ژوئن 2020

سخن به درازا کشید. آری نهادینه شدن دیکتاتوری در ضمیر جان انسان زیسته در جامعۀ استبداد زده، امری است واقعی و تعیین کننده در برخورد ما به مسائل و رابطه های پیرامونی و با انسان های دیگر؛ در این فرهنگ نهادینه شده در ضمیر انسان جامعه استبداد زده تحمل مخالف نظری معنائی ندارد.

اقتصاد ایران، در میان تلاش برای تعدیل ساختاری و البته ناتوانی دولت در این عمل، معلق است. رشد اقتصادی 2.1 درصدی سال آینده نیز تاثیری بر روندهای اقتصادی مخرب نخواهد گذاشت. راه حل و آینده در دست و از آن مردم جان‌به‌لب‌رسیده‌ای است که خوف آغاز مجدد اعتراضات‌شان، در کلام و رفتار حاکمان مشهود است.

در واقع حکومت ایران هیچگاە بە کنوانسیون های مربوط بە حقوق پناهندگان پایبند نماندە و آن را در مورد پناهندگان افغانستانی رعایت نکردە است. محروم نمودن بسیاری از کودکان مهاجران از تحصیل،... محروم نگاە داشتن اکثر کارگران پناهندە از بیمە و قانون کار و یارانە تنها بخشی از اجحافاتی است کە علیە مهاجران اعمال می شود و حالا نیز قربانی کردن آنها بر سر اختلافات بین دو حکومت بر آنها افزودە شدەاند. کارگران، پناهندگان و مهاجران زحمتکش افغانستانی نباید قربانی اختلافات حکومتها در ایران و افغانستان شوند، دست از آزار و اذیت و کشتار آنها بردارید و حقوق انسانی شان ر

رهبران کنونی صنایع تولید کنسرو تون دائما از صدمات افزایش مجدد کف دستمزدها به عنوان دلیل اصلی برای لزوم خروج این صنعت از ساموا سخن می گویند. در ماه مه 2015 هر دو کمپانی فعال در ساموا یعنی استارکیست و سه کشتی به همراه اتاق بازرگانی ساموا مخالفت خود را با افزایش دستمزد ها اعلام کردند. مدیرعامل سه کشتی گفت: "ما تابحال سرمایه گذاری های بزرگی در صنعت در ساموا کرده ایم و افزایش دستمزد ها برای ما غیرقابل تحمل است.

مدل اروپائی مدتها به عنوان یک مدل نمونه، در برخی نقاط دیگر دنیا تعقیب می شد، مقدمتاً در چارچوبی استعماری، و البته نه فقط به این علت. سپس سازمان بین المللی کار به انتقاد بیشتر و بیشتری از سیاستهای استعماری کار برخاست. در نتیجه توجهات از مبارزه علیه کار ناآزاد به حمایت از حقوق کار، قراردادهای جمعی، ایمنی و امنیت کار بیمۀ خطرات شغلی کشیده شد. در مستعمرات، بخش عمومی اولین بخشی بود که از نتایج این تغییرات برخوردار شد. این واقعیت که عدۀ بسیاری از کارمندان بخش دولتی در مستعمرات، اهالی کشور استعمارگر بودند، در این امر تأثیر بسزائی داشت.

در چند روز گذشتە در میان انبوهی از خبرهای تاسف آور مختلف کە منتشر شد، خبر خودکشی کارگر نفت هویزە از همە دردناکتر بود. خبری آن چنان دردناک و تکان دهندە کە خواندن اش وجدان هر انسان با وجدانی را بایستی بە درد آوردە و بە فکر انداختە باشد. انتشار فیلم و خبر خودکشی تراژیک "عمران" کارگر میدان نفتی هویزە کە برای یک شرکت پیمانکار کار می کرد و بواسطە استیصال معیشتی و امتناع کارفرما از پرداخت دستمزد و مساعدە بە وی خودش را در محل کارش حلق آویز نمود یکی از شوم ترین خبرهای هفتە بود.

در ادامە سیاست سرکوب فعالین و رهبران تشکل های مستقل کارگری، در این هفتە جعفر عظیم زادە رهبر زندانی اتحادیە آزاد کارگران در یک بیدادگاە ولایی بە ١٣ ماە زندان دیگر محکوم شد. ظاهرا اتهام آقای عظیم زادە ادامە فعالیتهای وی در زندان از آن جملە شرکت در جمع آوری یک طومار اعتراضی بودە است! اما دلیل واقعی تشدید محکومیت ایشان پایبند ماندن بە حقوق خود و کارگران و دفاع از این حقوق بودە است.ما صدور حکم جدید زندان برای آقای عظیم زادە را محکوم می کنیم، خواهان آزادی و لغو احکام ظالمانە علیە ایشان هستیم.

بطور کلی تا آنجا که من در خاطرم مانده و درطی بر رسی های بعد از دوران انشعاب صحت نسبی آنها تأیید شده، سه عامل اصلی در این انشعاب نقش ایفا کردند که عبارت بودند از: تحلیل طبقاتی حکومت مستقر در قدرت یعنی حکومت دینی، تعیین تکلیف قطعی با خط مشی مبارزه مسلحانه در گذشته و وزن ناچیز رهبران اقلیت در رهبری سازمان که متناسب با میزان نفوذ ونیروی آن در صفوف سازمان نبود.

برای محافظت از نسل آینده ، ما به "معامله جدید سبز" اجتماعی و عادلانه نیاز داریم که بر مردم تمرکز دارد، تا سود. ما به یک سیاست صنعتی جدید با مفاهیم جدید برای انرژی و تحرک عمومی و یک سیاست صنعتی نیاز داریم که شامل مشارکت مستقیم کارگران باشد.

توجه به کادر درمانی و تجهیزات و منابع فیزیکی مانند بیمارستان ها، در بحران کرونا ثابت کرد که جهان تا چه حد، در چنین زمینه پراهمیتی ضعیف است؛ درحالیکه برای انفجار کره زمین، با توجه به تسلیحاتی که کشورها دارند، شاید هزاران برابر از امکانات نابود کننده، برخوردار باشد. این نشان دهنده آن است که سیاست مداران تا چه اندازه در دنیای حماقت خود غرق شده اند و انسان ها نیز تا چه حدی در عکس العمل به چنین سیاست هایی بی تفاوت اند.