ژوئن 2020

در برخی نظام‌های سیاسی، راه غلبه بر دشواری‌‌های ناشی از کارکردهای قدرت، نه الزاماً اصلاح است و نه تدارک ناگزیر انقلاب. راهبردی است متفاوت از دو رویکرد اصلاح طلبی وانقلاب خواهی که با نام تحول طلبی جا افتاده است. در باور من که اصلاح در مورد جمهوری اسلامی را توهم می‌دانم، تحول طلبی در ایران زمینه و مفیدیت بیشتری دارد تا وقوع انقلاب.

گفتمان نژادپرستی در آمریکا سیستماتیک و روزمره است و پیشینه ای تاریخی دارد. اعتراضات اخیر و قیام گسنرده در واقع هشداری است به تمامی کسانی که به برتری نژادی اعتقاد دارند و درسی است که آموزه هایش می تواند تاثیراتی به مراتب فراتر از خود جامعه‌ی آمریکا داشته‌باشد.

تاریخ جمهوری اسلامی از ابتدای آن تاریخ تبعیض علیه زنان، اعمال خشونت علیه آنان، تشویق مردسالاری و بی حقوقی زنان بوده است. جمهوری اسلامی سنگسار زنان را قانونی کرده‌است. شلاق زدن را عملی و حتی کشتن زنان را توسط مردان ممکن کرده‌است.

خیزش اخیر تکان دیگری بر دنیای سیاست در آمریکای کنسرن‌ها و میلیادرها و در جهت تغییر وضعیت به نفع اکثریت عظیم مردم است. به چالش کشیدن «اول آمریکا»ی ترامپ در ستیز با نهادهای بین المللی و تمامی دستاوردهای بشری از تلاش برای مقابله با تخریب محیط زیست تا آزادی و امنیت عمومی مردم است، که طی نزدیک به چهار سال گذشته در دگرستیزی، تشدید تضادهای بین المللی، رقابت‌های امپریالیستی و سلطه‌گرانه دولت آمریکا نمود بارز یافته‌است.

«میزگرد جمهوری خواهی»

میهمانان: آقایان
منصور فرهنگ، کامبیز قائم مقام، حسن زهتاب و مزدک لیماکشی
توسط تلویزیون اینترنتی رنگین کمان، بنیاد آزادی اندیشه و بیان

تضاد سیاسی بنیانی درسرتا سرتاریخ سرمایه داری این بوده است که همه ی سرمایه داران تنها تا جایی منافع سیاسی مشترک دارند که پیکارطبقاتی جهانی ادامه یابد؛ اما همزمان، همه ی سرمایه داران دشمن همه ی سرمایه داران دیگرند. این تضاد، تضاد بنیانی نظام سرمایه داری است و همواره بسیارآماده ی شعله ورشدن خواهد ماند.

لازمه پیشروی مستدام و جا افتادگی و تکوین و تکامل منسجم ساختار سوسیالیستی، حاکمیت قدرتمداری احزاب و سازمان های سوسیالیستی - کارگری هستند. همان طور که در نظام های سرمایه داری چندین حزب متنوع وجود دارند، تنوع احزاب در میان رهروان کاروان سوسیالیستی نیز لزوماً پدیده ای منفی نیست.

اعتراضات ماهیت خودجوش دارند منتهی همه می‌دانیم که اعتراضات خودجوش هم همیشه سازمان‌دهندگان خودشان را دارند. مثلا کسانی که از تظاهرات‌ها پشتیبانی لجستیکی می‌کنند، شعارها را هدایت می‌کنند و غیره. اعتراض تحت لوای جنبش «جان سیاهان مهم است» انجام می‌شود که در چند سال گذشته به بی‌ارزش بودن جان شهروندان سیاه‌پوست و کشتار آن‌ها توسط پلیس اعتراض کرده است. اما طبیعتا موارد وسیع‌تر تبعیض و سرکوب سیاه‌پوستان و نهایتا کل ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ هم مورد هدف معترضان هستند.