می 2019

دولت ایران به‌هیچ‌وجه یارای جنگیدن رودررو با قدرتی مثل آمریکا را ندارد ولو آنکه خیلی هم در حسرت آن باشد؛ یعنی توازن قدرت به او اجازه نمی‌دهد و سوای برخی اقداماتی که می‌تواند جنبه ایذائی داشته باشد، نمی‌تواند کاری فراتر از نمایش قدرت و ادعاهای توخالی و لفظی بکند.

جلسه پرسش‌و پاسخ تلگرامی جمعه 20 اردیبهشت 98

میهمان این هفته: آقای احمد جواهریان، فعال سیاسی، پژوهشگر، شاعر، فیلمساز، و زندانی سیاسی سابق

در شرایط جنگ، حتی جنگ اقتصادی، آن تاکتیک تعرضی که نتواند طرف مقابل را وادار به عقب‌نشینی کند، تاکتیک از سر سرگردانی نام دارد، تیر در تاریکی به‌حساب می‌آید و پیشاپیش محکوم‌به ناکامی بیشتر است.

یعنی دیواری کوتاه‌تر از دیوار افغانستانی‌ها نیست؟ چرا این حکومت به‌جای افتادن به جان اینان از هزینه‌های سرسام‌آور خود در رابطه با سیاست "هلال شیعی"، و حفظ "عمق استراتژیک" و ماجراجویی‌های برون‌مرزی نمی‌کاهد؟  

در این شماره می خوانید:

- یادداشت بردگی در مناطق اقتصادی "آزاد"
- بیم و امید در زمانۀ اتوماسیون انبوه: مباحثه در آیندۀ کار - بخش سوم
- تخریبات اقتصادی خروج از برجام
- وجود کار کودک در جامعه يک فاجعه بزرگ انسانی است!
- اعتصاب کارگران تِکِل در ترکیه و آغازی نو برای مقاومت کارگری- بخش چهارم
-برگهایی از تاریخ جنبش سندیکایی ایران – ١٣

 امروزە کارگران ایران یکی از بی حقوق ترین کارگران کشورهای منطقە هستند. اما واقعیت این است کە خانە کارگر و شوراهای اسلامی و انجمن های صنفی کە با عنوان "تشکلهای" رسمی از آنان نام می برند در کنار دو ضلع دیگر ماشین سرکوب، یعنی کارفرمایان و دولت ضلع سوم مثلث سرکوب بودەاند.

کینز در رسالۀ مشهورش به نام "امکانات اقتصادی برای نوه های ما"، که در سال 1930 نوشت، دیدگاه اساساً مثبتی را نسبت به آینده ترسیم کرد، که در آن انباشت مداوم سرمایه به جهانی با کار کمتر و اوقات فراغت بیشتر خواهد انجامید. کینز در صدد بود خوانندگانش را نسبت به فواید اساسی سرمایه داری متقاعد کند.

پس از انتشار تصمیم جمهوری اسلامی در کنار گذاشتن بخشی از تعهدات برجامی، و تعیین مهلت شصت روزه برای بازسازی توافقات برجام توسط اتحادیه‌ی اروپا، طرف اروپایی ضمن انتشار بیانیه‌ای هرگونه ضرب‌العجل توسط جمهوری اسلامی برای توافق هسته‌ای را رد کرد. در نتیجه تنها کورسوی امید جمهوری اسلامی برای احیای برجام نیز بدین طریق از بین رفت.

طبق آمار سازمان های بین المللی کار و یونیسف، روزانه میلیون ها کودک کار در سراسر جهان مورد بهره کشی قرار می گیرند و آنها را مجبور به انجام کارهای خطرناک و دشوار می کنند که به قیمت از دست رفتن سلامت، آموزش، رفاه و رشد آنها تمام می شود. بنا به آمارهای سازمان جهانی کار از هر شش کودک در جهان یک نفر کار می‌کند. طبق آمار های مختلف در حدود ۵۰۰ میلیون کودک در بازارهای کار جهانی مشغول به کار طاقت فرسا هستند.