توضیح
نابرابری جنسیتی در محیط کار ناظر بر تفاوتهایی است که میان زنان و مردان در دسترسی به فرصتهای شغلی، دستمزد، ارتقاء، و شرایط کاری وجود دارند. این نابرابری میتواند ناشی از تبعیضهای مستقیم یا ساختاری باشد، مانند پرداخت کمتر به زنان برای کار مشابه، محدود شدن دسترسی زنان به موقعیتهای مدیریتی، یا نادیده گرفتن مسئولیتهای خانوادگی آنان در سیاستهای سازمانی.
سوای تبعیض مستقیم علیه زنان، فرهنگ و عوامل اجتماعی نیز نقش مهمی در تداوم نابرابری جنسیتی در محیط کار دارند. در بسیاری از جوامع، طبق نقشهای سنتی جنسیتی، از زنان انتظار می رود مسئولیت اصلی خانواده و مراقبت از فرزندان را به عهده گیرند، در حالی که مردان بهعنوان نان آور اصلی دیده میشوند. این دیدگاه ها میتوانند انتخابهای شغلی زنان را محدود کنند یا باعث شوند کارفرمایان نسبت به استخدام یا ارتقای زنان تردید داشته باشند. همچنین، نگرشهای مردسالارانه در محیط کار موجب آن اند که زنان و توانمندیهاشان کمتر جدی گرفته شوند یا با موانع بیشتری در مسیر پیشرفت شغلی مواجه شوند. رسانه ها، نظام آموزشی و حتی قوانین ناکافی نیز ممکن است این ساختارهای تبعیضآمیز را بازتولید و تقویت کنند.
دفتر حاضر مجموعه ای شامل سه مقاله در بارۀ نابرابری جنسیتی در محیط کار است. مقالۀ نخست مبتنی بر پیشرفتهای جامعۀ امروزی این پرسش را پیش می کشد: "آیا این برداشت درست است که با قوانین جدید زنان حقوق مختلفی را به دست آورده و بنابراین از گردش روزگار در حال حاضر خرسند اند؟" و به این پرسش به صراحت "نه" می گوید.
دومین مقاله، که فصلی از یک کتاب مفصل است، خواننده را با مفهوم نابرابری جنسیتی در محیط کار، و برخی مفاهیم کلیدی مرتبط با نابرابری جنسیتی - از جمله شکاف حقوقی، کلیشههای جنسیتی، و سقف شیشهای - آشنا میکند. علاوه بر این مرور کوتاهی دارد بر نظریه های مختلف پیرامون تفکیک جنسیتی در محیط کار، و مبتنی بر این مرور، رویکرد عملی این نظریات را برای رفع نابرابری جنسیتی بررسی می کند.
مقالۀ سوم، اگرچه مختصر و ساده است و از شناسائی ابعاد و جلوه های شناخته شدۀ نابرابری جنسیتی در محیط کار فرارتر نمی رود، اما امتیاز آن این است که ملهم از محیط کار در چین است.
این مقالات پیشتر به صورت مسلسل در "جنگ گارگری" حزب چپ ایران انتشار یافته اند و اینک، به مناسبت روز اول ماه مه ۲۰۲۵، یکجا در اختیار خوانندگان قرار می گیرند.
افزودن دیدگاه جدید