اعلاميه

از زمان تشکیل کشور اسرائیل، این کشور در مقاطع مختلف حیات خود، بخشهای مهمی از خاک فلسطینیان را اشغال کرده، و تا کنون، به تمامی مصوبات شورای امنیت سازمان ملل متحد و مجمع عمومی که در آنها به اشکال گوناگون، از اسرائیل خواسته شده تا از سرزمینهای اشغالی خارج شود و حقوق فلسطینیان را برسمیت بشناسد، بی اعتناء بوده است.

تأیید احکام اعدام و تهدید به صدور باز هم بیشتر چنین احکامی نشاندهنده‌ی هراس حکومت از خیزش مردم، با توجه به اوضاع نابسامان کشور است. صدور احکام اعدام برای کسانی که اتهامی جز اعتراض به وضعیت فلاکت بار اقتصادی کشور و ایستادن در مقابل تعرض حکومت به سفره‌ی خالی مردم با سه برابر کردن یک شبه‌ی قیمت بنزین ندارند و تهدید به صدور بیشتر چنین احکامی در موارد مشابه، بیانگر عجز و ناتوانی حکومت در پاسخ به نیازهای مردم و تدارک مقابله‌ی گسترده‌تر با آنان در آینده‌ است.

اعدام جوانان نمی تواند در مقابل خیزش اعتراضی مردم سد ایجاد کند. ما از احزاب و سازمان های سیاسی، نهادهای دموکراتیک و حقوق بشری دعوت می کنیم صدای اعتراض خود را علیه اقدامات سرکوبگرانه رژیم رساتر کرده و نسبت به خطری که جان زندانیان سیاسی و خصوصا جان امیرحسین مرادی، سعید تمجیدی و محمد رجبی را تهدید می کند حساسیت نشان داده و از تمام امکانات برای اعمال فشار به منظور عقب نشاندن رژیم و متوقف کردن این احکام دریغ نکنند.

ضمن لغو مجازات اعدام، جرائم مرتبط با خشونت های ناموسی و دیگر اشکال خشونت علیه زنان با مجازات های سنگین تری روبرو شوند. امکانات قانونی و عملی برای خروج زنان و دختران از خانه ها و پناه گرفتن در خانه های امن زنان در صورت روبرو شدن با خشونت خانگی و ناموسی فراهم شده و گسترش یابد.

در فرمان اجرایی ترامپ آمده، هر شخصی که «به طور مستقیم به نام آی‌سی‌سی جهت بازجویی، دستگیری، بازداشت یا پیگیرد هر عضوی از ارتش ایالات متحده بدون اجازه ما اقدام کند» مورد تحریم قرار می‌گیرد. او دليل آن را حفاطت از "حقوق مردم امریکا " دانسته و نتیجه می گیرد، که «اقدامات دادگاه کیفری بین المللی، تجاوز به حقوق مردم آمریکا و تهدید حاکمیت ملی امریکاست.»

خیزش اخیر تکان دیگری بر دنیای سیاست در آمریکای کنسرن‌ها و میلیادرها و در جهت تغییر وضعیت به نفع اکثریت عظیم مردم است. به چالش کشیدن «اول آمریکا»ی ترامپ در ستیز با نهادهای بین المللی و تمامی دستاوردهای بشری از تلاش برای مقابله با تخریب محیط زیست تا آزادی و امنیت عمومی مردم است، که طی نزدیک به چهار سال گذشته در دگرستیزی، تشدید تضادهای بین المللی، رقابت‌های امپریالیستی و سلطه‌گرانه دولت آمریکا نمود بارز یافته‌است.

چپ موجودیت و رشد و نفوذ خود را از این واقعیات می‌گیرد که جمهوری اسلامی هم اینک و در همه‌ی عرصه‌های برشمرده نمونه عریان ستمگری، فقرزایی و فقرافزایی، تعمیق فاصله‌ی طبقاتی و "آقا زاده‌"پروری است. نه دستگاه های تبليغاتی سرمايه داری و نه سرکوب رژیم های مستبد قادر نيستند كه ريشه‌ی این نیرو را بکنند.

رومینا را تنها یک پدر مرتجع، روان پریش و بیرحم نکشته است، او قربانی فرهنگ قرون وسطایی حاکم بر این کشور است؛ فرهنگ منحطی که جمهوری اسلامی در حرف و در عمل رسالت پاسداری قانونی از آن را بر عهده‌ گرفته است. اسید پاشی، مثله کردن زنانی که ناگزیر از فروش جسم و جان خود می شوند، تا قتل‌های خاموش «ناموسی». دردا چه جان‌هایی که هم‌چون نگاه پر طراوت رومینا، لبریز از زندگی بودند و در بهار شکفتن‌های خود قربانی داس مرگ تعصب و نادانی شده اند … و این فجایع را هنوز هم پایانی نیست.

عفو بین الملل بر اساس تحقیقاتی که کرده است و با اتکا به اسناد خود وقوع قتل عمد را در مورد حداقل ۳۰۴ تن از قربانیان سرکوب حکومتی تایید کرده و معتقد است که «اکثریت قریب به اتفاق» این افراد به شکل غیر قانونی و مستقیما توسط نیروهای امنیتی و انتظامی به قتل رسیده‌اند. هیچ کدام مسلح نبوده‌اند و تهدید جانی از سوی آن‌ها متوجه کسی نبوده‌است.

هر چند حزب کمونیست اجازه فعالیت علنی نداشت. اما تعداد اعتصابات کارگری و تشکیل سندیکاهای متعدد کارگری در شهرهای مختلف نشاندهنده‌ی حضور موثر این حزب در سپهر سیاسی کشور بود. تا جائی که رضاشاه در سال ۱۳۱۰ به منظور مقابله با کمونیست‌ها و نفوذ آن‌ها «قانون مجازات مقدمین بر علیه امنیت و استقلال مملکت» را به تصویب مجلس رساند که فعالیت و تبلیغات حزب کمونیست یا تحت پوشش آن‌ را منع می کرد.