دیگه براش رمقی نمونده... در استانه مرگ هستش و هیچ امیدی هم برای زنده بودنش نیست... همه قطع امید کردن و اونایی هم که باید کاری بکنن و چیزی بگن... انگاری زبونشونو سگ خورده... مملکت شده مثه تویوپ لاستیک ماشین که اونقده پنچرش کردن که دیگه جای سالمی براش نمونده تا بشه بادش کرد... دست رو هر جاش میزاری ی ی زخم خوردست...فغانش به آسمون رفته...داره خشک میشه... حاج اصغر... از دریاچه ارومیه دیگه چیزی باقی نمونده...
بهش زندان دادن... بخاطر رو آب ریختن پته پوته ی سیسمونی خریدن اعیال قالی باف تو ترکیه... گفتن این کار تو باعث یاس تو مردم شده و برای حال و روز مردم زیاد خوب نیست... امت اسلامی رو نباید زیادی ناراحتشون کرد... مردم به اندازه کافی از استکبار جهانی دل خون دارن و تو هم با این زبون درازی هات نمک زیادی به زخم و زیلی شون میریزی و داغ دلشونو تازه می کنی... مگه این مردم چقدر تحمل شنیدن این خبرا رو دارن...
بیچاره وزیر راه با شنیدن جلب معاونش غش کرد افتاد تو مریض خونه... آخه این خادمین و پاک دستان نظام اسلامی مگه چقدر تحمل شنیدن این خبرای ناگوار را دارن...دل سگ براشون کباب میشه...
چی میگی ... آق اکبر؟ کی داره می میره؟ کی پنچر شده؟ این طرف که جلو زبونشو نگرفته دیگه کیه؟ کی غش کرده؟ باز داری برای ما معما می پیچی؟ بیا بشین اینجا ببینم... باز بزات سر کوهن؟
نه... نه حاج اصغر... دلم خونه... آخه یکی دوتا نیست... این لامصبا به یه ذره دو ذره هم که قانع نیستند... یکی دوتا هم نیستند که آدم زیر سیبیلی در کنه... تو کشورای غربی که نه امام زمون دارن و نه چهارده معصوم... سالی یه بار هم از این اتفاقات نمی افته... پنج ملیون ایرونی اونجا ها دارن زندگی میکنن... شایدم بیشتر... اونا میگن...
بیا آق اکبر... حال و روزتو می فهمم... چونکه حال و روز همه ما فعلا همینه...اما خودت خوب میدونی که زمستون میره و روسیاهی به زغال میمونه...
سه شنبه ۱۵ شهریور ۱۴۰۱
۶ سپتامبر ۲۰۲۲
افزودن دیدگاه جدید