اعلاميه

تشکل‌های کارگری ازجمله سندیکای کارگران شرکت واحد، اتحادیه آزاد کارگران ایران، گروه نفتگران متحد خوزستان و اتحادیه تشکل‌های کامیون داران و رانندگان سراسر ایران نسبت به بازداشت کارگران فولاد اهواز اعتراض کرده و خواهان آزادی آن‌ها شده‌اند.

نهضت آذربایجان، خود را ادامه و شکل متکامل انقلاب مشروطیت ایران در زمانه خود می‌دانست، به قانون اساسی مشروطیت پایبند بود، پادشاهی مشروطه را می‌پذیرفت و خود را جزئی از ایران برمی‌شمرد، و تمامیت ارضی ایران را خدشه‌ناپذیر می‌دانست.

حمایت ها و همبستگی های گستردە گروە های مختلف اجتماعی از اعتصاب کارگران هفت تپە نشان داد کە آمادگی برای شکل گيری همبستگی بين جنبش های اجتماعی بالاست و کارگران و مزدبگیران می توانند نقش بزرگی در آن داشتە باشند.

طبیعی است که مبارزۀ دانشجويان از اعتراضات مردمی که در واحدهای توليدی، مدارس و خیابان‌ها جريان دارد، متأثر شده و با توجه به اوضاع بحرانی کشور و گسترش اعتراضات علیه فساد، فقر و بیکاری، دانشجويان با فرودستان کشور هم سو و هم سرنوشت شوند. شعار "دانشجو، کارگر، معلم، اتحاد! اتحاد!" نشانۀ بارز آن است.

قتل‌های پاییز ۷۷ ازاین‌رو به‌عنوان شناخته‌شده‌ترین موارد قتل سیاسی خارج از موازین به‌اصطلاح قانونی خود حکومت شناخته‌شده است که خود حکومت در شرایطی استثنایی ناگزیر شد دخالت عواملش در آن را تأیید کند. آن شرایط استثنایی، حاصل فعال شدن بخش بزرگی از جامعه سیاسی و مدنی ایران در دهه ۱۳۷۰ و ادعای بخشی از حکومت برای پاسخ دادن به خواست‌های آن تحت عنوان اصلاحات بود.

برخلاف خواست و تمایل حکومتگران که به اشکال گوناگون به اعمال خشونت علیه زنان دست‌زده‌اند، زنان کشور ما در طی چهار دهۀ گذشته نشان داده‌اند که برای رسیدن به حقوق اولیه خود از پیگیرترین اقشار جامعه‌اند.

بازداشت اعضای شورای کارگران هفت تپە در حالی صورت گرفت کە افراد بازداشت شدە مرتکب هیچ خلافی نشدە و این اعتصاب نیز علیرغم حضور تحریک آمیز نیروهای ویژە امنیتی در محل بە شکل کاملا مسالمت آمیز در حال انجام بود و آقای بخشی یکی از رهبران کارگران هفت تپە روز گذشتە در جمع کارگران و در حضور نیروی های ویژە امنیتی کە برای ایجاد رعب و درهم شکستن اعتصاب کارگران گسیل شدە بودند بر رعایت نظم و آرامش توسط کارگران تاکید نمودە بود.

بهمن امینی سال‌ها یکی از فعالان سیاسی و فرهنگی فرانسه بود و حضوری پر رنگ در حرکات سیاسی و حقوق بشری داشت. حتی در دوران بیماری که نمی‌توانست مستقیما در حرکات اعتراضی و حقوق بشری حضور داشته باشد، با ارائه پیشنهادات و نظراتش، می کوشید در مبارزه علیه استبداد و برای استقرار دموکراسی نقش ایفا نماید.

تحقق شعار نان، کار و آزادی، دفاع از منافع و مطالبات کارگران و مزدبگيران و مبارزه علیه سیاست سلطه گرانه و جنگ طلبانه امريکا و متحدانش در منطقه و سیاست های تنش آفرین و توسعه طلبانه جمهوری اسلامی، جزو سياست های پايه ای ماست که همواره بر آن تاکيد داريم.

راه نجات کشور از تحریم‌های اقتصادی، تنش و تهدید در عرصه‌ی بین المللی، نه تسلیم در برابر زورگوئی های دولت آمریکا و متحدان منطقه ای آن و امید بستن به سرنگونی جمهوری اسلامی بر اثر این تحریم ها، نه افتادن در دام دفاع از جمهوری اسلامی و سیاست های مخرب آن، بلکه اعمال فشار و مبارزه‌ی جامعه علیه جمهوری اسلامی برای تغییر ساختار سیاسی موجود و سپردن زمام امور به دست منتخبان مردم است.