ما قاطعانه و با صراحت، امواج سهمگین اعدام‌ها، شکنجه‌ها و رفتارهای غیرانسانی و وحشیانه‌ای را که جمهوری اسلامی در زندان‌های سراسر کشورعلیه زندانیان اعمال می‌کند، را محکوم می‌کنیم. همچنین، دستگیری‌های گسترده و سازمان‌یافته‌ی روشنفکران، نویسندگان و فعالان مدنی را که با هدف ایجاد رعب ووحشت وخاموش کردن صدای اعتراضات، صورت می‌گیرد، به شدت محکوم می‌نماییم.
جامعه‌ی ایران در سخت‌ترین و فاجعه‌بارترین شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دهه‌های اخیر به سر می‌برد ، گرانی روزمره و افسارگسیخته، گسترش شکاف طبقاتی، فقر و محرومیت میلیون‌ها کارگر و زحمتکش، نابودی آزادی بیان و قلم، تشدید فشار بر زنان، تحمیل حجاب اجباری و تحقیر ساختاری آنان، سیمای تحمیلی امروز ایران است.
در چنین شرایطی، رژیم از بیم خیزش‌های مردمی و انقلابی، موجی بی‌سابقه از اعدام‌ها را به راه انداخته است. بر پایه‌ی گزارش‌های معتبر، تنها در ۹ ماه نخست سال ۲۰۲۵، بیش از هزارنفر را اعدام کرده اند، رقمی هولناک که بالاترین میزان در دهه‌های اخیر به‌شمار می‌رود. این اعدام‌ها عمدتاً با انگیزه‌های تشدید فشار سیاسی و امنیتی انجام می‌گیرند و به ابزار رسمی برای رعب‌افکنی، انتقام‌جویی و خاموش‌سازی هرگونه صدای مخالف تبدیل شده‌اند.
چندین نویسنده، پژوهشگر و روزنامه‌نگار نیز در عملیات هماهنگ امنیتی بازداشت شده‌اند؛ بدون دسترسی به وکیل، بدون اطلاع خانواده‌ها از محل نگهداری آنها، در شرایطی که تحت شکنجه‌های روحی و جسمی قرار دارند و در معرض خطر محاکمات فرمایشی و اعترافات اجباری هستند.
بازداشت سه شهروند به‌دلیل انتشار خبر خودسوزی یک جوان در اهوازکه دکه پدرش را شهرداری تخریب کرده، نمونه‌ای تکان‌دهنده از سرکوب آزادی بیان است. گزارش‌های متعدد نیز از بازداشت‌های خودسرانه، بازجویی‌های همراه با شکنجه، تحقیر و تهدید نویسندگان، مترجمان، روزنامه‌نگاران و فعالان مدنی حکایت دارند.
زندانیان در بند، در۵۴ زندان سراسر کشور در کارزار نه به اعدام، نودوچهارهفته هست که با اعتصاب غذای سه شنبه های نه به اعدام با حمایت خانواده ها و بستگان و مدافعین حقوق انسانی، کارزارهای هماهنگ اعتراضی و حرکت‌های مقاومت جمعی را سازمان داده‌اند که نمادی از شجاعت، مقاومت و پیوند درون و بیرون زندان‌هاست.
ما از جامعه‌ی جهانی، اتحادیه ها، سندیکاها و سازمانهای کارگری، سازمانهای مترقی، رسانه‌ها و افکار عمومی در داخل و خارج از کشور می‌خواهیم :
تا علیه اعدام‌های خودسرانه، شکنجه، ناپدیدسازی قهری و سایر اشکال سرکوب، فعالانه اقدام کنند.
خواستار توقف فوری اعدام‌ها و پایان دادن به این جنایت سازمان‌یافته و قتل عمدی حکومتی شوند
خبرکشف ۷۴ جسد پیچیده در پلاستیک و فرش پس از پایین رفتن آب سد کرج، تنها نمونه‌ای از جنایات پنهان رژیم است که باید مورد تحقیق تشکلهای مستقل بین‌المللی قرار گیرد.
ما خواهان حمایت و اقدام فوری در سراسر جهان هستیم تا با افشای مستمر این جنایات، در مقابل این رژیم مسئول نقض سیستماتیک حقوق انسانی در ایران بپاخیزیم.
ما، همه نیروهای مترقی را فرامی‌خوانیم:
اخبار، گزارش‌ها و اسناد مربوط به اعدام‌ها، بازداشت‌ها، شکنجه و شرایط زندان‌ها را گردآوری و منتشر کنیم.
از خانواده‌های زندانیان و اعدامیان حمایت کنیم؛ در زمینه‌های حقوقی، اطلاع‌رسانی و رسانه‌ای همراه آنان باشیم.
در تجمعات و کارزارهای مردمی علیه این فجایع شرکت کنیم، نامه‌ها و طومارهای اعتراضی را به نهادهای بین‌المللی ارسال نماییم
صدای همبستگی و دادخواهی باشیم تا حقیقت خاموش نماند.
سکوت و بی‌تفاوتی برخی نهادهای بین‌المللی در برابر این جنایات، به‌معنای همراهی با سرکوبگران است. بیایید متحد و هم‌صدا، در برابر طبقه حاکم بایستیم تا کرامت انسانی، آزادی بیان، حق حیات و حق مقاومت که به‌عنوان اصول بنیادین انسانی است ارج گذاری شوند.
تا زمانی که دستگاه قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی بر پایه‌ی شکنجه، اعتراف اجباری و اعدام عمل می‌کند، ما ایستاده خواهیم ماند.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی ایران
زنده باد آزادی و برابری و زندگی
شکنجه و اعدام ممنوع باید گردد
زندانیان سیاسی و عقیدتی بدون قید و شرط آزاد باید گردند
هیئت هماهنگی نهادهای چپ و دمکراتیک
نوامبر ۲۰۲۵
افزودن دیدگاه جدید