در گرماگرم جنبش خروشان "زن – زندگی – آزادی" در ایران، ایرانیان برونمرز نیز در بی مانند‌ترین شکل به ابراز همبستگی با هم میهنان خود برخاستند تا در گستره‌ی کشورها فریاد بلند آزادی و دمکراسی سردهند. طی چند روز گذشته‌ی همچنان نیز ادامه‌دار، ده‌ها کشور شاهد پرتعدادترین و فراگیرترین نیروی اعتراضی ایرانیان علیه جمهوری اسلامی بودند و باز هم هستند. تظاهرات جاری بی‌نظیر از هر نظر در طول حیات شوم جمهوری اسلامی، با فرارفتن از سطح برآمدهای ایرانیان برونمرز در جریان جنبش سبز، همبستگی ملی علیه جمهوری اسلامی را در بالاترین فراز به نمایش نهاده است. این کامیابی بزرگی است که در هر جا از جهان، افکار عمومی پایبند به حقوق بشر، چه گفتاری و نوشتاری و چه با حضور میدانی حمایت خود از تظاهرات برون‌مرزی همبسته با جنبش درون‌مرزی "زن – زندگی – آزادی" را قویا به نمایش می‌گذارد.
این برآمد را می‌توان جشنی مبارزاتی در خارج کشور نامید که همبستگی پرشکوه با جنبش ملی درونمرز برای آزادی کشور از دست نظامی ستمگر را به نمایش می‌نهد. برآمدی غیر متمرکز که تا امروز بر رویهم فراتر از یک میلیون انسان همبسته با جنبش درون‌مرزی ایرانیان را دربرگرفته و همسویی، هماهنگی و همکاری‌ها را به نمایش گذاشته است. خیزشی که همه گرایش‌های سیاسی مخالف و منتقد رژیم را متفاوت‌تر از هر وقت دیگر با کمترین بروز خشونت و با بالاترین اشتراک شعاری در خودش گرد هم آورد. برآمدی به معنای واقعی کلمه ملی که نه فقط دستاوردی است برای "زن – زندگی – آزادی" جاری بلکه حاوی نتایج دراز مدت مفید به حال ارتقای روند مبارزه آزادیخواهانه و دمکراتیک مردم با جمهوری اسلامی تا تحقق خواست عمومی طرد این نظام است.
نقطه اوج این برآمد دامنگستر که از استرالیا تا آمریکا و کانادا، و تقریباً همه‌ی شهرهای بزرگ اروپا با نماد "زن – زندگی – آزادی" را آذین بست، روز شنبه نهم مهرماه بود. روزی با محتوی اعتراض سیاسی که جهانی را وادار به تحسین شور و شعور ایرانیان کرد. تصاویر این تظاهرات بر صفحات معتبرترین رسانه‌های دنیا نشسته است و صدای آن در پارلمان‌ها و مجامع بین المللی بازتاب دارد. برآمدی، هم خودجوش و هم ورود فعال جریانات سیاسی، نهادهای تبعیض ستیز مدنی و افراد سرشناس دنیای علم و هنر و ورزش به آن. خیزشی به پشتوانه‌ی انواع دعوت‌ها و فراخوان‌ها از سوی تشکل‌ها و اشخاص و ابتکارات بسیار در خود به همت جمع‌هایی از دختران و پسران که خود را در "ژینا" می‌بینند و در آتش خشم از قتل او و ده‌ها قربانی سرکوبگری‌های رژیم می‌سوزند. برآمدی با نقش‌آفرینی ارزشمند انسان‌هایی همانند آقای حامد اسماعیلیون در شکل دادن به تجمع چند ده هزار نفری تورنتو کانادا. انسانی که داغدار کشته شدن همسر و دخترش و سرنشینان سقوط هواپیمای مسافربری در بهمن ماه 1398 است که بر اثر شلیک شلیک سپاه پاسداران جان باختند و او اکنون سخنگوی بستگان آنهاست.
همه‌ی آنانی که طی این روزها و در هر کشور و شهری برای راه اندازی تظاهرات کوشیده‌اند و همچنان تلاش می‌ورزند تا این همبستگی ملی دوام یابد و بیش از همه نیز متمرکز بر خواست آزادی بازداشتی‌های دو هفته‌ی اخیر، شایسته‌ی تقدیر هستند زیرا کاری کرده‌اند تا همینجا کارستان. لازم است همگی دست همدیگر را بفشاریم و با تداوم همراهی بر همبستگی‌ها با جنبش "زن – زندگی – آزادی" پای بفشاریم. این کارزار جشن گونه سر نمی‌گرفت مگر به اعتبار همه‌ی فراخوان‌های داده شده برای تظاهرات و شرکت و ایفای نقش سازمانگرانه همگانی در تظاهرات. ادامه دهیم هماهنگی‌ها را در خدمت جنبش درونمرز و بیشتر از آن، گرامی و قدر بداریم دستاوردهایی که توشه‌ی تداوم راهند.
بهزاد کریمی 11 مهر ماه 1401 برابر با 3 اکتبر 2022
افزودن دیدگاه جدید