نامه سرگشاده دو تشکل ایرانی در بلژیک به سندیکاها و اتحادیه های سراسری معلمان در بلژیک

نامه سرگشاده به:

- اتحادیه های کنفدراسیون سندیکاهای کارگری مسیحی بلژیک برای آموزش
- اتحادیه های سندیگای عمومی کار بلژیک برای آموزش
- اتحادیه های کنفدراسیون سندیکاهای کارگری مسیحی بلژیک برای آموزش
- اتحادیه های کنفدراسیون عمومی سندیکاهای کارگری لیبرال بلژیک برای آموزش
- انجمن حرفه ای کارکنان آموزش و پرورش آزاد

خانم ها و آقایان عزیز

احتراما، ما امضاکنندگان اين نامه وضعیت دشوار معلمان ایران، و سرکوب شدید تشکل‌ها و اعتراضات آن‌ها را به اطلاع شما می‌رسانیم.

در جمهوری اسلامی ایران شرایط زندگی معلمین و فرهنگیان، از استانداردهای جهانی بسیار فاصله دارد. حقوق دریافتی معلمان، این قشر را در میان فقیرترین اقشار جامعه قرار می‌دهد. علاوه بر این تسریع خصوصی‌سازی آموزش در ایران موجب شده است مدارس خصوصی بتوانند معلمان را حتی بدون پرداخت حداقل حقوق، و همچنین بدون بیمه و قراردادهای قانونی استخدام کنند. این در حالی است که معلمان چه هنگام استخدام و چه حین اشتغال، به صورت مداوم مورد تفتیش عقاید قرار می‌گیرند.

در سال های گذشته، فعالان و تشکل‌های صنفی معلمان بارها با انتشار بیانیه‌ها و با برگزاری تجمعات مختلف در شهرهای ایران و همچنین برگزاری چند اعتصاب سراسری در سطح کشور، سیاست ‌های دولت ‌های جمهوری اسلامی ایران را در قبال آموزش و پرورش و نیز فرهنگیان مورد انتقاد قرار داده اند. با اینکه معلمی از مشاغل بسیار مهم در جامعه است اما دولت های مختلف در جمهوری اسلامی هیچگاه مشکلات، مسائل و نیازهای معلمین را مورد توجه قرار نداده اند و همواره در مقابل هر انتقاد و یا اعتراضی از جانب معلمان، تنها پاسخ دولت و ارگان های امنیتی آن بازداشت، تنبیه، زندان، تبعید و اجبار به سکوت بوده است.

سالهاست که شماری از آموزگاران، معلمان و فعالان صنفی ایران بدلیل مبارزاتشان دستگیر و در زندان بسر می برند و در حال گذراندن دوره محکومیت خود می باشند. بسیاری از این فعالین صنفی تنها به جرم پیگیری حقوق پایه ای معلمان، با احکام حبس و شلاق مواجه شده‌اند، حقوق برخی از آنها قطع شده یا آنها را به مکان‌های دور افتاده تبعید کرده‌اند.

با وجود سرکوب‌ گسترده اعتراضات و ادامه برخوردهای قضایی و امنیتی، مبارزه معلمان و تشکل های صنفی آنها برای افزایش حقوق ها، برای همسان سازی حقوق بازنشستگی و نیز مخالفت با خصوصی سازی آموزش و در خواست آموزش رایگان و پایان دادن به زندانی و محکوم کردن معلمان، در ماه های اخیر افزایش یافته است. امسال معلمان در حدود ۵۰ شهر و مراکز استان ها در ایران دست به تجمعات اعتراضی مسالمت آمیز زدند.

بنا به اطلاعات ما در حال حاضر معلمان زیر به دلیل فعالیت های اتحادیه ای در زندان به سر می برند: اسماعیل عبدی، محمد حسین سپهری، زینب همرنگ، هاشم خواستار، محمد رضا رمضان زاده، حسین حسن خانی، یغوب یزدانی، غلامرضا کندازی، ناهید فتحعلیان، نصرت بهشتی، مهدی فتحی، معصومه عسگر ، حجت الله رفیعی و محمد ارکیان.

این معلمان هیچ جرمی مرتکب نشده اند و هدف از تدوام بازداشت و حبس این فعالان صنفی ایجاد فضای ترس، جلوگیری و منصرف کردن معلمان از رسیدن به خواست های مشروع خود است که در سطح بین المللی و در کنوانسیون های مختلف به رسمیت شناخته می شود.

برای آگاهی شما متذکر می شویم که "هیات تجدید نطر بررسی تخلفات وزارت آموزش و پرورش" تصمیم نهایی خود را در مورد وضعیت شغلی محمد حبیبی، عضو هیات مدیره و سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران، اعلام کرد. این هیات حکم اخراج محمد حبیبی از کار معلمی را با پرداخت مبلغی به عنوان خسارت صادر نمود. بنا به این حکم، محمد حبیبی برای همیشه از تدریس در بخش آموزش عمومی در ایران محروم شده است.

ما امضا کنندگان این نامه ضمن اعتراض به پرونده‌سازی و احکام ظالمانه زندان و اخراج معلمان، از اتحادیه ها و نهادهای صنفی و مدنی،از اتحادیه های معلمین و تشکل های کارگری بلژیک درخواست می کنیم که اعمال سرکوبگرایانه و اذیت و آزارها علیه معلمان، سندیکالیست ها، فعالین مدافع حقوق کارگران و حقوق بشر و هنرمندان در ایران را قاطعانه محکوم کنند. ما از شما می خواهیم که حکومت ایران را به اشکالی که خود مناسب می دانید تحت فشار سیاسی و تبلیغاتی قرار دهید تا همه محکومیت های غیرعادلانه و خلاف آزادی ها و حقوق بنیادی لغو شوند.

ما از شما می خواهیم؛ تداوم سرکوب فعالین معلمان و فعالین اتحادیه ای در ایران را محکوم نمایید و خواستار آزادی فوری و بدون قید شرط همه معلمان زندانی، سندیکالیست ها و فعالین مدافع حقوق کارگران زندانی شده به خاطر فعالیت های سندیکایی شوید و همچنین بخواهید که حکم اخراج محمد حبیبی از کار لغو شود.

در آخر از حکومت ایران بخواهید که به پیمان های بین المللی که دولت جمهوری اسلامی امضا کرده، از جمله حق ایجاد تشکل های مستقل، حق برگزاری تجمعات، حق اعتصاب، و حق قراردادهای جمعی، احترام بگذارد.
با احترام

جمهوریخواهان سکولار و دمکرات ایران در بلژیک
انجمن دوستی ایران – بلژیک

پنجشنبه ۹ دسامبر ۲۰۲۱ برابر با پ ۱۸ آذر ۱۴۰۰

Bruxelles, le 9 décembre 2021
Lettre ouverte à l’attention de :

-Les syndicats de la Confédération des Syndicats chrétiens de Belgique pour l'enseignement
-Les syndicats de la Fédération Générale du Travail de Belgique pour l'enseignement
-Les syndicats de la Confédération des Syndicats chrétiens de Belgique pour l'enseignement
-Les syndicats de la Centrale générale des syndicats libéraux de Belgique pour l'enseignement
- Association Professionnelle du Personnel de l’Enseignement Libre

Mesdames et Messieurs,

Nous, les signataires de cette lettre, vous informons de la situation difficile des enseignants iraniens et de la sévère répression de leurs organisations et manifestations.

Les conditions de vie des enseignants et des éducateurs sous le régime de la République Islamique d’Iran sont loin du respect des standards internationaux.

Leurs salaires sont placés parmi les plus bas de la société. De plus l’accélération de la privatisation de l’enseignement en Iran a causé des difficultés énormes, c'est-à-dire que les entités privées engagent les enseignants sans leur payer un salaire minimum, sans assurance et sans contrat de travail légal. Ceci engendre constamment des tracas au moment de leur embauche ou lors de leur travail.

