روز گذشتە یکی از روزنامە های اقتصادی از قول (مهدی بستانچی، رئیس شورای هماهنگی شهرک‌های صنعتی) از کاهش ٣ تا ٤٠ درصد تولیدات صنعتی بخاطر قطع برق و نیمە تعطیل شدن این واحدها و بە مخاطرە افتادن شغل ٢٠٠ هزار کارگر صنعتی در اثر آن خبر داد .
البتە در صورت تداوم و طولانی شدن دورە بی برقی علاوە بر کارگران واحدهای صنعتی کارگران بخش های غیر صنعتی نیز در معرض بیکار شدن قرار خواهند گرفت. بدتر از همە این است کە دولت قادر نیست اعلام کند این وضعیت تا چە مدت ادامە خواهد داشت. برنامەای نیز بە نظر می رسد دولت در کوتاە و میان مدت برای رفع این بحران پرخسارت ندارد. این دولت نیز مانند دولتهای پیشین تقصیر را بە گردن دولتهای گذشتە می گذارد، بلکە خود را از مسئولیت مبرا کند.
بیکاری بە گفتە رئیس شورای هماهنگی شهرک های صنعتی تنها یکی از نتایج بحران موجود است، کمبود کالا و گرانی کالاها از تاثیرات دیگر بلافصل این وضعیت است. بهر حال این وضعیت برای مدتی طولانی قابل دوام و تحمل نیست و کسانی کە از این وضعیت صدمە می بینند آرام نخواهند نشست.
اگر هنوز کار آسیب دیدگان بە اعتراض خیابانی کشیدە نشدە بخاطر وجود سایە فضای جنگی بر سر جامعە است. واقعیت هم این است کە دولت نە برنامە جامعی برای تامین برق و آب مورد نیاز مردم اعلام کردە و نە بە نظر می رسد کە اصولا توانایی و راهکار مناسبی برای مهار دامنە بحران را دارد.
اطلاعات ضد و نقیضی هم کە راجع بە علل بحران ها منتشر می شود آنقدر ضد و نقیض و بعضا متضاد هم هستند کە حتی دانستن علل واقعی بحران ها را دشوار می کند. و زمانی کە علل واقعی بحران از افکار عمومی و کارشناسان خبرە پنهان نگە داشتە می شود، پیدا کردن راە حل نیز بسیار دشوار می شود. وجود فضای جنگی نیز بەانەای می شود برای پنهانکاری بیشتر. البتە بحرانهای دیگری هم چون گرانی نان و برنج وجود دارد کە حکومت هنوز نتوانستە آن را مهار کند. این دو کالای خوراکی اساسی کە غذای اصلی مردم محسوب می شوند، هر دو گران شدند، بدون اینکە دولت فکری برای جبران افزایش قیمت آنها و سایر کالاها بنماید. نان ٥٢ درصد دوبارە گران شد، اما نە رضایت نانوایی ها را تامین کرد و نە از نارضایتی مصرف کنندگان جلوگیری کرد. مردم از این مقدار افزایش ناراضی اند و معتقدند گرانی نان بە افزایش قیمت بیشتر مواد غذایی از برنج و سیب زمینی گرفتە تا ماکارونی و حبوبات و سایر اقلام خوراکی ها منجر خواهد شد. نانواها هم ٥٢ درصد را ناکافی می دانند و خواهان افزایش ٢٠٠ درصد بە قیمت نان هستند. بهمین جهت اعتراض نانواها بعد از افزایش قیمت نان نیز ادامە پیدا کرد. در مورد سوخت دیزل نیز اعتراضات دامنە دار است. اینها همگی از بحران و شورشهایی کە می توانند بزودی بوجود بیاورند و روزهای سختی کە در پیش داریم حکایت می کنند. روزهای بسیار سخت.
در مورد آب نیز اظهارات و اطلاعاتی کە بە مردم دادە می شود آنقدر ضد و نقیض است کە مردم را بە کلی گیج و سر در گم می کند. یکی از مدیران دولتی در حوزە آب گفتە است، آب کافی در کشور داریم و نیازی بە واردات آب از خارج نداریم، ولی مدیریت آب نادرست است. بعضی از کارشناسانان رقابت درون مافیای آب را باعث این رخداد عنوان کردەاند، یک استاد دانشگاە دخالت عناصر سود جو از جملە عدەای از نمایندگان مجلس را کە مشغول مذاکرە برای گرفتن امتیاز آب از تاجیکستان هستند را سبب این پیشامد می داند و جمعی از کارشناسان تغییر الگوی کشت و مکانیزە کردن آبیاری را چارە ساز می دانند. در این میان آنطور کە از صحبت های انتقادی عیسی کلانتری بر می آید، مشکل ریشە دار است، قبلا پیشبینی شدە است، هشدار لازم دادە شدە، اما یا توجە نشدە یا مسئولین قضیە را بە امید خدا واگذار کردەاند.
از این حرفها می شود نتیجە گرفت کە اساسا مسئولین یا بە دلیل نداشتن صلاحیت مدیریتی یا آلودگی بە فساد، قادر بە مدیریت بحران های برق، آب و گاز و بیکاری و رکود نیستند و شایستگی حکومت کردن بر کشور را نداشتە و ندارند. اما آیا در میان ٩٠ میلیون جمعیت کشور آنقدر کارشناس دلسوز و غیر آلودە بە فساد برای اینکە مسئولیت ادارە امور کشور را بە عهدە بگیرد وجود ندارد و مشکل قحط الرجال است؟ خیر، بە هیچ وجە چنین نیست، نیرو های شایستە، توانا و دلسوز بیشتر از نیاز کشور وجود دارند، ولی تا زمانی کە این رژیم فاسد و ناتوان بر سر کار است رفع هیچ کدام از بحران های موجود و فزایندە کە مرتب تعدادشان فزونی می گیرد میسر نیست. این واقعیتی است کە تجربە بیش از ٤ دهە زمامداری این رژیم آنرا بە اثبات رساندە است.
ادامە این حکومت تنها بە تشدید و عمق پیدا کردن بحرانها منجر خواهد شد و اگر با وجود این حکومت کار بە تعطیلی و خوابیدن کامل کشور بکشد نباید تعجب کرد. باید متحد و متشکل شد و این رژیم غارتگر و مستبد را قبل از اینکە وضعیت از این کە هست بدتر شود برکنار کرد و یک نظام جمهوری دمکراتیک مردمی و مترقی فراگیر را بدور از دخالت تجاوزگران زورگوی اسرائیلی و امریکایی بر جای آن نشاند. ٩٠ درصد مردم کشور از این حکومت ناراضی و بە تنگ آمدەاند. این جمعیت انبوە اگر متحد شود هم ظرفیت و توانایی برکناری این رژیم را دارد و هم توانایی بازسازی دمکراتیک کشور را. یک سال بعد از ورود نمایندە روزنە گشایان قلابی بە کاخ ریاست جمهوری بار دیگر روشن شد کە هیچ ظرفیتی برای اصلاح امورات کشور و مردم در این رژیم وجود ندارد!
افزودن دیدگاه جدید