».
پناهی در جشنواره امسال کن، فیلم خود را به کارگردانان ممنوعالکار در ایران، بهویژه زنان فیلمساز و بازیگر تقدیم کرد که از جنبشهای اعتراضی در دفاع از حقوق زنان حمایت کردهاند. وی یکی از موسیقیهای توماج صالحی هنرمند مردمی را برای پخش هنگام ورود به فرش قرمز برگزید. او در مصاحبهها گفت که در فیلم جدیدش " از خشونت و بیرحمی حکومت ایران علیه زندانیان" و "خاطرات دوران زندانش" الهام گرفته است. پناهی به درستی اعلام کرده که «جمهوری اسلامی نه فقط از سينما، بلکه از کتاب، موسيقی، روزنامهنگاران، جامعهشناسان و هنرمندان میترسد. آنها را زندانی میکنند چون حس میکنند که پايان قدرتشان نزديک است.»
«همگامی برای جمهوری سکولاردموکرات در ایران» صمیمانه به جعفر پناهی به خاطر حضور و دستاوردهای برجستهاش در جشنواره ۲۰۲۵ فیلم کن تبریک میگوید. تلاش بیوقفه او برای بازسازی روایتهای زندگی مردم در سینما و از لنز دوربین و دیدگاههای هنری منحصر به فردش همچنان الهامبخش مخاطبان در سراسر جهان است. مهارت پناهی در بررسی عمیق مسائل اجتماعی و انسانی از طریق فیلم نه تنها استعداد او را به نمایش میگذارد، بلکه اهمیت سینما به عنوان یک رسانه قدرتمند برای تغییر را نیز برجسته میکند.
«همگامی» به جمهوری اسلامی هشدار میدهد که بازگشت ایشان به ایران منجر به پروندهسازی امنیتی دیگر نشود. همچنین فشارهای امنیتی علیه دستاندرکاران فیلم جدید وی باید به سرعت متوقف گردد. به باور ما گسترش اعتراضات نیروهای سیاسی و مدنی و همافزایی مطالبه برای برداشته شدن ممنوعالکاری پناهی و دیگر هنرمندان مسئول و محروم از حقوق اجتماعی و حرفهای کمک میکند.
«همگامی برای جمهوری سکولاردموکرات در ایران»
١ خرداد ١٤٠٤ برابر با ٢٢ جون ٢٠٢٥
افزودن دیدگاه جدید