Au cours des dernières années les militants et les syndicats d’enseignants ont publié à plusieurs reprises des déclarations et ont organisé différents rassemblement dans les villes iraniennes. De plus, il y a eu plusieurs grèves nationales à travers le pays. La politique gouvernementale de la République Islamique d’Iran concernant les enseignants et les éducateurs, ainsi que les personnalités culturelles, a aussi été critiquée.

Bien que la profession d’enseignant soit très importante dans la société, les différents gouvernements de la République Islamique d’Iran ne l’ont jamais traitée ainsi. Des critiques de la part des enseignants ont toujours abouti à des arrestations et des sanctions telles que l’emprisonnement, la déportation ou la contrainte au silence.

Depuis des années un certain nombre d’enseignants et de militants syndicaux a été emprisonné et condamné à des coups de fouets pour avoir défendu les droits fondamentaux des enseignants et se trouve toujours en prison. Certains d’entre eux ont été privés de leurs droits ou envoyés dans les endroits éloignés.

Malgré la répression généralisée des protestations et malgré les poursuites judiciaires, la lutte des enseignants et de leurs syndicats s’accroît pour réclamer une augmentation salariale et une amélioration des droits de retraite, ainsi que pour s’opposer à la privatisation de l’enseignement. Les syndicats défendent également la gratuité de l’enseignement et demandent qu’il soit mis fin aux condamnations et à l’emprisonnement des enseignants.

Cette année les enseignants de 50 villes, centres et provinces d’Iran ont organisé des rassemblements pacifiques. Selon l’information actuellement disponible les enseignants nommés ci-dessous se trouvent en prison à cause de leurs activités syndicales :

ABDI Esmaïl, SEPEHRI Mohammad Hossein, HAMRANG Zeynab, KHASTAR Hashem, RAMEZANZADEH Mohammad Reza, HASSANKHANI Hossein, YAZDANI Yaghoub, KANDAZI Gholam Reza FATHALIAN Nahid, BEHESHTI Nosrat, FATHI Mehdi, ASKAR Massoumeh, RAFII Hodjattolah, ARKIAN Mohammad

Ces enseignants n’ont commis aucun crime. L’objectif de l’arrestation et de l’incarcération de ces militants syndicaux est de créer un climat de peur afin d’empêcher les enseignants de faire entendre leurs revendications.

Il est légitime au niveau international, et dans l’esprit des diverses conventions, que ces faits soit reconnus officiellement.

Nous vous rappelons que la commission du Ministère de l’Enseignement et de l’Education chargée d’enquêter sur les infractions a annoncé une décision définitive concernant la situation professionnelle de Monsieur HABIBI Mohammad, membre du Conseil Administratif et porte-parole du syndicat des enseignants, en le condamnant à payer une somme d’argent à titre de « dommages et intérêts ». Monsieur HABIBI Mohammad a été ensuite licencié. Suite à cette décision, Monsieur mohammad HABIBI ne peut plus jamais enseigner dans l’enseignement public en Iran.

Nous, les signataires de cette lettre, protestons contre les décisions injustes à l’encontre des enseignants, y compris l’emprisonnement et le licenciement, et demandons aux différents syndicats de Belgique (enseignants, ouvriers…) de condamner fermement ces actions répressives et cet harcèlement, ainsi que celui à l’encontre des autres syndicalistes, activistes des droits de l’homme et artistes en Iran.

Nous exigeons également la libération immédiate et sans condition de tous les enseignants, syndicalistes et défendeurs des droits des ouvriers qui sont en prison, ainsi que l’annulation du licenciement de Monsieur HABIBI.

Nous vous demandons enfin d’effectuer les démarches nécessaires auprès du gouvernement iranien afin que celui-ci respecte les conventions internationales dont l’Iran est signataire concernant la création d’organisations indépendantes, le droit d’organiser des rassemblements, le droit de grève et le droit aux conventions collectives.Cordialement

Amitiés belgo-iraniennes ASBL
Les Républicains laîc et Démocrates d’Iran en Belgique