اعلاميه

یکی از رفتارهای ضد بشری جمهوری اسلامی دستگیری شهروندان دو تابعیتی است تا از طریق گروگانگیری بتوانند امتیازاتی در مناسبات با دیگر کشورها کسب کند. در هر کجا که ماموران خلافکار و یا تروریست های صادراتی حکومت به‌دام می افتند جمهوری اسلامی برای رهائی آنان دست به یک گروگانگیری می‌زند تا با معامله و بده بستان بتواند فرستاده‌های تبهکار خود را از مجازات برهاند. این سیاست تا کنون امتیازاتی برای حکومت در بر داشته و در مواردی نیز با مماشات دولت‌های غریی به‌بار نیز نشسته است.

هر چند در چهار دهه اخیر فرهنگیان هزینه های بسیاری را متحمل شدند اما توانستند تشکل های صنفی و دمکراتیک خود را در سطح شهرهای کوچک و بزرگ و در سراسر ایران شکل داده و سر آمد همه تشکل های صنفی کشور شوند. اکنون معلمان با سازماندهی بی بدیل خود برای خواست های حداقلی چون "رتبه بندی"، "ایجاد امنیت شغلی برای همه"، "همسان سازی حقوق بازنشستگان"، "آزادی معلمان در بند"، "برخورداری از آموزش رایگان و با کیفیت" و"برخورداری از بیمه تکمیلی" مبارزه می کنند. آنها در عین حال فعالانه با "حاکمیت گرایش های ایدئولوژیک بر محتواهای درسی"، "پادگان تلقی کردن مدارس از سوی حکومت"، "بی توجهی به ارزش تربیت نیروی انسانی ممتاز" و "عدم رعایت شان و کرامت معلمان" در حال مخالفت هستند.

روابط بین دولت‌ها، انعقاد قراردادهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی شفاف کە متضمن منافع کشور باشند، امری اجتناب ناپذیر و لازم در مناسبات بین کشورها و لازمه‌ی همکاری متقابل هر کشوری در جهان امروز است. اما علنی بودن و اطلاع نهادهای قانونی و افکار عمومی از مفاد این قراردادها شرط اول قضاوت در مورد هر اقدامی در این عرصه است. جمهوری اسلامی نه فقط اطلاع رسانی شفاف در جامعه را مسدودکرده‌است، خود نیز حاضر نیست اعلام کند که در این یا آن قرارداد بر سر چه اموری توافق کرده‌است. هنوز هم روشن نیست تفاهم‌نامه‌ای که برای ۲۵ سال با دولت چین امضا کرده‌است، کدام عرصه‌هارا در بر می‌گیرد. حالا هم به دنبال معاهده‌ی جامع راهبردی با روسیه است.

واقعیت کردستان، قرار داشتن کماکان آن در زمره مناطق محروم ایران است. این ناحیه یکی از بالاترین نرخ‌های بیکاری در کشور را دارد و در آن بر میزان مهاجرت به برونمرز و دیگر شهرهای کشور مدام افزوده می‌شود. دردناک‌تر از همه شغل پرخطر کولبری است که کشته شدن‌ها بر اثر تیراندازی مستقیم گارد مرزی و مرگ ناشی از سقوط از ارتفاع و یا دفن شدن‌ زیر آوار بهمن بخشی از واقعیت تلخنای این شغل به شمار می‌آید. موضوع تکان دهنده بسیار در این رابطه، تغییر ترکیب سابق کولبران فقط متشکل از مردان جوان اهل مناطق مرزی به ترکیب جدید مرد، زن، کودک و پیر است هم از اهالی شهرهای مرزی و هم مردمی که از جاهای دورتر از مرز به کولبران پیوسته‌اند.

دستگاه قضائی جمهوری اسلامی بعد از قتل بکتاش آبتین و انعکاس وسیع آن در جامعه و محکوم نمودن نقش حکومت در این قتل‌ها، مجبور به صدور بخشنامه‌ای در «تبیین حقوق بازداشت شدگان» شد. اما آن‌چه که طی ۴۲ سال در زندان‌های جمهوری اسلامی حاکم بوده، ناشی از کمبود بخشنامه نبوده و نیست، بلکه اراده‌ی حکومت برای حذف مخالفان به هر طریق ممکن بوده و هست. در ادامه‌ی همین روش هم، تهدید زندانیانی که مراسم یادبود برای بکتاش آبتین گرفته‌بودند و تلاش برای تبعید آن‌‌ها به زندان‌های دیگر، ادامه‌ همان رویه‌ی معمول قبل از صدور بخشنامه در زندان است. اصرار بر تبعید کیوان صمیمی، رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات و فعال سیاسی محبوس در اوین به یک زندان دیگر، به‌رغم شرایط نامساعد جسمی و سابقه‌ی بیماری قلبی وی، از آن جمله است.

