تقدیم به نسرین ستوده فیلمی در مورد مادران و فرزندان زندانی در جمهوری جهالت اسلامی

دو سه روز گذشته، روز و شبم به بار آوردن شاخه گلى براى "نسرين ستوده" گذشت؛ براى او، و همه مادران در بند، و همه فرزندان دور مانده از آنان.

اين شاخه را از بوته اى چيدم كه به يارى ياران هميشگى ام "بيژن شاهمرادى" و "اسفنديار منفردزاده" در باغچه كوچك سينمائى ام كاشته بودم و عنوانش بود "با من از دريا بگو" كه فيلمى مستند/داستانى است به مدت ٧٠ دقيقه و اولين نمايشش شش سال پيش در جشنواره جهانى فيلم مونترال بود.
حالا اسم اين تك شاخه را كه با عشق از سوى خودم و اين دو يار همراهم به نسرين ستوده تقديم كرده ام گذاشته ام "دريا در بند" كه مدتش ده دقيقه بيشتر نيست.
در این کلیپ "آذر آل کنعان"، زندانی سیاسی در جمهوری جهالت اسلامی، و دخترش نینا زندکریمی، به همراه "رکسانا" که نقش "دریا"، - یک دختر تخیلی - را بازی کرده است، حضور دارند.
صدای گوینده قصه متعلق به "گلنار" است و طرح ها کار "سهیل راد" که هر دو نام البته به دلائل شناخته شده مستعارند!

نسخه ای با زیرنویس انگلیسی را در فرصتی دیگر آماده خواهم کرد.