دانشگاه همواره در تمام عرصه های اجتماعی صحنه حضور نسل جوان برای اموزش در تمام زمینه های آکادمیک و اجتماعی بوده است. جنبش دانشجوئی در کشورهایی که رنگ و بوئی از آزادی های فردی، اجتماعی و سیاسی ندارند، همواره مهم ترین صحنه برآمد های اجتماعی وفریاد علیه نا برابری های سیاسی و اجتماعی بوده و هست. در کشورمان ایران جنبش دانشجوئي همواره در صف نخست در اعتراض علیه نا برابری سیاسی و عدالت طلب بوده است. شانزدهم آذر ۱۳۳۲که هرساله توسط دانشجویان درایران زنده نگاه داشته شده سمبل مبارزات دانشجویی در ایران است که بدنبال آن اعتراضات ،متعدد در اعتراض به افزایش قیمت اتوبوس در سال ۱۳۴۸، اعتراضات دانشجویان دهه پنجاه، و صحنه دانشگاه بعنوان یکی از مراکز مبارزاتی در انقلات بهمن، اعتراضات دانشجوئی در دهه ۷۰، و در جنبش سبزو در اخرین برامد سراسری در جنبش زن، زندگی، آزادی شاهد حضور این قشر اجتماعی در صف مقدم اعتراض علیه دیکتاتوری و استبداد حاکم، هزینه های زیادی را متحمل شده است.
در عرصه جهانی نیز ما شاهد برآمدهای اعتراضی دانشجویان چه در جریان جنگ سرد مبارزه برای صلح و خلع سلاح هسته ای و مسابقه تسلیحاتی، دانشجویان در کشورهای اروپائی و امریکا سهم مهمی داشته اند. در طول جنگ امریکا علیه ویتنام و قتل و بمب باران ویتنام توسط ارتش امریکا، دانشگاه و دانشجویان یکی از مهم ترین نیروهای اجتماعی علیه جنگ و مبارزه برای صلح ودوستی بوده اند. مهم ترین واقعه ای که در تاریخ مبارزاتی دانشجویان در امریکا، حمله جنایت کارانه گارد ملی در دانشگاه ایالتی کنتاکی و قتل چهار دانشجوی ضد جنگ علیه جنگ ویتنام بود. این لکه ننگ همچنان برچهره کشوری که خود را مهد آزادی بیان و مدافع حقوق بشر میداند وبه همه جهان درس و مشق حقوق بشرو آزادی بیان وفردی را بعنوان «کانون دموکراسی و آزادی» میدهد، بر پیشانی دارد.
در امریکا دانشگاه ها همواره صحنه دادخواهی و آزادی بیان بوده و صحن دانشگاه جایگاهی برای نیروهای پلیس و امنیتی و ضد شورش نداشته و نیست. و این با اصل آزادی بیان فارغ از مضمون غلط ودرستی نظرات همواره تنوع نظرات با تامل و دفاع از صحن دانشگاه بعنوان زمینی برای حفظ و مصون بودنش از حضور نیروهای امنیتی، مورد احترام قرار داشته است.
حمله پلیس نیویورک به صحن دانشگاه کلمبیا در نیویورک و دانشگاه شهر نیویورک و دانشگاه نیویورک، ، و چند دانشگاه و مرکز آموزش عالی دیگر در نیویورک، سرکوب خونین دانشجویان در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در لوس انجلس، اورگان تگزاس، بوستون، کلورادو، وبسیاری دیگر از مراکز عالی، نوید آور چشم انداز بسیار تاریخ و تلخی است برای کشوری که خود را«کانون آزادی» جهان می نامد. حمله نیروهای پلیس به دانشجویان یاد آور همان سیاقی است که ما در طی ۴۵ سال گذشته درایران و طی دوران پهلوئی دوم شاهد آن در ایران بودیم. همان رویکردی که در تمام کشورهای استبدادی در جهان شاهدش هستیم، همانی که در میدان تیامن با تانک به دانشجویان حمله کرد، همانی که در شیلی دوران پیونشه به قتل و نا پدید شدن هزاران دانشجو ختم شد و حاصلش دوران ۱۷ ساله خفقان و کشتار و شکنجه بود.
پرسش این است، واقعا تفاوت دولت امریکا در سرکوب فرهینخته ترین نیروهای اینده ساز این کشور با حکومت مطلقه و استبدادی ولایت فقیه در ایران دربر خورد به جنبش دانشجوئی و این نیروی فعال اجتماعی در چیست؟
ننگ سرکوب آزادی فردی و بیان که اولین عنوان قانون اساسی امریکا است، با حمله گارد ضد شورش پلیس و عوامل نفرت امیز اپارتاید تحت عنوان طرفداران حکومت نجات پرست بنیامین نتانیاهو علیه دانشجویان آزاده در امریکا همواره در تاریخ امریکا بعنوان لکه سیاهی بر تارک دولت ایالت متحده امریکا خواهد بود و در صفحه تاریخ تا ابد ثبت میشود.
فرید اشکان
۲ ماه مه ۲۰۲۴
افزودن دیدگاه جدید