شباهت

جمهوری اسلامی حاکمیتی سرکوبگر، تمامیتخواه و جنایتکار است، که در جریان کشتار جمعی زندانیان سیاسی در سال 1367 دست به جنایت علیه بشریت نیز زده است. اما حکومتی فاشیستی به معنای دقیق کلمه نیست! البته اشتراکات آن با یک حکومت فاشیستی کم نیستند.
با این حال وقتی سخنان دیروز، 6 نوامبر، خامنه ای را در دیدار با اعضای "شورای عالی انقلاب فرهنگی" می خوانیم، متوجه مشابهت شگفت انگیزی در نگاه او و مقامات عالی دولت هیتلر، به شمول خود او، به فرهنگ و "مهندسی فرهنگی" می شویم.
واقعیت این است که ده ها مؤسسه در جمهوری اسلامی، از جمله همین شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت ارشاد، به کار "مؤسساتی" کردن فرهنگ مشغول اند. این واقعیت خود مشابهتی با رویکرد نازیها به فرهنگ است. آنها نیز برای "مؤسساتی" کردن فرهنگ چندین و چند مؤسسه به راه انداخته بودند. اما از این مشابهت صرف نظر کنیم و نگاهی به آنچه پایۀ رویکرد خامنه ای را به فرهنگ آشکار می کند، بیاندازیم. او "رصد دائم تغییراتِ معمولاً پنهان فرهنگی و علاج به موقع آنها" را "از ملزومات بازسازی انقلابی ساختار فرهنگی کشور" می داند و می گوید: "اگر در فهم مستمر این تغییرات و ممانعت از اثرگذاری منفی آنها دچار ضعف و عقبماندگی شویم، حتماً جامعه دچار خسارت خواهد شد که آشفتگی فرهنگی یا افتادن زمام امور فرهنگی کشور به دست دیگران مهمترینِ این خسارات است". و می افزاید: "مهندسی صحیح فرهنگی کاری بنیانی برای اصلاح ساختار فرهنگی است. هوشیاری دائم، شناخت دقیق ضعفهای فرهنگی در عرصه ‌هایی نظیر اجتماع، سیاست، خانواده، سبک زندگی و دیگر عرصه ها و تلاش برای دستیابی به راه حلهای عالمانه برای رفع نقاط ضعف و ترویج گزاره های صحیح فرهنگی، از الزامات اساسی مهندسی فرهنگی کشور است."
کل دستگاه "مهندسی فرهنگی" حکومت هیتلر هم عیناً حاوی عناصری بود، که در سخنان بالا مؤکداً موجود اند: 1- مؤسساتی کردن فرهنگ، 2- فرهنگ به عنوان سوژه ای برای مهندسی، 3- مهندسی متوجه بازسازی فرهنگ در راستای معین حکومتی و 4- راستای معین مشتمل بر تمام عرصه های زندگی جمعی و فردی: از جامعه تا سبک زندگی.