ژانویه 2024

حزب چپ ایران حمله موشکی به ادلب سوریه، اربیل عراق و سبز کوه پاکستان را، به هر دلیل و یا بهانه ای که صورت گرفته است، تجاوز به حریم این کشورها می داند و شدیدا آن را محکوم می کند. این اقدامات به تشدید تنش در منطقە می انجامد و به زيان امنیت و منافع ملی ایران است. بدون شک این حملات ماجراجویانه نمی تواند جمهوری اسلامی را از بحرانی که در مناسبات با جهان خارج گریبانش را گرفته است، خلاص نماید. در داخل کشور نیز، مردم مدتهاست که از این حکومت مستبد و سرکوبگر و سیاستهای آن روی برتافتەاند.

در این نوشته کوتاه سعی بر آنست که ماهیت رژیم ولایت و ساختار معیوب اقتصاد که دستآورد این رژیم است باز شود و گفته شود که تا روزی که این رژیم حاکمیت را در دست دارد و می خواهد قوانین قرون وسطایی و ارتجاعی خود را در همه حوزه ها همانطور که در اصل 4 از قانون اساسی قید کرده، پیش ببرد، راه خروج از بحران و عقب ماندگی امکان پذیر نیست، هرچند ظرفیت های اقتصادی کشور فراوان است و می توان با کاربرد صحیح و مدیریت مناسب آنها،( منابع اقتصادی و انسانی ) مسیر رشد و توسعه را هموار کرد.

عبدالله مومنی کنشگر سیاسی دمکراسی خواە بدلیل امتناع از زدن دستبند بە دست هایش توسط ماموران دادگستری، او، پسر و دیگر نزدیکانش توسط نیروهای امنیتی و انتظامی، مورد ضرب و شتم سنگین قرار گرفت و با صورت خونین بە زندان بردە شد

هموطنان هشدار:
وطن ما ایران که با نا هنجاریهای اقتصادی- اجتماعی و حتی طبیعت روبرو است، تاب و توان ورود به جنگ که خشونتی ویرانگر خواهد بود را ندارد. برهمه آنان که دغدغه وطن و عرق ملی دارند فرض است که با تمام قوا بکوشند تا چنین نشود.

کنفرانس داوس در خوشبینانه ترین حالت می‌تواند زمینه ساز دستیابی به راه حل هایی برای موضوعات ۴ گانه بالا باشد، اما باورکردنی نیست، که بتوان برای جنگ اکرائین بدون حضور روسیه و یا برای جنگ غزه بدون شرکت مستقیم طرف های درگیر درآن، به یک راه حل که متضمن صلح پایدار باشد، رسید. از سوی دیگر، امروز در منازعات بین‌المللی و جهانی، ویا مشکلاتی همچون تغییرات اقلیمی و یا بحران اقتصادی و بدهی های کشور های در حال توسعه، نمی‌توان بدون مشارکت همه قطب ها و کشورهای ذی نفوذ، از جمله بریکس، انتظار دستیابی به راه حل های کارساز و عملی داشت.

تشکیل یک دولت فدرال، به عنوان هدف مقدم، برای جنبش براندازانه، به این معنی است که تشکیل دولت موقت با مشروعیت قانونی، یعنی از طریق اتنخابات آزاد منتفی است و در پی آن نیز مهیا نمودن شرایط برای برگزاری مجلس موسسان قانون اساسی نیز، دردستورکار نیست.
با این مقدمات جای تعجب نیست، که او طرفداران گذار به دموکراسی رارفرمیست می خواند، زیرا انقلابیون به مسئله دموکراسی کاری ندارند، بلکه با سقوط رژیم، بلا واسطه یک جمهوری دموکراتیک فدرال جایگزین می کنند. شکی باقی نمی ماند,که این همان دور باطل رفرم یا انقلاب است.

شکل مبارزه و ميدان مبارزه که توسط جنبش زن، ژندگی، آزادی انتخاب شد و شکل مبارزه ای که امروز زنان کشورما پيش می برند و تن به پوشش اجباری نمی دهند، الگوی مناسبی را در مقابل ما گذاشته است. مبارزه مدنی در خيابان ها، دانشگاه ها، محلات، کارخانه ها، ادارات و ......در شکل اعتراضات خيابانی، گردهمائی ها در دانشگاه ها و خيابان ها، اعتصاب ها، اعتصابات سراسری، بست نشينی ها، تحريم ها، سرپيچی از قوانين تبعيض آميز، تعطيلی مغازه ها و ....

وقتی دختری را در کنار خیابان به قصد کشت میزنند آیا همسر، برادر و حتی دیگر مبارزان که نسبتی با او ندارند باید منفعل عمل کنند و فقط به دادن شعار اکتفا نمایند. میدانیم که بارها در همین جنبش مهسا این اتفاق افتاد و بعضی لباس شخصی ها هم به قتل رسیده اند و هنوز رژیم به این بهانه دارد اعدام میکند.
اگر این دفاع مشروع نیست پس چیست؟