مقاومت حق طلبانە کارگران هفت تپە باعث آزادی ٤ کارگر زندانی شد!
در این هفتە نیز تداوم اعتراضات و مبارزات کارگران آگاە و حق طلب هفت تپە مهمترین رویداد کارگری هفتە بود. در اوایل هفتە گذشتە در پی شروع دور دیگری از اعتراض کارگران در این شرکت پس از آنکە گسیل یگان نیروهای ویژە سرکوب نتوانست کارگران را از ادامە اعتراض شان باز دارد ٤ تن از رهبران اعتصاب را کە خواست شان چیزی غیر از اجرای توافقات بە عمل آمدە بین آنها و مسئولین ذیربط نبود روانە زندان کردند. بازداشت تعدادی از رهبران اعتصاب اما بە خشم و اعتراض بیشتر کارگران روبرو شد و مقامات دادگستری استان را ناچار بە آزادی کارگران زندانی نمود. سندیکاهای کارگران هفت تپە و شرکت واحد از بدو بازداشت کارگران نسبت بە آن بە اعتراض برخاستند و با انتشار اعلامیە هایی بازداشتها را محکوم و از عموم مردم دعوت کردند کە این عمل را محکوم و نسبت بە آن اعتراض نمودە و خواهان آزادی رهبران کارگران شوند. بە دنبال دعوت این دو سندیکای کارگری صدها نفر از فعالین سیاسی، سندیکایی و اجتماعی از این خواست بە حمایت برخاستند. نتیجتا در اثر ایستادگی کارگران، حمایتها انجام شدە و پیگیری های خانم فرزانە زیلابی وکیل پرتلاش کارگران، "حمید ممبینی، مسعود حیوری، ابراهیم عباسی و یوسف بهمنی، بە قید وثیقە آزاد شدند.
عوامل دستگاە قضایی حکومت، اعضای کمیسیون اجتماعی مجلس و دنبالچە های آنان کە فریبکارانە رخت دفاع از "مستضعفین" بر تن کردە و ظاهرا از حقانیت اعتراضات و خواستە های کارگران دفاع می کردند، هیچ یک نە آن را محکوم و نە کوچکترین اقدامی برای آزادی کارگران بازداشت شدە کردند! در این میان مسئولین دروغگو و ریاکار قضایی بی شرمی را بە حدی رساندند کە با وجود تامین وثیقە ابتدا حاضر بە رها کردن کارگران از زندان نبودند سر انجام در اثر مجموع تلاشهایی کە صورت گرفت مجبور بە آزادی موقت کارگرانشدند. این نوع آزادی راە را برای بازگرداندن کارگران بە زندان باز می گذارد. اعتراضات هرچە گستردەتر خود کارگران و تداوم حمایتهای نیروهای عدالتخواە واقعی یگانە ضامن آزادی بی قید و شرط کارگران و رسیدن کارگران بە مطالبات شان هستند. ما نیز بە سهم خود از مبارزات و مطالبات بە حق کارگران هفت تپە و از همە اقداماتی کە در این راستا آبە عمل می آید، قاطعانە حمایت کردە و خواهیم کرد.
آخرین خبرها حاکی است کە کارفرما ١٥ تن از کارگران شرکت کنندە دراعتراضات کارخانە را از کار اخراج نمودە و مانع ورود آنها بە کارخانە گردیدە. کارگران بخش صنعت نیز با شروع اعتصاب بە آن پاسخ دادەاند.
عقب نشینی مسئولین دانشگاە چمران در پی تجمع کارکنان شرکتی درهفتە گذشتە
در پی تجمع اعتراضی کارکنان شرکتی بیمارستانهای اهواز در هفتە گذشتە مسئولین دانشگاە چمران عقب نشینی کردند و بە بخشی از مطالبات معترضین تن دادند.
بە نوشتە ایلنا حقوق باقی ماندە کارکنان شرکتی دانشگاە در روز شنبە پرداخت شد. بنا بهمین گزارش روابط عمومی این دانشگاە وعدە پرداخت حقوق و دستمزدهای کارکنان شان را از سوم تا ششم هر ماە دادەاند. با وجود این عقب نشینی اما کارکنان گفتەاند آنها خواستە های دیگری هم دارند کە تکلیف شان روشن نشدە است. ایلنا بە نقل ازمنابع کارگری نوشت:"...مطالبات کارکنان شرکتی دانشگاه چمران اهواز فقط شامل حقوق باقیمانده کارکنان نبوده بلکه مطالبات دیگری همانند افزایش ساعت کاری و حذف یا کم شدن برخی مزایای عرفی و قانونی و موارد دیگر نیز بوده که هنوز اعمال نشده است". با این اوصاف بە نظر می رسد اعتراضات کارکنان بزودی از سر گرتە شود.
خود سوزی اعتراضی یک کارگر دیگر بە مرگ او منجر شد
حمید رضا بهبودی کارگر اهل رودبار کە از کار اخراج شدە بود و در همان محل در اعتراض و اثر استیصال دست بە خودسوزی زدە بود در ١١ آبان در بیمارستان جان سپرد. خبرگزاری ایلنا کە این خبر را منتشرکرد، بە نقل از هوشنگ عباسقلی زاده (فرماندار رودبار) نوشت: این جوان می‌توانست اختلاف موجود بر سر ذیحق بودن مطالبات کارگری و برگشت به کار را از طریق مراجع قانونی همچون مراجع حل اختلاف اداره کار پیگیری کند اما شکایتی به اداره کار شهرستان ارائه نکرده بود". .
واقعیت این است کە اگر حمید رضا از کارفرما شکایت می کرد تغییری در وضع وی بوجود نمی آمد. کما اینکە گزارشات دەها هزار مراجعات کارگران بە مراجع حل اختلاف نشان می دهند کە اولا اکثر آرای آنها بە سود کارفرمایان صادر شدەاند، ثانیا در مواردی نیز کە رای بە سود کارگر دادەاند کارفرمایان از اجرای آن طفرە رفتەاند. دلیل اش هم بیشتر بە مادە ٢٧ قانون کار بر میگردد کە توسط دولت روحانی تغییر دادە شد و حق اخراج را تماما بطور یک جانبە بە کارفرما سپردە و مراجع حل اختلاف و ادارە کار هم اگر می خواست نمی توانست حمید رضا را بە سر کار برگرداند. چنان کە دەها هزار کارگر با استفادە کارفرمایان از همین مادە از کار اخراج شدەاند ولی ادارات کار نتوانستە یا نخواستەاند آنها را بە سر کارهای شان بازگردانند. با تغییراتی کە در قانون کار بە عمل آوردەاند، ادارات کار بە نهادهای بی خاصیت و خدمت گزار کارفرمایان تبدیل شدەاند. از طرف دیگر در همین قانون حق تشکل مستقل از کارگر سلب گردیدە و کارگر نمایندەای ندارد کە بتواند در هنگام اختلاف با کارفرما از حقوق او دفاع کند. با این اوصاف کارگری کە مورد ظلم قرار می گیرد و از هیچ حمایتی برخوردار نیست، ممکن است بە خطا برای نشان دادن اعتراض خود بە خودسوزی و خودکشی متوسل شود، کە چنین هم شدە است. قبل از حمید رضا عدە دیگری از کارگران با دلایل مشابە خود کشی کردە و حتی در محل کارشان در یک شرکت پتروشیمی پر سود خود را بە دار کشیدەاند. این مرگ های دردناک از یکسو نتیجە سیاستهای تعدیلی دولت و نئولیبرالهای طرفدار آن است کە با پیشبرد سیاستهای اقتصادی نئولیبرالی و نابود کردن قوانین حمایتی زمینە جنایتهای بسیاری را بوجود آوردەاند و از سوی دیگر حکایت از نارضایتی زحمتکشان دارد کە بە صورت بشکە باروتی در عمق جامعە هرلحظە ممکن است منفجر شود. خوشبختانە اما اکثر کارگران بجای کشتن خود بە مبارزە برای تغییر شرایط فلاکتبار تحمیلی روی آوردەاند.
روند افزایش شمار قربانیان حوادث کار همچنان ادامە دارد!
بە گفتە مدیرکل پزشکی قانونی آذربایجان شرقی، شمار کسانی کە در اثر حوادث کار طی ٦ ماه گذشتە کشتە شدەاند، بە ٧١ نفر رسیدە است کە نسبت بە مدت مشابە سال گذشتە ٣٠ نفر بیشترشدە است.افزایش شمار قربانیان از ٤١ بە ٧١ بە معنی حدود ٨٠ درصد افزایش است. ایلنا بە نقل از "علی صفائی‌فرد" مدیرکل پزشکی قانونی آذربایجان شرقی نوشت: " در شهریورماه امسال نیز ۱۸نفر به علت حادثه کاری فوت کرده‌اند که این آمار در مقایسه با مدت مشابه سال قبل از آن، ۵ نفر افزایش داشته است. در سایر استانها نیز متاسفانە وضعیت کم و بیش وضعیت مشابە آذربایجان شرقی است. این واقعیتی است کە در آمارهای پزشکی قانون هم منعکس اند. افزایش همە سالە شمار قربانیان حوادث شغلی در حالی است کە در هنگام انتشاراین گونە گزارشات مسئولان دولتی ذیربط شروع بە دادن وعدە برای کاهش تلفات حوادث شغلی می کنند، ولی بزودی آن را فراموش می کنند و اقدامی در این خصوص انجام نمی دهند. جان و سلامت کارگر گویا برای مسئولین و کارفرمایان ارزشی ندارد. عامل اصلی افزایش حوادث کار سودپرستی بی حد و حصر کارفرمایانی است کە حاضر نیستند برای ایمن سازی محیط های کار هزینە کنند.