ما در رابطه با تداوم سوء استفاده دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی از کرونا برای به خطر انداختن جان زندانیان سیاسی و عقیدتی هشدار می‌دهیم. ما خواهان پیگیری حقوقی، نقش دستگاه قضایی در فاجعه‌ی مرگ هدایت شده روشنفکر متعهد، مقاوم و اندیشه‌ورز، بکتاش آبتین توسط یک کمیته حقیقت‌یاب مستقل هستیم.

ما سه سازمان و حزب جمهوری‌خواه سکولار دمکرات دستگاه قضائی جمهوری‌اسلامی ایران و فراتر از آن شخص علی خامنه‌ای را به دلیل تاخیر و ایجاد مشکل در دسترسی به موقع بکتاش به درمان برای رهایی از ویروس مرگبار کرونا در ارتکاب قتل غیرمستقیم مسئول می‌دانیم. سابقه رفتار نهادهای قضائی و امنیتی و بویژه کینه‌توزی نهادینه شده در بلوک قدرت علیه کسانی که وضعیت موجود را به چالش طلبیده و آزادی ، عدالت و کرامت انسانی را مطالبه کرده‌اند، این واقعیت را نمایان می‌سازد که آنها علاوه بر کشتار مستقیم مخالفان و منتقدان بر زندانیان سیاسی – عقیدتی به صورت برنامه‌ریزی‌‌شده سخت گرفته و مسیر برخورداری مناسب از امکانات درمانی را مختل می‌کنند تا در چارچوب سیاست ارعاب و وحشت‌آفرینی آنها به دالان مرگ و یا فرسوده‌سازی جسمی - روانی هدایت شوند.

جمهوری اسلامی در قبال زندانیان و مراقبت و درمان آن‌ها مسئول است. بکتاش آبتین مدت‌ها بیمار بود. کانون نویسندگان در ارتباط با سلامت این نویسنده چندین بار هشدار داده و خواهان رسیدگی به وضعیت سلامت و درمان او شده‌بود. اما حکومت که با آزادی و آزاد منشی و با دانش و خرد در ستیز است، از رسیدگی به‌موقع به او سر باز زد و فقط زمانی با مرخصی او برای درمان موافقت کرد که امکان بهبود او تقریباً ناممکن شده‌ بود.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق) ضمن پشتیبانی از فراخوان حزب کمونیست سودان، همبستگی خود را با مبارزات مردم سودان و نیروهای مقاومت علیه سرکوب اعلام داشته و همه مجامع بین المللی و بشریت ترقیخواه را به همراهی و همبستگی با مبارزات مردم سودان برای دمکراسی و علیه حکومت نظامی فرامی‌خواند و خواستار آزادی فوری رهبران بازداشت شده کمیته‌های مقاومت و همه زندانیان سیاسی است.

سال ۲۰۲۲ در شرایطی آغاز می‌شود که جهان هم‌چنان درگیر پاندمی کروناست و شبح شیوع بیشتر آن بر افق سال‌نو میلادی سایه افکنده است؛ محدودیت‌ها و مرگ و میر بر اثر کرونا، علیرغم امکانات متعدد برای واکسیناسیون و مهار آن، هم چنان ادامه دارد و شکاف رو به گسترش بین فقر و ثروت و فاصله‌ی عمیق بین کشورهای صنعتی و توسعه نیافته، امکانات مقابله با پاندمی کرونا را نیز محدودتر کرده‌است. پاندمی کرونا نشان داد که مشکلات جوامع بشری از کرونا تا گرمایش زمین و خطراتی که از طریق ادامه‌ی تخریب محیط زیست به دست بشر ایجاد شده اند، امری همگانی بوده و شامل همه‌ی انسان‌ها می باشد و تنها با اقداماتی در سطح جهانی و همگانی می‌توان‌ با این مصائب و مشکلات مقابله کرد. اما جهان ما هنوز از چنین رویکردی دور است.