بیست و پنجم نوامبر امسال و به مناسبت روز جهانی منع خشونت بر زنان، نهاد های ایرانی آزادی خواه در سراسر دنیا به گفتگو و تحلیل وضعیت کنونی زنان و جامعه کوئیر ایرانی پرداختند. امروز شاهدیم که حتی با افول اعتراضات خیابانی پس از سرکوب شدید اعتراضات، زنان ایرانی با وجود تحمل حداکثر خشونت به مبارزه ی خود با نظام جمهوری اسلامی ادامه می دهند. جنبش "زن، زندگی، آزادی" در ایران میراث دار زنانی است که سالهاست از مبارزه برای باز پس گیری آزادی خود دست نکشیده اند. هر جا زنان سرکشی کرده اند و تن به تمامیت خواهی نداده اند، به شدید ترین شکل تنبیه شده اند. در خانه، خیابان، محیط آموزش و کار، مبارزه با تحقیر و انواع تعرض واقعیت زندگی روزمره ی زنان است. نظام قضایی که باید محافظ حقوق شهروندان باشد، عاملیت را از زنان سلب می کند و با ترویج خشونت علیه زنان پیام صریحی به نیروهای آتش به اختیار می فرستد. در عین حال با جرم انگاری حقوق طبیعی زنان چراغ سبزی برای برخورد های قهری روشن می کند. در این نظام قضایی، که بر آمده از فرهنگ مرد سالار جاری در بطن جامعه است، زنان به صورت نهادینه کالا انگاری می شوند و اختیار ایشان از مرکز قدرتی به مرکز قدرت دیگر واگذار می شود. همان قوانین واپسگرایانه ای که اختیار تن و جان زنان را از ایشان می گیرد، چشم بر جنایات حکومتی که تن و بدن زنان را هدف قرار می دهد می بندد و آن را نتیجه ی طبیعی سرکشی زنان ارزیابی می کند و زن کشی را در محدوده ی اختیارات مردان خانواده و مجاز می شمارد. هر گونه تلاش برای آگاهی رسانی و آموزش زنان به مثابه اعلان جنگ علیه حکومت ارزیابی شده ودر همان قدم های اولیه به قصد نابودی سرکوب می شوند.
در جریان جنبش "زن، زندگی، آزادی" ، زنان با رقص در خیابانها و به آتش کشیدن روسری ها، خود را در رویارویی مستقیم با این خشونت نهادینه شده قرار دادند. سپیده رشنو را بعد از پخش فیلم مشاجره اش با یک زن آمر به معروف که به سرعت در شبکه های اجتماعی پربیننده شد بازداشت کردند. بعد از رسانه ای شدن خبر دستگیری ، سپیده را با ظاهری تکیده و صورتی کبود در حجاب اجباری در مقابل دوربین تلویزیون ملی قرار دادند و وادار به اعتراف اجباری کردند. در جریان جنبش زن زندگی آزادی نظام سرکوب با مسموم کردن دانش آموزان در مدارس از دختران دانش آموز برای شرکت در اعتراضات انتقام گرفت و در خیابان از فاصله نزدیک به چشم معترضان شلیک کرد. پارمیدا مهدی پور پس از دستگیر شدن در یک تجمع اعتراضی در اهواز بازداشت شد و طی چهارده روز بازداشت در سلول انفرادی بارها مورد تجاوز قرار گرفت. او در 1مصاحبه اختصاصی با رادیو کانادا روایت کرد که بعد آزاد شدن از بازداشت و قبل از اجرای حکم شش سال زندان ، به ترکیه فرار کرده است. در این روایت تکان دهنده تعریف می کند که چطور برای بازجویی او را لخت می کردند و به او چشم بند، دست بند و پابند می زده اند و وقتی از نوشتن اعتراف خود داری می کرده، بازجو کاغذ را در دهانش فرو می کرده. پارمیدا تعریف می کند که چطور بازجو یک بار چنان او را کتک زده و سرش رو به زمین کوبیده که گمان کرده زنده نمی ماند. بازجو بعد از تجاوز او را در سلول رها می کرده و بعد یک مامور زن او را به انفرادی بر می گردانده. هنوز نمی دانیم بر سر نیکا شاکرمی چه آمد و چرا پیکر نوجوانش پاره پاره و در هم شکسته بود. آرمیتا گراوند جدیدترین قربانی حجاب بانان متروی تهران است که با ضرب و شتم و در مقابل چشمان ایرانیان به قتل رسید. با اینکه ظهور نهاد های موازی با قدرت های رسمی در حکومت جمهوری اسلامی پدیده ی جدیدی نیست، وزارت کشور با دروغ علنی، تشکیل گروه موسوم به حجاب بان و اعطای مجوز فعالیت به آنها را رد و علیه روزنامه ی اعتماد برای انتشار سند محرمانه این انتصاب اعلام جرم کرد.
در این جدال نابرابر هر روزه ، زنان تن و جان خود را هزینه می کنند تا سالها مبارزه ی زنان برای باز پس گیری حقوق طبیعی از دست رفته شان را به نتیجه برسانند و با این صرف این هزینه ی گزاف انقلابی فمینیستی را رقم بزنند که در طی بیست سال آینده چهره ی ایران، خاورمیانه و فراتر از آن ، جهان را دگرگون خواهد کرد. روز جهانی منع خشونت بر زنان فرصتی برای دعوت برای همبستگی همه ی افرادی ست که تلاش برای برابری جنسی و جنسیتی را وظیفه ی انسانی خود می دانند و از آن فراتر، همبستگی افرادی که مبارزه با نظام سلطه و سرکوب در حاکم در ایران از ارکان زندگی شان است.
همراه شو عزیز!
صبا شاه چراغی
نوامبر 2023
https://ici.radio-canada.ca/tele/le-telejournal-avec-celine-galipeau/si…
افزودن دیدگاه جدید