رفتن به محتوای اصلی

در قامتِ کوه

در قامتِ کوه
یک‌شنبه, 30. اکتبر 2022 - 22:00

در قامتِ کوه،
چه زیباست صدای باد
در ترنم آواز شکوفه ها
چه شوق انگیز است
ضربان قلبها
وقتی در می گشایی
عطر نفسِ سحر
می پیچد در اتاق
و هوایِ خانه را
از فراموشی سالهایِ به پایان رسیده
بیرون می آورد.

صدای گامهایتان
هم همنوردان
متبرک است
طراواتی ست بر پیشانی خیابان
انگار تکه هایِ پازل زندگی
یکجا،
در قامتِ کوه فریاد می زند:
شب به پایانش نزدیک است

بعد از تدفین مردگانِ
آبان،
زندگان
بیشمارند، پا به راه
از این روزها خواهیم گذشت
به یاد داشته باشیم
قرارمان،
میثاقی با شقایقها
و ستاره ها
که از شب گذشتند
آنگاه،
آفتاب تلائو رشته هایش
در فضای پرواز
به تساوی،
بر خانه ها تقسیم می شود.

افزودن دیدگاه جدید

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.