فوریه 2021

لمس سیانور در زیر دندان، تحمل شکنجه و زندان، از دست دادن همرزمان یکدل و یک جان و مقاومت تا پای جان در برابر دژخیمان و ادامۀ پیکار دل شیر می خواست و این نسل از آن بی نصیب نبود. یادآوری پیکار آرمانی مبارزان چپ از سویی تبلور قطره اشکی در چشم آدمی، و از دیگرسو نشستن لبخندی از غرور است.

«میزگرد جمهوری خواهی»

میهمانان: آقایان مجید عبدالرحیم پور و حسن زهتاب
۱۵ بهمن ۱۳۹۹ برابر با ۳ فوریه ۲۰۲۱
تهیه شده توسط تلویزیون اینترنتی رنگین کمان، بنیاد آزادی اندیشه و بیان

بدون شک حکم دادگاه بلژیک علیه دیپلمات ایرانی امریست تاریخی زیرا تاکنون رژیم جمهوری اسلامی اگرچه در بیش از ۱۵۰ اقدام تروریستی در خارج از مرزهای ایران توانسته بود ده ها نفر از مخالفان سیاسی خود را به قتل برساند ولی هیچگاه پلیس موفق نشده بود که نشان دهد نیروهایی که در سفارتخانه های جمهوری اسلامی به عنوان پرسنل دیپلماتیک کار می کنند در این جنایت ها دست دارند.

مجمع عمومی سازمان ملل در نشست خود نسبت به توزیع واکسن کرونا، هشدار داده و بر رفع تبعیض در این عرصه تاکید کرده‌است. در همین رابطه، رئیس سازمان بهداشت جهانی نیز تلاش برای تصاحب انحصاری واکسن را «نشانه‌ی سقوط اخلاقی» دانسته و انحصارگری و ملی‌گرایی در توزیع واکسن را مانعی بزرگ در برابر چیرگی جهانی بر پاندمی کرونا دانسته‌است.

بعد انقلاب در ایران وضع بغرنجی پدید آمده بود و خوب به یاد دارم که برای یک حرکت سیاسی درست و تاریخی و آنهم رای ندادن به جمهوری اسلامی در رفراندم خمینی پس از انقلاب، چه بحث‌های مشکل و داغی را در هسته‌های کارگری پیش بردیم. با اینهمه عاقبت همه با هم و بطور دمکراتیک بر آن شدیم که به جمهوری اسلامی در زمان اوج قدرت خمینی «نه!» بگوئیم. این به نظر نویسنده، همان روح سیاهکل و فدائی خلق بود و اگر هم نگویم تنها حرکت و موضع گیری سیاسی درست جنبش منسجم فداییان دردوران پسا انقلاب بود، قطعاً اما موفق‌ترین آنها به شمار می‌آید.

مبارزه مسلحانه درست یا علط نمی توانست بری از این خشونت باشد. زمانی که بیشترین وقت تو در خانه تیمی صرف دوختن جلد تپانچه، ساختن کپسول سیانور و بمب دستی و نارنجک شود، همراه با استرس و خستگی نگهبانی شب که باید تمامی حواست به کوچکترین صدای خارج از خانه می بود، چگونه می توانستی روحی آرام و خالی از خشونت داشته باشی؟

در آن روزگار، من با اینکه هنوز با شعر، آن هم شعرنو، چندان آشنائی نداشتم، اما وقتی شروع کردم به خواندن آن، انگار کلمات جادویم کردند. از خود بی خود شدم. یاد قصه های مادر بزرگمان افتادم که هرشب با قصه هایش ما را به رویاهای دست نیافتنی می برد و هیچ وقت هم از شنیدن آن قصه ها خسته نمی شدیم.
آرش کمانگیر سیاوش کسرائی شده بود قهرمان جان و جهان من، با او کار می کردم، با او میخوردم و می خوابیدم. با او زندگی می کردم. نانِ سفرهِ دلم شده بود.

فایل های صوتی جلسه پرسش و پاسخ تلگرامی جمعه۱۷ بمهن ۹۹

میهمان: رفیق رقیه دانشگری - از پیشکسوتان جنبش فدایی