زخمه

بنواز.
بزن زخمه ای بر زخم من.
زیر بزن.
زنده کن تار های خاموش کودکانه'
درحنجرک های بیصدا.
بم بزن.
.زنده کن مرگ فریادهای بلند'
 در  گلو ی های خشک.
بگیر فراز'
همصدا با قهرمانان.
فرود بگیر.
 مرثیه ای برای آوار آرزو ها.
 زخمه بزن در سه گاه'
تا بگریم با هر طنین.
وانگاه در انداز کوکی نو.
ببر مرا به حماسه به چهار گاه.
 بنواز
بزن زخمه بر زخمم'
تا بماند باز..
تا نروند زخمها از یاد.

س_خرم
۱۴۰۴/۷/۳