آیلا نویدی تهیه کننده و کارگردان تئاتر ۴۲۱۱ ( ازپاریس تا تهران) سخنان خودرا با مشکلات آغازین کار،که با دست خالی و به همت هنرمندان داوطلب کارش را شروع کرده بود و امشب که بر سنِ اعطای جایزه مولیر ایستاده است، آغاز کرد. آیلا نویدی سخنان خودرا اینگونه ادامه داد: من این نمایشنامه را برای فرزندانم نوشتم که افتخار کنند به سرگذشت پدرومادربزرگی که برای آزادی مبارزه کردند و پناهنده سیاسی اندتا مبارزه آنها را هرگز فراموش نکنند. من این مولیررا تقدیم می کنم به همه پناهندگان سیاس ،کسانیکه ازریشه بریده شده اندو همه مبارزان راه آزادی . می خواهم همانطور که ژان-مارک دومانته( رئیس انجمن مولیر) نام برد ازیکی ازهمان مبارزانی صحبت کنم که به اعدام محکوم شده است به نام توماج صالحی خواننده رپ ۳۳ ساله. حکم او «فسافی الارض» است. وظیفه من است بعنوان یک زن ایرانی فرانسوی از او دفاع نمایم ومن از مسئولین خودمان( فرانسه)بخواهم برای آزادی او بکوشند. (با رجوع به مجری برنامه که خودیک کمدین و دریافت کننده جایزه مولیر نیز می باشد )می خواهم به عنوان یک زن ایرانی تسلیم ناپذیرباشم. درانتها آیلا از همه افراد اکیپ ، همکاران و کسانیکه درمسیر تهیه ونمایش نمایشنامه اش اورا همراهی کرده اند سپاسگزاری می کند .
افزودن دیدگاه جدید