اول ماه می، روز جهانی کارگر است. از مه ۱۸۸۶ تظاهرات کارگران در شیکاگو، تا همین امروز کارگران جهان در کف خیابان های از پاریس و لندن نیویورک تا شوش در تهران و دیگر شهرهای ایران، از شمال تا جنوب، از شرق تا غرب این سرزمین، کارگران برای دستیابی به حقوق خود در حال مبارزه هستند.
مبارزه برای کسب مزدهای مناسب، کاهش ساعت کار، برابری دستمزد زنان و مردان در ازای کار برابر، برای لغو کار کودکان، برای ایجاد تشکل های مستقل، همیشه در حال مبارزه بوده و هستند. تجربه تاریخی به ما نشان می دهد که کارگران و مزد بگیران بدون مبارزه، بدون تشکل مستقل و بدون همبستگی و هماهنگی نمی توانند به مطالبات خود برسند. بر این اساس مبارزه روزانه ما کارگران در تمامی عرصه ها هنوز همچنان ادامه دارد. مبارزه برای داشتن زندگی بهتر و مناسب در شرایط کنونی و در نهایت، برای رهایی از ستم و استثمار نظام سرمایه داری.
اتحاد و همبستگی ما کارگران نیرویی است که می شود با اتکا به آن، به مطالبات خود دست یابیم، اتحاد و همبستگی در تشکل های مستقل که با نیروی ما ایجاد شده باشد، اتحادی که می توانیم در مقابل زور گویی های سرمایه داری ایستادگی کرد و آنها را به عقب نشینی وادار کنیم.
تشکل، همبستگی، سازمان یابی در روند مبارزه روزانه، توان ما کارگران و بازنشستگان را در مقابل زور گویی های نظام سرمایه داری افزایش می دهد.
روز جهانی کارگر روز نشان دادن قدرت ما کارگران است.
برای رها شدن از فقرو نداری، رها شدن از بی مسکنی، رها شدن از نظام کالایی آموزش و پرورش پر از تبعیض، رها شدن از نظام کالایی طبقاتی بهداشت و درمان، رها شدن از هر نوع تبعیض و نابرابری، رها شدن از دیکتاتوری و استبداد نظام سرمایه داری و نیروهای سرکوب، و در نهایت رها شدن از استثمار وحشیانه نظام سرمایه داری و حاکم شدن بر سرنوشت خویش، باید متحد، متشکل و سازمان یافته عمل کنیم.
کارگران و زحمتکشان، روز جهانی کارگر را بر شما شاد باش می گویم. در این روز هم پیمان خواهیم شد که در تلاش و مبارزه روزانه تا رسیدن به خواست هایمان دست از مبارزه بر نداریم. حقانیت ما کارگران در این است که در جامعه اکثریت هستیم و خالق تمامی نعمات هستیم. پس لازم است اکثریت افراد جامعه متحد شوند و برای رها شدن قدم برداریم.
گرامی باد اول ماه می روز جهانی کارگر.
علی نجاتی کارگر بازنشسته سنديکای کارگران نیشکر هفت تپە
١٠ اردیبهشت ١٤٠٤
افزودن دیدگاه جدید