درست یک روز بعد از برکشاندن ابراهیم رئیسی بە ریاست قوە مجریە، لحن و فرهنگ گفتاری رسانە های حامی او دگرگون شدە اند. از آن روز تا کنون کمتر رسانە محافظە کاری را می توان یافت، کە درمورد شعارها و و وعدەهای انتخاباتی "عدالتخواهانە" او چیزی بنویسند. انتشار گزارشات و خبرهای مربوط بە اعتصابات و اعتراضات کارگری کە در رسانەهایی همچون "تسنیم" و از آن قسم منتشر می شد، با وجود بیشتر شدن اعتصابات و اعتراضات، دیگر منتشر نمی شوند.
حتی صحبت چندانی از چند برابر کردن یارانە ها کە رئیسی و بقیە نامزدها بە مردم می دادند، نیست. در عوض تا دلتان بخواهد صحبت از مشکلات بزرگ و زمان بر بودن رفع مشکلاتی می شود کە دولت روحانی برای دولت جدید از خود بجای گذاشتە است. از خامنەای گرفتە تا بادامچیان دبیر کل موتئلفە همە رفع مشکلات مردم و کشور را بە آیندە دور و نامعلوم حوالە می دهند.
خود رئیسی نیز فیتلە ووعدەهای فریبکارانە اش را پائین کشیدە. طوری کە دیگر انگار معیشت و سفرەهای خالی مردم، مسئلە اولویت دار جامعە نیستند. وعدەای هم اگر گاها می دهد وعدەهای کلی و مربوط بە آیندە نا معلوم است. وعدەهای هم چون مسکن، کاهش تورم، مبارزە با فساد است کە این آخری از بقیە بی مسماتر است. این در حالی است کە هم اکنون آمار تورم بە سرعت در حال جهش است و ارزش پول در حال سقوط. همین وعدە کاهش تورم خود بهانەای شدە است برای امتناع از افزایش دستمزدهاست.
هواخواهان رئیسی کە قبل از انتصابات در جلد عدالتخواهی رفتە بودند و خود را داخل هر اعتصاب و اعتراضی می چپاندند تا برای رئیس قاتل و جنایتکارشان تبلیغ کنند و با اعتصابیون عکس یادگاری بگیرند، حالا دیگر با تشکیل دستجات سینە زنی و نوحە خوانی تبدیل بە اعتصاب شکن شدەاند.گوشها و چشمهایشان را بر روی سرکوب خونین مردم تشنە لب خوزستان بستەاند و برایشان نوحە کربلا می خوانند. حال کە بە مراد دلشان رسیدەاند بە جلد واقعی خودشان بازگشتە اند. یحتملا آنها در سرکوب مسلحانە مردم خوزستان نقشی بە عهدە دارند.
متحدین رئیسی در مجلس فرمایشی هم بعد از انتصاب او بە رنگ اول خود درآمدەاند. آنها کە روزی برای تعلل دولت روحانی در اجرای همسان سازی سینە چاک می دادند و برای سفرەهای خالی بازنشستگان از طعام اشک تمساح می ریختند، الان خودشان با امتناع از تصویب لایحە همسان سازی، بدتر از آن با بازنشستگان می کنند، کە دولت روحانی می کرد. کسی دیگر در مجلس حرفی از وضع بد معیشت مردم، از افزایش دستمزدها نمی زند. مجلس نشینان حالا کە خرشان را از پل گذراندەاند زیر قول و قرار خودشان و دولت با کارمندان رسمی نفت زدەاند. وقتی نوبت بە کارگران، معلمان و بقیە می رسد می گویند بودجە نداریم کە حقوق تان را زیاد کنیم. مصوبە افزایش ٢١ تا ٢٧ درصد فوق العادە بە حقوق معلمان را نمی پذیرند. ریاکارانە بە مردم وعدە بهبود معیشت را می دهند و در همان حال مقابل افزایش ٦٠ تا ٨٠ درصد بە قیمت نان، سکوت تائید آمیز می کنند.
بساط کشتار و سرکوب را نیز حالا کە همە امور و امکانات کشور را بە انحصار خودشان در آوردەاند، پهنتر کردەاند. در کنار کشتار و انباشتە کردن زندانها از مردم زحمتکش و حق طلب خوزستان، معترضین بە سرکوبها را نیز دستە، دستە بە محاکمە می کشند و بە زندانهای بلند مدت محکوم می کنند. همە این اقدامات ددمنشانە قبل از آن انجام می شوند کە خامنەای و مجلس حکم تنفیذ و تائید رئیسی را بە انجام برسانند.
با این همە مردم هم کە از عاقبت کار خبر دارند، بیکار ننشستەاند. موجی از اعتراضات اجتماعی در کشور بە جریان افتادە است کە دم بە دم در حال خروشانتر شدن است. دیوار ترس مردم فرو ریختە و اینک این حکومت "یک دست" است کە در خوف و هراس از گسترش اعتراضات و خیزشهای مردمی و در محاصرە بحرانها بە سر می برد.
رویای حکومت یک دست از هم اکنون بە کابوس خوفناک رژیم تبدیل شدە است. اختلافات بر سر سهم از قدرت و ثروت در میان پیروان حکومت یک دست واضحتر از آن است کە قابل لاپوشانی باشد. دولت رئیسی چیزی بیش از دولت کوتولە ها نیست. دولتی بە مراتب ناتوان تر و نا منسجمتر و نا لایقتر از دولتهای پیشین و دولتی برآمدە از سرکردگان باندهای مافیایی کە هر کدام دنبال منافع باندی خود هستند. دعوا بر سر ترکیب دولت و پستهای زیر مجموعە دولت از هم اکنون بە شدت جریان دارد. نگاهی گذرا بە مطالب مندرج در رسانە ها گوشە هایی از این اختلافات را بر ملا کردەاند. بیشترین اختلافات فعلا بر سر پستهای کلیدی اقتصادی همچون، وزارت صمت و معدن، وزارت اقتصاد، رئیس بانک مرکزی و وزارت امور خارجە است. نتیجە این کشمکشهای کشدار هر چە باشد، بە هیچ روی بە نفع مردم و بخصوص کارگران و تهی دستان نیست. رهایی از وضعیت موجود نیز بدون تشدید مبارزات و اعتراضات در ابعاد وسیعتر و همبستگی بین گروەهای اجتماعی مبارزە نیست
بە جرات می توان از پیش گفت کە تمام برنامە های دولت رئیسی اگر بتوان نام (برنامە بر آنها اطلاق نمود)، اگر رهبر جام زهر دیگری را سر نکشد و بر سر برجام تن بە سازش ندهد، روی کاغذ خواهند ماند و بحرانهای موجود تشدید خواهند شد.
افزودن دیدگاه جدید