اعتراض کارگران بە نا امن بودن شرکتهای پیمانکار نمایندە مجلس را بە عسلویە کشاند
متاسفانە اخراج کارگرانی کە بە کرونا مبتلا شدەاند همچنان ادامە دارد و شکایات کارگرانی کە در این ارتباط کارو درآمدشان را از دست دادەاند نیز تا کنون تغییری در آن بوجود نیاوردە است. اخراج کارگران بیمار در حالی انجام می گیرد کە اکثر قریب بە اتفاق آنها در حین کار و بە دلیل نبود وسایل مناسب حفاظتی و غیر بهداشتی بودن محل های کار و اجرا نشدن درست پروتکل های مربوطە توسط کارفرمایان بە ویروس کووید ١٩ آلودە شدەاند. ادارات دولتی نیز در این میان نە مانع اخراج آنها می شوند و نە حتی بە این گروە کە شمارشان هم کم نیست و پیوستە بیشتر می شود حقوق بیکاری پرداخت می کنند. مسئولین دولتی همچنین از انتشار آمار کارگران این شرکتها کە در اثر کرونا جان باختەاند خوداری می کنند. درخواست رعایت پروتکل های مربوط بە کرونا نیز در میان کارفرمایان و دولتمردان گوش شنوایی پیدا نمی کند. احساس نا امنی از ابتلا بە کرونا بخصوص در میان کارگران پتروشیمی ها چنان زیاد است کە یکی از نمایندگان مجلس در این هفتە برای برسی بە منطقە سفر کرد. ایلنا در گزارشی کە در این خصوص منتشر کرد نوشت " وضعیت در «کلونی‌های کارگری» بسیار نگران‌کننده است؛ در مناطقی که کارگران در گتوها و سکونتگاه‌های دور از خانواده زندگی می‌کنند و رعایتِ «فاصله اجتماعی» به هیچ وجه میسر نیست... کارگران عسلویه و کنگان بسیار نگرانند؛ این کارگران می‌گویند: «زندگی در سوئیت‌های اشتراکی، کارکردن در کارگاه‌های فشرده و فضاهای نزدیک به هم و حتی استفاده مدام از سرویس بهداشتی‌های مشترک و کم امکانات در محیط‌های پیمانکاری، اضطراب‌‌آور است؛ ما کارگران قبل از خودمان، نگران خانواده‌هایمان هستیم؛ ما بدون تست و آزمایش، هر دوهفته خانه می‌رویم و سوغاتی‌مان برای فرزندانمان «می‌تواند» کرونا باشد". با این همە موسی احمدی (نماینده کنگان، دیر و جم در مجلس شورای اسلامی) کە ظاهرا برای برسی نگرانی کارگران از وضعیت بحرانی شرکتهای پیمانکار بە منطقە رفتە است به ایلنا می‌گوید: "با توجه به موقعیت ویژه‌ای که پارس جنوبی در کشور دارد، پیشبرد برنامه‌های پالایشگاهی و تولید گاز و میعانات گازی، ضروری است؛ کار در این منطقه، به هیچ‌وجه تعطیل‌بردار نیست". مفهوم صحبت های این نمایندە این است کە ادامە فعالیت شرکتهای پتروشیمی با وجود خطراتی کە بە خاطر رعایت نشدن ایمنی جان کارگران شان را تهدید می کند برای آنها از جان کارگران و خانوادەهای شان مهمتر است. او وقیحانە منکر نا امن بودن شرکتهای پیمانکار می شود و نگرانی کارگران را بیمورد می نامد و می گوید: "وضعیت کارگران پیمانکاری در عسلویە بحرانی نیست". چنین ادعای کذبی در حالی مطرح می شود کە بە نوشتە گزارش حتی ماسک هم بە اندازە نیاز در اختیار کارگران قرار نمی دهند!دولت مردم را بە رعایت پروتکل های کرونایی فرا میخواند و سپاە برای مبارزە با کرونا قرارگاە ویژە تشکیل می دهد، اما خودشان امکان رعایت پروتکولها در محل هایی را کە آمادگی اجرای آنها وجود دارد فراهم نمی کنند!
افزودن دیدگاه جدید