حمایت تشکلهای صنفی معلمان از اعتصاب کامیون‌داران؛ یک گام بیشتر به‌سوی مردم
در شرایطی که اعتصاب سراسری کامیون‌داران با همبستگی درونی بالا و تداوم گسترده در سراسر کشور ادامه دارد، تشکلهای صنفی معلمان در کنار سایر اقشار اجتماعی با صدور بیانیه‌هایی جداگانه، حمایت قاطع و آشکار خود را از این حرکت اعتراضی اعلام کرده‌اند.
این هم‌صدایی در حالی شکل گرفته که فضای عمومی کشور زیر فشار مطالبات گسترده‌ی اقتصادی و اجتماعی قرار دارد، و سرکوب‌های سیستماتیک، صدای عدالت‌خواهی اقشار مختلف، به‌ویژه درون طبقه‌ی کارگر را هدف گرفته است. در چنین شرایطی، تشکلهای صنفی معلمان با درکی دقیق از وضعیت، گامی دیگر به‌سوی مردم و در مسیر همبستگی اجتماعی برداشته‌اند.
🔸 محورهای اصلی بیانیه‌های معلمان در حمایت از اعتصاب کامیون‌داران
با بررسی بیانیه‌های شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران و انجمن‌ها و کانون‌های صنفی معلمان در شهرهایی چون تهران، اسلام‌آباد غرب، کرمانشاه، اسلامشهر، فارس و هرسین، شش محور کلیدی به‌روشنی قابل مشاهده است:
به‌رسمیت شناختن مطالبات صنفی کامیون‌داران به‌عنوان خواسته‌هایی مشروع و قابل تحقق، همراه با تأکید بر حق اعتصاب
محکومیت برخوردهای امنیتی و قضایی با معترضان
تأکید بر هم‌سرنوشتی اقشار مختلف جامعه، به‌ویژه کارگران، معلمان و رانندگان
نقد بنیادین ساختارهای ناکارآمد و سیاست‌های تبعیض‌آمیز معیشتی
دعوت به حمایت عمومی از اعتراضات و گسترش همبستگی اجتماعی
تحلیل بحران‌های معیشتی در پیوند با فساد ساختاری و سیاست‌گذاری کلان اقتصادی و سیاسی.
تشکلهای صنفی معلمان در این بیانیه‌ها نه از سر همدلی احساسی، بلکه با رویکردی آگاهانه، تحلیلی و مبتنی بر دو دهه مبارزه تشکیلاتی و تجربه‌ی زیسته، از کامیون‌داران حمایت کرده‌اند. آن‌ها به‌درستی دریافته‌اند که هیچ مطالبه‌ی صنفی، بدون اتکا به حمایت اجتماعی، به نتیجه نمی‌رسد.
این تشکل‌ها تأکید می‌کنند که مسائل صنفی ـ از دستمزد معلمان گرفته تا قیمت سوخت و بیمه‌ی رانندگان ـ مستقیماً با سیاست‌گذاری‌های کلان و ساختارهای فاسد و معیوب سیاسی و اقتصادی گره خورده است. چنین نگاهی حاصل بیش از دو دهه تجربه و مبارزه و مقاومت در دل فضایی سرکوب‌زده و پرخطر است.
در این چارچوب، «امر صنفی» از جامعه و سیاست جدا نیست و تنها در صورتی می‌تواند به نتیجه برسد که سویه‌ی اجتماعی و همبستگی طبقاتی پیدا کند. دفاع از حقوق صنفی، زمانی معنا و کارایی خواهد داشت که در پیوند با مطالبات و مقاومت دیگر اقشار معترض باشد.
تاکنون اعتصاب کامیون‌داران موفقیت‌آمیز بوده است. حتگمیت، طبق معمول، از سیاست چماق و هویج استفاده می‌کند با وعده‌های مقطعی، تهدید و سرکوب در پی شکستن اعتصاب برآمده؛ اما موفق نخواهد شد. زیرا رانندگان تجربه‌ی موفق اعتصاب ۱۳۹۷ را در کارنامه دارند و رمز آن موفقیت، چیزی جز همبستگی و پافشاری در اعتصاب نبود.
همبستگی همان درسی‌ست که امروز کامیون‌داران به جامعه می‌دهند؛
و این، همان رمز تغییر است؛ رمزی که می‌تواند بذر تحول را نه فقط در جاده و مدرسه و کارخانه، بلکه در سراسر جامعه بیفشاند.🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران