طرح کلی تاریخ کار- بخش اول

مورددیگراینکه حتی دوکارگردریک کارخانه هم استعدادمتفاوت وسلیقه وعلاقه های متفاوت دارندچه به اینکه کارگریدی باشند یافکری که درکارگرهای فکری بازکاملا به لحاظ نیازها متفاوتند.خوب پس چرا برای همه حکم کلی صادرمیکنیم .دربعدازاکتبردیدندکه برای بعضی ازاموربه متخصصین نیازمندند،آنهارابه کارگرفتندبعدمتخصصین راضی به دستمزدیکسان با کارگران نبوندند که حق هم داشتندوحکومت انقلاب هم تن دادکه بازکاردرستی بود.مثلا کاریک دکترباکاریک نگهبان درب یک کارخانه باهردیدگاهی نگاه کنیدنمی تواندیکسان باشد.اگرنه دیگرهیچ انگیزه ای برای درس خواندن وتخصص پیداکردن نمی ماند همه به پایین ترین سطح قانعندچون انگیزه ای برای کارپیچیده ترنیست .یک مثال شایدکل مفهوم حرف رابرساند.وقتی به روستا میروی وپاچه گل دوزی شده روی رختخواب هارامیبینی همه رنگها خالص هستندمانندزردخالص سبزخالص ماننددلهایشان پاک وساده .اما درشهررنگها مکمل تروطح ها پیچیده ترهستندوبازبه زبان ساده شهری ها به مسائل پیچیده ترسروکاردارند.درسلیقه موسیقی هم همینطور.مردم باکارساده ترموسیقی ساده تررامیپسندنددرحالیکه اگربرایشان بتهون بگذاری خسته وبیزارمیشوند.این طیف وسیع تخصص وسلیقه واستعدادچه بخواهیم یا نه درتمام طبفات ازجمله درطبقه کارگرنیزهست .واین چیزی است که درتئوری چپها یا نیست یا کمرنگ است.بااینکه همین پارامترها هستندکه اگردیده شوندیانشوندسرنوشت یک ملت رامیسازند.

یک سئوال که همیشه برایم مطرح بوده اینکه چراکشورهای سوسیالیستی موجودچراازکشورهای نظام سرمایه عقب مانده تربودندمثلا همین روسیه قبل ازفروپاشی .وقتی اجناس روسی به ایران می آمداگریادتان باشددرمغازه هایی به همین عنوان جنس روسی درست بودکه قیمتشان بسیارپایین بودولی اصلا قابل رقابت بااجناس غربی نبود.شایدمشکل ازاینجا بودکه درکشورهای سرمایه رقابت برسرکالای موردنیازمردم بودولی آنجا نبودپس بااین حساب درست است که دردنیای سرمایه نیازهای کاذب رانیزمیسازندولی درهمان کشورهای سوسیالیستی به نیازهای انسان جواب داده نمیشد.درهردواوردوگاه کاربودولی دراردوگاه سرمایه موفق ترعمل میکردند.گفتم جداازنیازهای کاذب.نکته بسیارظریف است وبسیارمهم .به زبان دیگردراردوگاه کارهنوزتا آن موقع جایی برای رشدانسان نه درتئوری ونه درعمل بود.

به نظرمن هرکسی که فاقدوسائل تولید وفقط بانیروی کاریدی وفکری دستمزدمیگیردکارگرمحسوب میشودوبنابراین حیط طبقه کارگرفقط به کارخانه مربوط نمی شود وچپها خودراازاین نیروی عظیم وگسترده محروم میکنندچون به طبقه کارگربصورت آیینی نگاه میکنند.تقریبا دراندیشه اکثرچپها خالص ترین کارگران اینست که یا کارگرمعدن باشندیاکارگرآتشکار.اگرجامعه سوسیالیستی جامعه ای است که وسائل تولید دراختیارکل جامعه است ونه دست فردپس همین تعریف من درست است .مثلا یک کارگرسازمان های تحقیقاتی درمخیله اکثرچپها نمی گنجد.یا یک کارگردانشمنداین یکی که ازهمه عجیب تراست .حتما کارگربایدبیسوادوفقیرولباسهای کهنه داشته باشدکه کارگرمحسوب شود.دیگربه این نگاه نمی کنندکه طبقه کارگرباخودنوعی اندیشه وزندگی راهمراه داردکه آن مهم است .وهمین اندیشه است که نتوانست دراکتبریا کوبا ویا اکثرکشورهای سوسیالیستی موفق شود.وبه لحاظ فنی وتکنولوژی ازبیشترکشورهای سرمایه داری عقب مانده تربودند.چراکه طبقه کارگربرای آنها یک کلیشه بود.وطبعا حمایت ازهمان کلیشه ونه اندیشه وشیوه زندگی طبقه کارگر