3. تغییرات اقلیمی و کار کودک: مجاری تأثیرات کلیدی
- فقر
افزایش فقر شاید مهمترین مجرائی است که تغییرات اقلیمی از طریق آن بر کار کودکان تأثیر می گذارد. مجموعه وسیعی از شواهد نشان می دهد که اثرات نامطلوب تغییرات اقلیمی در حال حاضر به طور قابل توجهی بر معیشت و شرایط زندگی تأثیر می گذارد، افراد بیشتری را به سمت فقر سوق می دهد و شرایط کسانی را که قبلاً در فقر و موقعیتهای آسیب پذیر قرار داشته اند، و امکان مانور و سازگاری کمتری در برابر مصائب، و گزینه‌ها و دسترسی کمتری به ساختارهای حمایتی نهادی دارند، تشدید می کند.3 بر اساس گزارش بانک جهانی، این امکان وجو دارد که تأثیرات تغییر اقلیمی تا سال 2030 بین 32 تا 132 میلیون نفر را به ورطۀ فقر شدید بکشاند، بسیاری را ناگزیر به تغییر اشتغال و امکان معیشت و انتقال از بخش کشاورزی به سایر بخش‌ها و اتخاذ روشهای دیگر کار کند، و منجر به الگوهای گسترده‌تر مهاجرت نیروی کار و اسکان انسانی گردد.
در عین حال، فقر برای درک آسیب پذیری کودکان یک نکتۀ محوری است. در یک نگاه مقدماتی، این که خانواده های تهیدست برای برآوردن نیازهای اساسی شان و مقابله با موقعیتهای نامطمئن مجبور به توسل به اعزام کودکان شان به بازار کار کودک شوند، بسیار محتمل است. مواجهۀ دانمی با شوکهای معیشتی نیز می تواند تأثیر مشابهی بر تصمیمات خانواده برای استفاده از نیروی کار کودکان داشته باشد. خانواده ها معمولاً با قرض گرفتن، هزینه کردن پس‌انداز احتمالی یا فروش داراییهای خانواده به کاهش موقت درآمد خود پاسخ می‌دهند، اما زمانی که این گزینه‌ها در دسترس نیستند یا در مقیاس مورد نیاز در دسترس نیستند، به احتمال زیاد مجبور می‌شوند به کار کودک متوسل شوند. کار کودک در واقع نوعی حائل یا بیمه در برابر شوکهائی است که آنها تجربه می کنند.
تعداد فزاینده‌ای از مطالعات مکرراً این نکته را تقویت می‌کنند که فقر خانواده ها را وادار می‌کند بیشتر به کار کودکان تکیه کنند. به عنوان مثال، مطالعات انجام یافته در کامبوج18 و تانزانیا، نشان داد که کار کودکان در روستاهایی که شوکهای مرتبط با کشاورزی - مانند خشکسالی، سیل و بارندگیهای ناهنگام و کاشت کم حاصل - را تجربه می‌کنند، به طور قابل‌توجهی بالاتر است. و اینها دقیقاً همان شوکهایی اند که در نتیجه تغییرات اقلیمی در حال افزایش هستند. این تحقیقات همچنین نشان می دهند که شوکهای قیمت مواد غذایی - که به طور فزاینده ای به رویدادها اقلیمی یا تغییرات اقلیمی مرتبط با بهره وری کشاورزی نسبت داده می شوند - نیز بر کار کودکان تأثیر می گذارد. برای مثال، شواهد در برخی کشورها، از جمله در اوگاندا و پاکستان، نشاندهندۀ رابطه ای هستند بین افزایش قیمت مواد غذایی و افزایش کار کودکان و تشدید زمان کار کودکان در خانواده‌های غیرکشاورز.
- شوک های شدید آب و هوایی مرتبط با آب و هوا
تغییرات اقلیمی نه تنها باعث افزایش تدریجی دما و تغییر الگوهای بارندگی می شوند، بلکه باعث ایجاد تعداد فزاینده ای از شوکهای شدید اقلیمی نیز می گردند. به عنوان مثال، بین سال‌های 2010 تا 2019، در کشورهای جنوب صحرای آفریقا فراوانی خشکسالی‌ها تقریباً سه برابر، دفعات طوفانها بیش از چهار برابر و فراوانی سیل‌ها ده برابر شده است.
این شوکهای اقلیمی می توانند عواقب وخیمی برای کار کودکان داشته باشند. برای مثال، مطالعه‌ای در مورد تأثیر طوفان متیو (Matthew) در جوامع کشاورزی در روستاهای هائیتی نشان داد که 46 درصد کودکانی که در مدرسه ثبت‌نام کرده بودند، به دلیل طوفان از رفتن به مدرسه بازماندند. والدین این کودکان با توجه به از دست دادن درآمد به دلیل آسیب به محصول و تلفات دام، نیاز به کار آنان در مزرعه خانوادگی را به عنوان دلیل اصلی ترک تحصیل فرزندانشان اعلام کردند. در ماداگاسکار، تغییر منفی الگوی بارندگی و طوفانها احتمال حضور نوجوانان 14 تا 16 ساله، به ویژه برای دختران، را در بازار کار افزایش داد.
اثرات رویدادهای شدید اقلیمی بر کار کودکان می توانند تا مدتها بعد از خود این رویدادها باقی بمانند. به دنبال یکی از زرگترین طوفانهای گرمسیری در گواتمالا در سال 2010، کار کودکان به عوض اشتغال به تحصیل در میان مدت (10 تا 15 ماه پس از فاجعه طبیعی) شدت گرفت. این افزایش در کار کودک مشخصاً به دلیل افزایش فقر بود. مطالعه ای در آمریکای لاتین که یک افق زمانی 100 ساله را پوشش می‌دهد، نشان می‌دهد کودکان مادرانی که در معرض بلایای طبیعی قرار گرفته‌اند، از متوسط سطح تحصیلات پایین‌تری برخوردارند و در این گروه کودکان احتمال کار کودک افزایش می‌یابد. بنابراین بلایای طبیعی اقلیمی می توانند اثراتی حتی در نسلهای بعدی کودکان نیز به بار آورند.
رویدادهای شدید اقلیمی نه تنها به محصولات زراعی آسیب می زنند و برداشت را کاهش می دهند، بلکه می توانند منجر به از بین رفتن داراییهای معیشتی مانند دام، ماشین آلات کشاورزی یا تأسیسات ذخیره سازی شوند. این امر می‌تواند به‌ویژه مشکل‌ساز باشد، زیرا دارایی خانواده ها گاه می‌تواند به عنوان "ضربه گیر" یا به عنوان وثیقه ای برای استقراض عمل کند. مطالعه تانزانیا نشان می‌دهد که این دارائی می‌تواند تقریباً 90 درصد از عواقب منفی ناشی از شوکهای کشاورزی را برای کار کودکان مانع شود. فروش اجباری داراییهای معیشتی به عنوان یک "استراتژی بقا" در زمینه رویدادهای شدید آب و هوایی مانند سیل یا خشکسالی، به نوبه خود آسیب پذیری را در برابر رویدادهای اقلیمی آینده افزایش می دهد و خطر افتادن در تله های فقر مداوم را افزایش می دهد.
افزودن دیدگاه جدید