ویژه‌نامه «زن زندگی آزادی»، فصلنامه «تئاتر امروز» سال دوم، شماره ۵، زمستان ۱۴۰۱.
در این شماره «به فردا» خواهیم پرداخت.
ناشر: گروه تئاتر اگزیت
سخن ما
بیش از پنج ماه می‌گذرد از زمانی که «زن، زندگی، آزادی» از شعاری مطالبه‌گرانه و پیشرو، به دادخواهی در واکنش به قتل مهسا ژینا امینی بدل گشت؛ قتل ژینا جرقه‌ای شد بر هیمه‌ای که تبعیض و سرکوب و فشار اقتصادی در زندگی‌هامان انباشته بود؛ نام ژینا رمز انقلاب شد؛ خیابان مملو از فریاد خشم و رنج و اعتراض و بیزاری مردم به جان آمده از غارت و ستم این جلادان شد. «زن، زندگی، آزادی» شعار انقلاب‌مان شد، ناباورانه کنار هم شکوه روشنی فردا را در افق دیدیم، دستان یکدیگر را محکم‌تر فشردیم، به پیش رفتیم، به بند کشیده شدیم، جان دادیم؛ هرچه دشمن هارتر شد، گام‌هایمان استوارتر شد؛ و کوشیدیم تا زن زندگی آزادی را به تمرینی روزمره بدل کنیم، تا آن را زندگی کنیم. در این میان اما بارها از خود پرسیدیم فردای روشن آزادی چگونه خواهد بود؟
چهل‌وچهار سال جریانی از فرهنگ و هنر تلاش کرد تا زیر چکمه و چماق سرکوب‌گران زنده بماند، خود را از تیغ سانسور و پتک سرکوب و شمشیر حذف و انحصار مصون بدارد تا چیزی واقعی ولو اندک از آن به جا بماند، تا چنین روزی را به چشم ببیند؛ روزی که فریاد و خروش انسان‌های به جان آمده از بیداد و ستم خیابان‌ها را پر کند. و حالا روز موعود فرا رسیده است. اکنون هنر مردمی در متن و بطن مبارزه جاری و شکوفاست.
حالا بیش از پنج ماه است که دیگر تئاتری بر روی صحنه‌ها وجود ندارد. آنچه بر روی صحنه‌های رسمی جریان دارد و به حکومت سانسور و سرکوب و فریب مشروعیت می‌بخشد، خود، فریبی بیش نیست. امروز این خیابان است که صحنه‌ی نمایش راستین است؛ این عرصه‌ی اجتماع است که قهرمانان و ضدقهرمانان در آن نقش‌آفرینی می‌کنند و داستان انقلاب را رقم می‌زنند. امروز خط‌کشی‌ها و مرزبندی‌ها از هر زمان دیگری پررنگ‌تر است و در عین حال امری است ناگزیر، چرا که جبهه‌ها روشن است و دیگر وسطی وجود ندارد.
در چنین شرایطی، سخن گفتن از تئاتر، با وجود آنچه که هر روز و هر ساعت در این روزهای پرشتاب و پرالتهاب در فضای جامعه می‌گذرد، بیهوده است. در عوض سخن گفتن تک‌تک ما از آنچه بر ما گذشته و می‌گذرد، «آنچه نمی‌خواهیم» و «آنچه می‌خواهیم» و تصویر کردن فردای روشن آزادی بیش از هر زمان دیگری ضروری می‌نماید، چراکه انقلاب در ذهن‌ها رخ داده و استبداد فروپاشیده است؛ درنده‌خویی نیروی سرکوب، اقتدار پوشالی گذشته‌ی حاکمیت را باز نخواهد گرداند و نگاه‌ها به آینده‌ای است که در فضای عینی نیز این بساط برچیده شده باشد.
ما نیز در «تئاتر امروز» به نوبه‌ی خود بر آن شدیم تا بکوشیم این آینده را به نحو ملموس‌تری تصویر کنیم، تا از حق بگوییم، از آنچه سزاوارش هستیم و دهه‌ها و بلکه قرن‌ها از ما سلب شده است، تا از دیروز و امروز و فردای فرهنگ و هنر و اجتماع‌مان بگوییم، تا در گرماگرم مبارزه فراموش نکنیم که تاکنون چه کرده‌ایم، چه بر ما گذشته و امروز چه می‌خواهیم، تا «زن، زندگی، آزادی» را به بیان خود به نمایش بگذاریم. چراکه ما بر این باوریم که اینجا و اکنون، این است تئاتر امروز که خودِ زندگی است.
گروه تئاتر اگزیت
در این شماره می‌خوانید
مقالات:
مقالات:
از ۳۲ تا ۵۷ از حالا تا کی؟ / با وجود تمامی ستارگان، جهان هنوز در تاریکی به سر می‌برد / حق در تقابل با سلطه / تاثیر متقابل خیزش‌های انقلابی و هنر
به فردا:
منشور سیاست فرهنگی چپ / منشورحقوق فرهنگی / منشور حقوق مدنی و سیاسی / منشور حقوق اقتصادی و اجتماعی
پرونده:
به فردا:
منشور سیاست فرهنگی چپ / منشور
پرونده:
درباره حقوق بشر/ درباره حقوق جمعی / درباره حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی / درباره حق برگزاری تجمع مسالمت‌آمیز / حقوق بشر در عمل / مارکسیسم و حقوق بشر / در دفاع از حقوق بشر
نوشته‌ها:
یازده تکه‌پاره از کف خیابان /کارگاه نویسندگی آوای دیواگان
نقاشی:
«عبور» ابوسعید اسدی
شعر:
بچه‌ها لطفا بیایید کمی ساکت باشیم / نامت رمز می‌شود / تصویر آینده
فیلم:
مستند «فرهنگ در میدان مبارزه ی قهرآمیز»
رویداد:
نوشته‌ها:
یازده تکه‌پاره از کف خیابان /
نقاشی:
«عبور» ابوسعید اسدی
شعر:
بچه‌ها لطفا بیایید کمی ساکت با
فیلم:
مستند «فرهنگ در میدان مبارزه ی
رویداد:
بیانیه گروه تئاتر اگزیت در همبستگی با خیزش مردم ایران
نمایشنامه:
خودکشی برای آزادی
خودکشی برای آزادی
همکاران این شماره:
افشین شمس قهفرخی، علی کاکاوند، محسن عظیمی، سروش صادقی، مهرداد خامنه‌ای، سامان ارسطو، نفیسه عقیلی، نادیا باوند، هلنا پرورش، ابوسعید اسدی، ش.ص، م.ت .
دبیر تحریریه: شیرین میرزانژاد
تیزر فصلنامه «تئاتر امروز» شماره ۵، زمستان۱۴۰۱ ویژه‌نامه «زن زندگی آزادی» در یوتیوب
لینک نسخه پی‌دی‌اف
افزودن دیدگاه جدید