رفتن به محتوای اصلی

غریو دی ماه

غریو دی ماه
جمعه, 21. ژانویه 2022 - 21:49

غَریو دی ماه

 

حرف پاییز را جدی نگرفتیم

زمستان غم‌انگیزی شروع کردیم

دی ماه،

نفیر سرما بود

از نخاعِ ستاره گذشت

صدایِ تازیانه رگبار است

از سینه زمهریر بر می خیزد

استخوان می ترکاند

و جمجمه،

بر باد می دهد

تند بادهای شبانه

همه شاخه ها را شکستند

تنها یک برگ باقی مانده

بی تاب و رقصنده

بر شاخه ای برهنه

و درختی که شکوفه داد وٌ

رفت-

بند آخر شعرم

چشم به تنها ستاره ای

دوختم

در آسمانی که ستاره ها

پشت بارش برف آخر دی ماه

پنهان است.

 

 

 

افزودن دیدگاه جدید

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.