فصلنامه‌ی مُروا شماره سوم، زمستان ۱۳۹۸ انتشار یافت

دست شما رفقای گرامی درد نکند، زنده و پاینده باشید
احمد نجاتی

صفحه آرایی بسیارزیبابودومقاله آقای ایشچی هم بسیارخوبداما به نظرمن اگرمانندکتاب جمعه جنگی باشدازهمه چیز ازهنر داستان کوتاه شعر،معرفی اندیشه ها ومکاتب ،اخبارداخلی جنبش ایران ،درسهایی ازدیگرجنبش ها سراسرجهان وحتی ورزش ویا سرگرمی هایی مثل حل بازی های شطرنج .محتوانیزبایدجذابیت داشته باشد.اگربرای جوانان است حتمابایستی متنوع وبه زیبایی همان صفحه آرایی باشد.مثلا مکاتب سیاسی وتاریخچه آن ،مکاتب فلسفی،اصطلاحات سیاسی ،اینها هستند که جوان راجذب میکنند.سبک های نقاشی ومعرفی یک نقاش وآثارش ،شعر،موسیقی،مرپا فرض رابراین گرفته که مخاطبش سیاسی حرفه ای وباتجربه تاریخی است ولی جوان تازه پا به میدان گذاشته است یک اصطلاح برای اوممکن است نامفهوم باشد،ویااینکه چگونه هنربرای تغییرزندگی استفاده میشود،افشا کردن مثلا هنرسرمایه ،وناگفته پیداست که درهمه موارد باید نویسنده ای ازقبل آماده بوده باشد.میدانم ممکن است دراین زمینه دست تنگ باشدولی میشودفراخوان داد.چه اشکال دارددانشجویان داخل ایران مقاله بدهند.قولی معروف بایدیک مجله وزین وپرملاط باشد.آنگاه دست به دست میگردد.