مردم خواهان دنیای بسیار متفاوتی اند - ادامه
-
جهانی بدون استثمار و با تضمین درآمد
در درجۀ اوی باید مانع از وقوع نابرابری شد. به این منظور کسب و کار باید در راستای اولویت دادن به جامعه – به جای پرداختهای هنگفت به سهامداران ثروتمند - دو باره طراحی شود. درآمدها باید تضمین شوند و حقوق حداکثر باید تعیین و اعلام شود. میلیاردرها نشانه ای از یک اقتصاد وامانده اند. به ثروت افراطی باید پایان داده شود.
ویروس کرونا به ما نشان داد که تضمین درآمدهای قابل اتکا امری اساسی است، و نشان داد که غلبه بر فقر ممکن است. برای این که این هدف تحقق یابد، ما نیازمند صرف دستمزدی بخورونمیر نیستیم، بلکه همچنین باید از امنیت مستحکم شغلی، با حقوق ایام بیماری، بیکاری، ازکارافتادگی و بازنشستگی، حق اولاد و از این دست برخوردار باشیم.
حکومتها همچنین باید کار کم پرداخت یا بدون پرداخت تیمار و نگهداری را، که تقریباً بالتمامه توسط زنان و خاصه زنان "نژادزده" انجام می شود، دریابند، از آن بکاهند و دست به بازتوزیع آن بزنند.
در بریتانیا، مطالعات انجام یافته توسط "مرکز مطالعات درآمدهای بالا" نشان داده اند که اعمال حداکثر حقوق برابر صدهزار پوند (بیش از صدوسی هزار دلار) از قدرت بازتوزیع معادل 1 میلیون شغل برخوردار است. یعنی اگر ثروتمندان فقط اندکی کمتر درآمد داشته باشند، از فقر توده گیر می توان جلوگیری کرد.
-
جهانی که در آن ثروتمندان سهم عادلانۀ مالیات شان را می پردازند
بحران ویروس کرونا نقطه عطفی را در لزوم تجدید مالیات گزاری بر ثروتمندترین اشخاص حقیقی و حقوقی رقم زد. ما در نگاه به گذشته باید به این بحران به عنوان لحظه ای که سرانجام به بستن مالیاتهای عادلانه به ثروتمندان آغاز کردیم، به عنوان لحظه ای که "مسابقه قهقرائی" خاتمه یافت و "مسابقه اعتلائی" آغاز شد، بنگریم. این مالیات گزاری می تواند شامل مالیات تصاعدی بر دارائی، مالیات بر مبادلات مالی، و پایان دادن به فرار مالیاتی باشد. مالیات تصاعدی بر ثروتمندترین اعضای جامعه سنگ بنای هر ترمیم عادلانۀ وضع پس از بحران خواهد بود که سرمایه گذاری در آینده ای سبز و عادلانه را میسر می سازد. آرژانتین با تصویب "مالیات همبستگی موقت" برای افراد بسیار ثروتمند راه را نشان داده است. این مالیات می تواند بیش از 3 میلیارد دلار برای پرداخت هزینه های ویروس کرونا، از جمله تجهیزات پزشکی و کمک به افراد فقیر و مشاغل کوچک تولید کند.
مالیات بر سود مازاد کسب شده توسط شرکت های بزرگ در طی دوران ویروس کرونا می تواند 104 میلیارد دلار به بار آورد: این مبلغ برای تأمین حق بیکاری برای همه کارگران، حمایت مالی برای همه کودکان و افراد مسن در فقیرترین کشورها کافی است.
-
جهانی با سلامت اقلیمی
بحران آب و هوا و اقلیم اکنون بزرگترین تهدید برای موجودیت بشر است. این بحران هم اکنون در کار نابودی امکان معیشت بسیاری از مردمان، و کشتار فقیرترین انسانها، محرومان از نظر اقتصادی و جماعاتی است که تاریخاً تحت ستم بوده اند. در این میان بیشتر از همه در معرض این آسیب ها هستند.
برای پیشگیری از این فجایع، ما باید یک اقتصاد سبز را بنا کنیم که مانع از تخریب بیشتر سیارۀ ما گردد و آن را برای فرزندان مان حفظ کند. ما باید به تمام یارانه هائی که به سوختهای فسیلی پرداخت می شوند، به کار شرکتهای مشغول در اقتصاد سوخت فسیلی، و به سودبری هنگفت سهامداران ثروتمند این شرکتها از محل کمکهای دولتی پایان دهیم. مبارزه علیه نابرابری و مبارزه برای عدالت اقلیمی مبارزۀ واحدی اند. پاندمی به ما نشان داده است که انجام اقدامات گسترده توسط حکومتها در مواجهه با بحران کاملاً میسر است. ما برای پیشگیری از نابودی اقلیم باید شاهد همچنان سطح گسترده ای از اقدامات باشیم.
آینده به انتخابهای امروز ما بستگی دارد
ما در نقطه عطفی در تاریخ بشر به سر می بریم: لحظه ای که قطعاً در "کتاب های" تاریخ نوشته خواهد شد. ما نمی توانیم به دنیای وحشیانه، نابرابر و ناپایداری که ویروس کرونا ما را در آن یافت، برگردیم. انسان دارای استعدادی باورنکردنی، ثروتی عظیم و تخیلی بدون مرز است. ما باید این دارایی ها را برای ساختن یک اقتصاد انسانی برابرتر که همه و نه فقط افراد ممتاز از آن بهره مند شوند، به کار گیریم.
پایان
افزودن دیدگاه جدید