نقش حمایت اجتماعی در امحای کار کودک بخش سوم

1. سمتگیریها در کار کودک و حمایت اجتماعی
1.1   کار کودکان - ادامه
شیوع کار کودکان پس از کووید-19
خسارات اقتصادی و شوکهای سلامتی که خانوارها پس از شیوع کووید-19 تجربه کردند، خطر کار کودکان را به طور قابل توجهی افزایش دادند. تعطیلی طولانی مدارس موجب خطر مضافی بود.

داده‌های حاصل از نظرسنجیها کاهش سریع حضور کودکان در فعالیتهای اقتصادی را در آغاز همه‌گیری نشان می دادند؛ امری که ناشی از کاهش کلی فعالیتهای اقتصادی مرتبط با قرنطینه و تأثیر آن بر کار کودکان بود. با این حال، در برخی از خانواده‌ها که قرنطینه منجر به کاهش درآمد شده بود، کودکان ناگزیر به انجام کار بیشتری شدند. شهادت 81 کودک از کشورهای غنا، نپال و اوگاندا نشان داد که آنها مجبور بودند برای به دست آوردن غذا کار کنند، زیرا خانواده های آنان دیگر قوت لایموت هم نداشتند. گزارش سال 2021 سازمان دیده بان حقوق بشر تصریح دارد که "در نگاهی کلی، کودکانی که قبل از بحران کووید کار می کردند، پس از آن، ناگزیر به کار در اوقات طولانیتری پس از تعطیلی مدارس شدند".

تصویر

شهادت کودکان با آمارهای اخیر مربوط به اوگاندا مطابقت کامل دارد و نشان می دهد که شیوع کار کودکان در دوران کووید-19 از 21 درصد به 36 درصد افزایش یافته بوده است. تحقیقی در 263 جماعت در ساحل عاج نیز حاکی از افزایش قابل توجه کار کودکان در مزارع کاکائو در فاصلۀ بین ژوئیه تا سپتامبر 2020 (در مقایسه با دوره مشابه در سال پیش از آن) است. در مصر، کودکان بیشتری به کار در مزارع پنبه و سایر کارهای کشاورزی ناگزیر شدند. در اکوادور و برزیل نیز شیوع حضور کودکان در فعالیتهای اقتصادی پس از شروع همه‌گیری افزایش یافت.

نتایج گزارش شده در بالا، با "شبیه سازی" (simulation) آن در پهنۀ جهانی از سمتگیریهای کار کودکان، که در سال 2021  توسط سازمان بین المللی کار و یونیسف صورت گرفته است، نشان می‌دهد که هر کاهش احتمالی در کار کودکان به علت پایان بحران کووید-19 با افزایش مجدد شیوع کار کودکان به دلیل تشدید فقر به مرور زمان خنثی خواهد شد.

1.2   حمایت اجتماعی
وضعیت حمایت اجتماعی در سراسر جهان

علیرغم پیشرفتهایی که در سالهای اخیر در پوشش حمایت اجتماعی صورت گرفته، این پوشش ابداً کافی نبوده است. از سال 2020 و قبل از کووید-19، تنها 46.9 درصد از جمعیت جهان عملاً تحت پوشش حداقل یک مساعدۀ حمایت اجتماعی قرار داشتند، در حالی که بخش باقی مانده - بالغ بر 4.1 میلیارد نفر - کاملاً بدون هرگونه حمایتی به حال خود رها شده اند. پشت این میانگین جهانی، نابرابریهای قابل توجهی در بین مناطق [جهانی] و در درون هر منطقه وجود دارند:  نرخ پوشش 56.3 درصد در  امریکای لاتین و کارائیب، 44.1 درصد در  آسیا و اقیانوسیه و فقط 17.4 درصد در آفریقا.

تنها 26.4 درصد از کودکان در سراسر جهان از یک مساعدۀ حمایت اجتماعی برخوردار می شوند. علیرغم برخی پیشرفتهای مهم در گسترش حمایت اجتماعی از کودکان در دهه‌های اخیر، اکثریت قریب به اتفاق کودکان (73.6 درصد از کودکان 0-14 ساله که تعداد قابل توجهی از آنها باید کار کنند) هیچ کمک نقدی مربوط به کودکان یا خانواده دریافت نمی‌کنند. پوشش مؤثر به ویژه در آسیا و اقیانوسیه (18 درصد) و آفریقا (12.6 درصد) بسیار پایین است.