خصوصی و خصولتی برداران دو قلوی هم هستند

سر انجام بعد از سالها جنگ باندهای مافیایی بر سر تصاحب اموال عمومی، کارخانە عظیم ایران خودرو نیز واگذار شد و این واگذاری در میان سرمایە داران رانتخوار ایران ولولەای بر پا کرد. 
بهانە ظاهری واگذاری نیز "زیان دە بودن" کارخانە عنوان شدە است. ولی اگر کارخانە زیان دە است این همە شادی و هلهلە سرمایە داران برای چیست؟ 
واگذاری واحد های بزرگ صنعتی بە بخش خصوصی پروسەای است کە سالها پیش شروع شدە و طی آن بخشی از صنایع سنگین کشور با قیمت ناچیز بە سرمایە داری رانتخوار حکومتی فروختە شدە. افشای قیمت واگذاری تعدادی از صنایع سنگین و باز پس گیری آنها پس از مخالفتها و افشاگریهای کارگران کارخانە های مانند نیشکر هفت تپە، کشت و صنعت مغان، ماشین سازی تبریز، هپکو و آذرآب در مورد نحوە واگذاری های پر فسادی کە توسط سازمان خصوصی سازی انجام گرفت. مشت نمونە خروار است.
فرایند خصوصی سازی از زمان دولت رئیسی بە این سو شتاب گرفت و آهنگ آن در دولت پزشکیان کە یک دولت تحت نفوذ اتاق بازرگانی است و عملا مجری سیاستهای این اتاق است شتابانتر شدە است. واگذاری ایران خودرو بهمین جهت نقطە عطفی در فرایند تقسیم دارایی های کشور بین سرمایە داران خودی محسوب می شود. 
واقعیت این است کە بورژوازی بزرگ بعد از انقلاب ایران سرمایە های خود را از طریق رانت حکومتی کسب کردە و اصولا سرمایە دار و سرمایە گذار غیر رانتی و مستقل در میان لایحە های بالایی بورژوازی ایران نە شکل گرفتە و نە می توانستە در رژیم تحت سیطرە باندهای مافیایی مرتبط با حکومت شکل بگیرد. بخش عمدە ی واحدهای صنعتی واگذار شدە از جملە همین ایران خودرو یا ایران ناسیونال سابق، صنایع مصادرە شدە سرمایە داران قبل از انقلاب هستند کە ابتدا اکثرشان موقتا ملی شدند ولی بتدریج واگذار شدند. شما نمی توانید از میان کسانی کە این کارخانە را بە قیمتهای باور نکردنی تصاحب کردند، یک مورد را نشان دهید کە خریدار، سرمایە داری خارج از وابستگان بە قدرت بودە باشد و سرمایەاش را از طرق مشروع بدست آوردە باشد. 
یک بخش از شرکتها نیز بە جریانات و نهادهایی واگذار شدە کە اصطلاحا بە آنها خصولتی می گویند. بخشی از موسسات واگذار شدە بە خصولتی ها بە قیمت صفر واگذار شدەاند این موجب حسادت بخش خصوصی چی ها شدە و رقابتی را بین خصولتی چی ها با خصوصی چی ها دامن زدەاست و بهمین جهت جنگی بر سر تصاحب سرمایە ی کشور بین آنها بە راە افتادە کە معلوم نیست تا کی ادامە داشتە باشد 
بخش کوچکی نیز از بابت بدهی دولت بە تامین اجتماعی واگذار شدە کە بیشترشان واحد های ورشکستە بودە اند و در واقع تنها بازندە این زد و بند ها تامین اجتماعی بودە است. طنز قضیە در این است کە دولت شرکتهای ورشکستە را بە تامین اجتماعی واگذار کردە و در همان حال بر شرکتهای سود دە شستا کە تحت مالکیت تامین اجتماعی است چنگ انداختە است و در این راە حتی بە بانک رفاە کارگران رحم نکردە است. سادە تر بگویم شرکتهای پرسود را بە دو قلو های خصولتی و خصوصی واگذار کردە و زیان ده ها را بە تامین اجتماعی!
یک عدەای هم در این میان بستە بە منافع شان جانب یکی از طرفین را می گیرند و چنین وانمود می کنند کە طرف حق را گرفتەاند. رقابت بین خصولتی چی ها و خصوصی چی ها در واقع هیچ ربطی بە منافع مردم و کشور ندارد. آنها دو قول هایی هستند کە هر دو اموال عمومی را بە غارت می برند و سهم خصولتی ها نیز پس از مدتی بە روسای موسسە های خصولتی خواهد رسید. بنا بر این تفاوتی ندارد کە در این رقابتها چە کسی سهم بیشتری از غارت را تصاحب می کند. ولی ذرەای تردید نیست کە بازندە این دزدی ها همە ی مردم خاصە کارگران و کارکنان موسساتی هستند.کەسرمایە داران آنها را از آن خود کردەاند. یک نمونە از نتایج خصولتی ها برای کارگران تصاحب شرکت پر سود و پر درآمد مخابرات توسط تعاونی  سپاە است کە رفتار آن با بازنشستگان این شرکت اظهر من الشمس است. 
نمونە دیگر کارخانە عظیم نی شکر هفتە بود کە همە در جریان سرکوب و برخورد خصوصی چی ها با کارگران آن بودیم. عملکرد همە ی شرکتهای خصوصی و خصولتی با کارگران شان یک سان است. دستمزد کم، اخراج، موقت سازی و بی حقوق سازی کارگران و کارکنان، تعدیل نیرو، جلوگیری از ایجاد تشکل. همان هایی کە در راس حکومت قرار دارند از رفتارهای ستمگرانە کارفرمایان جدید حمایت تمام و کمال می کنند. چون سهم خودشان از این حاتم بخشی ها را گرفتەاند. متاسفانە بعد از این "خصوصی سازی" کارگران ایران خودرو روزهای سخت تری را باید انتظار بکشند و بهتر است زودتر خود را برای مقابلە با تعدیل نیرو کە در پی هر واگذاری شروع می شود، از هم اکنون  خود را مهیا کنند.