کاتلین راجرز رییس این موسسه در مورد سیاره در برابر پلاستیک میگوید: موضوع سیاره در برابر پلاستیک دانشآموزان، والدین، مشاغل، دولتها، کلیساها، اتحادیهها، افراد و سازمانهای غیردولتی را در تعهدی تزلزلناپذیر برای فراخوانی برای پایان دادن به پلاستیکها به خاطر سلامت انسان و سیارهها متحد میکند و خواستار کاهش 60 درصدی تولید محصولات پلاستیکی است. هدف نهایی ساختن آینده ای بدون پلاستیک برای نسل های آینده است.
پلاستیک لازم است: برای دستیابی به اهداف کاهش ۶۰ درصدی
(1) ارتقای آگاهی عمومی در مورد آسیب وارد شده توسط پلاستیک به سلامت انسان، حیوانات و همه تنوع زیستی و نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد پیامدهای سلامتی آن، از جمله انتشار هر یک از اطلاعات مربوط به اثرات آن برای عموم؛ (2) حذف سریع تمام پلاستیک های یکبار مصرف تا سال 2030 و دستیابی به این تعهد در معاهده سازمان ملل متحد در مورد آلودگی پلاستیک در سال 2024. (3) خواستار سیاستهایی برای پایان دادن به آفت مد سریع و مقدار زیادی پلاستیکی که تولید و استفاده میکند. و (4) سرمایه گذاری در فناوری ها و مواد نوآورانه برای ساختن جهانی بدون پلاستیک.
کلمه محیط به معنای چیزی است که شما را احاطه کرده است. در مورد پلاستیک، ما به خود محصول تبدیل شدهایم – آنها از طریق جریان خون ما جریان مییابند، به اندامهای داخلی ما میچسبند و فلزات سنگینی را که عامل سرطان و بیماری هستند با خود حمل میکنند. کاتلین راجرز رییس این موسسه همچنین میگوید: : اکنون این محصول شگفتانگیز و مفید که زمانی فکر میکردیم با سلامت ما و همه موجودات زنده در تعادل است به چیز دیگری تبدیل شده است، و کمپین سیاره در برابر پلاستیک، فراخوانی برای تسلیحات است، درخواستی که ما اکنون برای پایان دادن به بلای پلاستیکی و حفظ سلامتی هر موجود زنده روی سیاره خود عمل کنیم.
پلاستیک ها فراتر از یک مسئله زیست محیطی قریب الوقوع هستند. آنها تهدیدی جدی برای سلامت انسان به شمار میروند که به اندازه تغییرات آب و هوایی هشدار دهنده است. همانطور که پلاستیک ها به میکروپلاستیک ها تجزیه می شوند، مواد شیمیایی سمی را در منابع غذایی و آب ما آزاد می کنند و از طریق هوایی که تنفس می کنیم به گردش در می آیند. تولید پلاستیک در حال حاضر به بیش از 380 میلیون تن در سال افزایش یافته است. در ده سال گذشته بیشتر از کل قرن بیستم پلاستیک تولید شده است و این صنعت قصد دارد تا آینده نامعلومی رشد انفجاری داشته باشد.
دنیس هیز، رئیس بازنشسته این موسسه میگوید: «همه این پلاستیک ها توسط یک صنعت پتروشیمی با رکورد افتضاحی در انتشارات سمی، نشت و انفجار تولید شده است. پلاستیک ها در تاسیسات آلاینده ای تولید می شوند که به نوعی به نظر می رسد همیشه در فقیرترین محله ها قرار دارند. برخی از پلاستیک ها هنگام احتراق کشنده هستند. سایر پلاستیک ها مواد شیمیایی مختل کننده هورمون را انتقال می دهند. و همه پلاستیک ها می توانند پرندگان را به گرسنگی بکشند و حیات دریایی را خفه کنند. پلاستیک ها در هر مرحله از چرخه زندگی خود، از چاه نفت گرفته تا زباله های شهری، آفت خطرناکی هستند.
صد میلیارد ظروف پلاستیکی نوشیدنی در سال گذشته در ایالات متحده فروخته شد. این بیش از 300 بطری برای هر نفر است. تعدادی از آنها به نیمکت پارک تبدیل خواهند شد. هیچ یک از آنها به بطری های پلاستیکی جدید تبدیل نمی شوند و 95 درصد از تمام پلاستیک ها در ایالات متحده به هیچ وجه بازیافت نمی شوند. حتی 5 درصد از پلاستیکهایی که بازیافت میشوند، به محصولات پایینتر تبدیل میشوند یا برای «بازیافت» به کشورهای فقیرتر ارسال میشوند و تقاضا برای پلاستیک بکر را کاهش نمیدهند. وقتی مردم به پلاستیک فکر می کنند به ندرت به آب فکر می کنند. اما ساخت یک بطری پلاستیکی آب به شش برابر آب موجود در خود بطری نیاز دارد.
صنعت مد سریع سالانه بیش از 100 میلیارد لباس تولید می کند. تولید بیش از حد و مصرف بیش از حد صنعت را متحول کرده و منجر به یکبار مصرف شدن مد شده است. مردم در حال حاضر 60 درصد بیشتر از 15 سال پیش لباس می خرند، اما هر جنس فقط نصف مدت زمان نگهداری می شود.تقریباً 85 درصد از لباسها به محلهای دفن زباله یا زبالهسوزها ختم میشوند و تنها 1 درصد آنها بازیافت میشوند. نزدیک به 70 درصد از لباس ها از نفت خام ساخته شده است که در نتیجه شستن ریز فیبرهای خطرناکی آزاد می شود و به آلودگی طولانی مدت در محل های دفن زباله کمک می کند.
بی عدالتی اجتماعی و مد به طور مستقیم با شرایط کار استثمارگرانه، دستمزدهای پایین و کار گسترده کودکان در هم تنیده شده اند. برای مدت طولانی، این صنعت به یک زنجیره تامین گسسته و فقدان تقریباً کامل مقررات دولتی متکی بوده است.
برگردان بە فارسی: مریم پورتنگستانی
افزودن دیدگاه جدید