در رثای حسن
محسن ساروی
مردی خوش اقبال با برادر طبیب که چریک فدایی جان حسن بود و تمام عالم طب را در اختیار گرفت تا مگر حسن بیشتر بماند و خواهری پزشگ که حسن را قدیس گونه پرستاری نمود. راست میگویند پروانه وار گرد شمع وجود. و همسری هماره مراقب و دختری این روزها با چشمان ناودان و پسری با بغض غلیظ.
