محمد اعظمی

روایت چگونگی اعدام رضا زرشگه و برخوردی که با خانواده او شد، یکی از روایت های تلخ و دردناکی است که شنیدنش خشم و نفرتی بیکران در دل ها می نشاند. شنیدن این حکایت بی رحمانه خون را چون نهری در رگها به حرکت در می آورد و مغز را به آستانه انفجار می رساند. به واقع این همه وحشی گری و خشونت در تصور نمی گنجد.

هر صفحه ای از زندگی ش را که باز می‌کنم در حیرتم از آن‌چه بر او گذشته. از اعدامِ پدر و عموهایش در کودکی، تا زندان و تبعید و بعد بازگشت به وطن و ازدواج با پرویز خان. مادرِ فریدون که شد دیگر ماند تا مهر مادری‌ش را در خاک باغچه هم تزریق کند. ماند و برای هر آن کس که حتی سلام و علیکی از دور هم داشت بزرگی و مهربانی کرد.

در این بیانیه مصالح سیاسی، امر دادخواهی را به حاشیه برده‌است. این روش در اصلاح طلبان سابقه‌دار است. اصلاح‌طلبان هم از کشتار زندانیان اطلاعات زیادی دارند و هم هیئت مرگ را می شناسند. آن‌ها فقط زمانی که پای منافع و مصلحت‌شان در میان باشد از آن استفاده می‌کنند. رئیسی و پورمحمدی هر دو جزو هیئت مرگ بوده اند. برخوردی که با این دو جنایتکار کرده اند، بیانگر اوج بی پرنسیپی و فرصت طلبی آنان است.

در طول تاریخ کمتر حکومتی با سرنوشت مردم کشورش چنین غیر مسئولانه برخورد کرده است. امامان جمعه، مداحان، روضه خوانان، مسئولان مراکز مقدس مذهبی که جمهوری اسلامی بنای خود را با خشت آنان بالا برده است، عامل اصلی فشار برای برگزاری مراسم محرم هستند. روحانی و دیگر سران حکومت بیش از اینکه به فکر جان مردم باشند، در پی پر کردن کیسه گشاد این کاسبان فریبکار دین هستند.

واقعیت این است که رژیم با این اقدامات، فضای جامعه را نیز می سنجد. به میزانی که جامعه برافروخته شود و واکنش نشان دهد، حکومت هم پس می نشیند. در این نمایش تلویزیونی حکومت حمهوری اسلامی شکست خود را به نمایش گذاشت. روح اله زم که قاعدتا در اثر فشار و شکنجه به پای تلویزیون کشانده شده بود حضورش حکومت اسلامی را مفتصح کرد.

همین آمار دروغین که کشته ها را بین ۲۰۰ تا ۲۳۰ نفز اعلام می کنند نشانه بی ارزش دانستن جان انسان هاست. یعنی در همین آمار تکلیف جان 30 تن مشخص نیست. گوئی عدد ۳۰ تنها یک رقم ریاضی است و ربطی به جان و هستی انسان ها ندارد. فقط کسانی که از انسانیت بدورند می توانند انسان را در ردیف اعداد ریاضی کم و زیاد بشمارند.

با توجه به ورشکستگی اقتصادی و فقر و گرانی امکان شکل گیری شورش و هرج و مرج را نباید نامحتمل دانست. در صورتی که اوضاع بدین سو کشیده شود، بیش از همه به زیان مردم و سازمان هائی است که برای آزادی و عدالت اجتماعی و بهبود شرایط زیستی مردم مبارزه می کنند. اهمیت دارد جریانات سیاسی مدافع منافع کارگران و تهیدستان با درک چنین شرایطی مبارزه مطالباتی را در دستور قرار داده تا هم در مقطع، از دامنه فشار فقر و گرانی کاسته شود و هم امکان مبارزه برای دستیابی به دموکراسی با عبور از جمهوری اسلامی هموار گردد.

بدین ترتیب اعتصاب خاتمه یافت. واقعیت این است که در این حرکت خواست های ما به جز رادیو متحقق شد. می بایست در سومین هفته اعتصاب غذا که با عموم خواسته ها به جز رادیو موافقت شد، به اعتصاب غذا پایان می دادیم. ما نپذیرفتیم و به اعتصاب ادامه دادیم.

کابينه ترامپ تندروتر از خود اوست و کسانی مثل جان بولتن از طریق جنگ می‌خواهند پوزه جمهوری اسلامی‌ را به خاک بمالند؛ در اين سياست، دولت اسرائيل، عربستان و امارات با تندرو های دولت ترامپ همدست و همراه‌اند. ترامپ تا کنون نشان داده است که به وعده های انتخاباتی خود وفادار است و می خواهد جمهوری اسلامی‌ را با فشارهای اقتصادی و سياسی به زانو در آورد.