به مناسبت چهل وپنجمین سالگرد ترور بیژن جزنی

رفيق بيژن جزنى چند ويژگى برجسته داشت كه او را همچنان از ساير رهبران چپ از دهه ٤٠ تا كنون و حتى به جرات ميتوانم بگويم تا دو دهه ديگر متمايز ميكند. كاوشگر انقلابى و در صورت احيانا نادقيق يا ناصحيح بودن تاكتيكها ويا  ارزيابيهايش كاملا بى تعصب و بدور از منشهاى اشرافيت سازمانى حزبى  و بروكراتيك استالينيستى بود، انسان تئورى انقلابى و عمل انقلابى بود. بعدها خيليها چه از گرايشات طاهرا چپ و و راديكال و چه راست  زور زدند كه توانايى و زيركى و هوشمندى بيژن را ناچيز جلوه دهند، او را مردد در اتخاذ تاكتيكهاى انقلابى يا ماجراجوى خرده بورژوا جلوه دهند و بهرصورتيكه ميتوانند نامش را در جنبش انقلابى و سوسياليستى ايران و خاورميانه كمونگ و حذف نمايند، اما نه موفق شدند و نه خواهند شد. من يقين دارم كه اگر دو رفيق بيژن جزنى و حميد اشرف تا بعداز سرنگونى رژيم پهلوى زنده ميماندند، امروزه وصعيت ايران و حتى خاورميانه به اينگونه كه هست اصلا نميبود و بيژن نميگذاشت خمينى جلاد انقلاب ربابى كند. چون خود رفيق قبلا اين سرنوشت شوم ايران اسلامى را پيش بينى و هشيارباش داده بود. بنابراين همان جبهه انقلابى كه مورد نظرش بود را يازمان ميداد و التكار عمل را نميگذاشت كه در دست اسلاميون و حزب توده اى و ملى گرايان بيفتد. ياد عزيزش بع همراه ياد سابر انقلابيون جان فدا نموده براى رفاه و آزادى كارگران و زحمتكشان هميشه در دل انقلابيون صادق و شجاع و سوسياليستهاى حقيقت گو زنده خواهد ماند.  

خانم جزنی چه حسی داردهمسربزرگ مردی مانندجزنی برقراروپاینده باشیدیادش گرامی وراهش پایدار.وضمنا چه عجب چشممان به آقای نویدی روشن شد.امیدکه آقای پورنقوی ودیگران رانیز ببینیم 

رهایی خلق ایران، نبرد ما را آئین است
و کهکشان فردایش، ز خون آنان آذین است
شکوه روشنی فردا، ز خون برآرد سر
بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه‌سان شراره دمید
به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید!