استیضاح و تغییر دولت پاسخگو نیست نظام باید برود

بر اساس خبرهای منتشر شدە طرح استیضاح چهار وزیر دولت پزشکیان از سوی تعدادی از نمایندگان در مجلس کلید خوردە و اسامی آنان نیز منتشر شدە است.

عباس علی‌آبادی، وزیر نیرو، فرزانه صادق مالواجرد، وزیر راه و شهرسازی، غلامرضا نوری‌قزلجه، وزیر جهادکشاورزی و احمد میدری وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی وزرای هستند کە گفتە می شود در لیست استیضاح قرار دارند.

یکی از نمایندگان در ارتباط با استیضاح این ٤ وزیر گفتە است:

" "ما نمایندگان به نمایندگی از مردم این اعتماد را به وزرا کردیم. الان وقتی مردم راضی نیستند و به مرحله انفجار رسیده اند، چاره‌ای نداریم به سمت استیضاح برویم" توضیح این نمایندە بە قدر کافی روشن است. طرح استیضاح برای جلوگیری از طغیان مردمی است کە از عملکرد دولت و در واقع از کل حکومت"بە مرحلە انفجار رسیدەاند "

عملکرد وسیاستهای  دولت پزشکیان بە نارضایتی  و مخالفت گستردە اکثریت مردم  و نا امیدی آنهایی کە بە وی رای  دادە و بە وی امید بستە بودندانجامیدە است

همچنین مخالفت با دولت مدتی است از طرف هر دوجناح اصلی حکومت بویژە از سوی پایداری چی ها  و طیف های موسوم بە اقتدار گرا افزایش پیدا کردە و بە نظر می رسد آنچە موجب بقای دولت از تعرض مخالفان درون سیستمی شدە است، حمایت خامنەای از دولت است. بهمین خاطر فعلا مخالفان درون حکومتی دولت بە استثنای گروە کوچکی از آنان کە خواهان تغییر دولت هستند، بقیە خود را بە تغییر تعدادی از وزرا و تصفیە وزرای وابستە بە روزنە گشایان محدود کردەاند.

آن عدەای از مردم عادی نیز کە متوهمانە بە امید بهبود اوضاع و روزنە گشایی در اثر تبلیغات کاذب برخی از منتقدین حکومت بە وی رای دادە بودند، مدتهاست کە تە ماندە امید شان بە بهبود اوضاع را از دست دادەاند و بقول معروف از طلا گشتن پشیمان گشتە  و در آروزی بازگشت بە دوران مس بودن خود هستند.

علت روشن است. مردم می بینند نە تنها دولت موسوم بە وفاق بهبودی در وضعیت شان بوجود نیاوردە، بلکە عرصە زندگی را بر آنها  از هر نظرتنگتر کردە است. قیمتها  و تورم ترمز بریدە، سرکوب و اعدام ها بسیار شدیدتر و وحشیانە تر شدە، رکود و بیکاری فزونتر و فقر و بی عدالتی عمیقتر و وسیعتر  از قبل شدە است، صاحب خانە شدن برای ٨٠ درصد مردم بە رویایی دست نیافتنی تبدیل شدە است و بیش از ٧٠ درصد دستمزد و حقوق کارگران و کارمندان صرف اجارە مسکن می شود. جنگ تجاوزگرانە اسرائیل و امریکا و بە اجرا درآمدن مکانیسم ماشە، بدتر شدن مناسبات با کشورهای همسایە  و اروپا را هم اگر در نظر بگیریم بیشتر بە دلیل گسترش نارضایتی ها ی در شرف  انفجار واقف می شویم.

اما واقعیت آن است کە نە تغییر وزرا و نە حتی تغییر کل  دولت کمک چندانی بە رهایی از مخمصە ای کە حکومت و جامعە دچار آن شدەاند نمی کند. برای مثال تغییر وزرای کار در تمام دولتها از زمان رفنسجانی بە این سو و در دولت پزشکیان تنها بە فشآر بیشتر بە کارگران و تشدید اعتراضات آنها در همە ی زمینە ها منجر شدە است در مورد سایر وزرا نیز قضیە بە همین منوال بودە است.  هیچ تفاوت اساسی میان دولت رئیسی با پزشکیان نە تنها وجود ندارد بلکە شباهت عجیبی میان عملکرد و سیاستهای هر دو وجود دارد.دلیل آن نیز جز این نیست کە سیاست ها ی هر دو دولت را یک نفر تعیین  و رهبری کردە است بنا بر این  آنچە باید تغییر کند سیستم قرون وسطایی فقاهتی و استبدای حاکم است .تغییر دولتها در چنین سیستمی بطوری کە در عمل هم مشخص شدە است، نە تنها کمکی بە تغییر و بهبود اوضاع و قرار گرفتن جامعە در مسیر ترقی نکردە و نمی کند، بلکە بەدوام و پیچیدە تر شدن بحران و فساد و استبداد و فقر و بی عدالتی روز افزون   ختم شدە است. تغییر وزرا و دولتها در یک نظام پارلمانی دمکراتیک کە فعالیت احزاب و سندیکاها ی مختلف آزاد است و دولتها محصول رقابت جریانات سیاسی و فکری و انتخابات آزاد هستند می تواند معنی داشتە باشد و بە تغییر و اصلاح منجر شود نە در یک نظام ضد دمکراتیک  دربستە با آقا بالا سری بنام رهبر و ولی فقیە.  

کما ایمکە دولتی را  کە بە نام گشودن روزنە بر مردم تحمیل کردند، از گشودن سوراخ کوچکی در دیوار استبداد باز ماندە و نهایت بی مسئولیتی را نسبت بە کسانی کە بە آن رای دادە بودند در عمل نشان داد. این سیستم البتە از آنجا کە با روح زمانە ما ناسازگار است محکوم بە فناست. ولی برای اینکە نتواند فجایع دیگری را در این کشور رقم بزند باید هرچە سریعتر با اتحاد و همبستگی مردم شر آن کندە شود.  صاحبان قدرت و ثروتهای بادآوردە  برای حفظ ثروت و قدرت خود تلاش می کنند با حمایت آشکار و پنهان از سرکوب و فریب و جابجایی مهرەهای حکومتی عمر سیستم خود را طولانی کنند تا بتوانند با غارت کشور و استثمار مردم بر ثروتهای خود بیفزایند. راندە شدن قریب ٨٠ در صد مردم بە زیر خط فقروتبدیل معیشت بە مشغولیت فکری شب و روز مردم  از نتایج  کارکرد این سیستم است کە برای حفظ آن تا کنون دەها هزار نفر از انسانهای حق طلب و آزادیخواە را  بە قتل رساندەاند. مردم دیگر این باور را ندارند کە با تغییر دولت و چند وزیر بهبودی در وضعیت شان بوجود می آید. خواست اکثریت جامعە پایان دادن بە سیستم واپسگرا و استبدادی حاکم و جایگزین کردن آن  با جمهوری فدرال سکولار دمکرات از طریق انتخابات آزاد  و مراجعە بە آرای عمومی است.