رفتن به محتوای اصلی

گذر و نظری بر رویدادهای کارگری هفتە

گذر و نظری بر رویدادهای کارگری هفتە

ادامە اعتصاب و تظاهرات خیابانی و یورش و بازداشت ٢٨ تن از کارگران هپکو کە از هفتە پیش شروع شد، اعتصاب در آلومینیوم سازی اراک و در معدن زغال سنگ "آق دربند" در شهر سرخس و لغو فروش بانک رفاە، مهمترین رویدادهای کارگری این هفتە بودند.
ادامە اعتصاب و تظاهرات خیابانی کارگران مبارز و حق طلب هپکو در شهر اراک در ٢٥ شهریور با یورش وحشیانە نیروهای امنیتی بە صفوف کارگران و بازداشت و مضروب کردن دە ها تن از کارگران بازتاب گستردەای در کشور داشت و با واکنشهای اعتراضی مختلفی روبرو شد. حتی علی آقازاده استاندار استان مرکز نیز نتوانست نگرانی خود را از این اعتصاب و پیامدهای سرکوب کارگران و بی توجهی و بی عملی مقامات دولتی ذیربط با آن را پنهان کند. او البتە با درز گرفتن مخالفت کارگران با خصوصی سازی کە از نظر کارگران منشاء اصلی مشکلات کارگران است، بر حق بجانب بودن کارگران و اعتراضات شان اذعان نمود و مسئولین مختلف را در این قضایا مقصردانست. "ایلنا" از قول "آقازادە نوشت: "موضوع هپکو دیگر از حرف و شعار گذشته و باید بپذیریم که رفع تمامی مشکلات هپکو تنها بر عهده استان نیست،... مطالبه اصلی کارگران حقوق آنان است و تا این لحظه آنان حقوق تیر و مرداد خود را هنوز دریافت نکرده‌اند و با پایان شهریور ماه تعداد معوقات آنها به سه ماه افزایش می‌یابد. البته علاوه بر این سه ماه، معوقه جزئی نیز از ابتدای امسال طلب دارند که با توجه به بازگشایی مدارس و افزایش هزینه‌های خانواده، این مطالبه آنان کاملا به حق است". بە رغم این سخنان دلفریب اما استاندار نگفت چرا با وجود "برحق" بودن مطالبە کارگران بە آنها یورش بردند و شمار زیادی از آنان را مضروب و بازداشت کردند! یورش بە کارگران در حالی صورت گرفت کە تنها حدود دو هفتە پیش تر از آن ابراهیم رئیسی قاضی القضات جدید حکومت اعتراضات و خواستەهای کارگران را درست دانستە بود و بە قاضیان دستگاە قضایی دستور دادە بود کە از سختگیری نسبت بە کارگران معترض پرهیز و در احکام زندان آنها تجدید نظر کند (نقل بە معنی). چند روز بعد از این فرمان رئیسی، اما سخنگوی قوە قضائیە کە خود این حکم را رسانەای کردە بود و قبل از آنکە کوچکترین اقدامی برای اجرای دستور رئیسی انجام شود، آنرا پس گرفت. در این میان تلاشهای پنهانی هم برای گرفتن توبە نامە از برخی رهبران کارگری و مدنی زندانی توسط عوامل دستگاە سرکوب و حمایت از گفتەهای کاذب قاضی القضات جنایتکار رژیم بە منظور بزک کردن چهرە منفور او با تهدید وشکنجە و دادن وعدە آزادی بە آنها صورت گرفت کە ناکام ماند!
با این همە اعتصابات و اعتراضات کارگری و همبستگی وسیع با کارگران و فعالین مدنی بدون اعتنا بە این فریبکاریهای سرکردگان دستگاە سرکوب در این هفتە تداوم یافت و در اثر یورش بە کارگران هپکو بیشتر از پیش شد.
به
 عبارتی جامعە می داند کە نباید پز عدالتخواهی و فساد ستیزی رئیسی را بخورد و حکومت هم فهمید اوضاع خرابتر از آن است کە با وعدەهای کاذب بتواند مبارزات فزایندە کارگران و گروە های اجتماعی مختلف را از راە بدر کند.
ادامە اعتصاب هپکو حتی پس از یورش وحشیانە و بازداشت و مجروح نمودن دە ها تن از کارگران بە وضوح حکایت از عزم کارگران برای ادامە مبارزە در هر حال و شرایط تا رسیدن بە مطالبات شان و جواب نگرفتن سیاست سرکوب دارد.
اینک اعتصابات کارگری بواسطە ماهیت عدالت طلبانە و آزادیخواهانه شان وارد مرحلەای شدە اند کە می توانند روی حمایت گروە های اجتماعی عدالت خواە و شهروندان آزادە شهرهای مختلف بیشتر حساب کنند. اعتصابات پراکندە کارگری هر چە هم گستردە باشند تا وقتی کە بە هم نپیوندند و سازمان واحدی نداشتە باشند کمتر امکان کامیابی دارند. سرکوب شدید رهبران تشکلهای سندیکایی هم ناشی از این واقعیت است. اگر امکان ایجاد سندیکا و اتحادیە آزاد را از کارگر گرفتەاند، اما امکان ارتباط گیری کارگران با یکدیگر و با سایر گروە های اجتماعی را نمی توانند از آنان بگیرند. قدم اول در هر شهر تشکیل کمیتە ها و شبکە های همبستگی و همیاری توسط نمایندگان مورد وثوق کارگران در واحدهای تولیدی هر شهر برای سازماندهی اعتصابات و ارتباط گیری با افراد و جریانات مبارز مورد وثوق مردم می تواند باشد. مخالفت با سیاست خصوصی سازی در میان کارگران واحدهای خصوصی سازی شدە بسیار شدید است و وضعیت این واحدها و کارگران و مطالبات شان کم و بیش مشابە است. اعتصابات های بسیاری تا کنون در شهرهای مختلف علیە سیاست خصوصی سازی انجام گرفتە است. با وجود چالشهایی کە این اعتصابات بر سر راە این سیاست مخرب ایجاد نمودەاند ولی بە دلیل پراکندە بودن شان نتوانستەاند روند شتابان خصوصی سازیها را متوقف کند. با تاکیدات پیاپی روحانی بر ادامە خصوصی سازی و حمایت رئیس قوە قضائیە، مجلس و خامنەای بزودی تعداد واحدهای خصوصی شدە فزونی خواهد یافت و مشکلات کارگران آنها بیشتر خواهد شد. نمایندگان کارگران واحدهای خصوصی شدە در شهرهای مختلف لازم است ابتدا در شهر و منطقە خودشان کمیتە های مشترک مبارزە با خصوصی سازیها را بوجود آورند و سپس از میان خود یک کمیتە کشوری تشکیل دهند تا بتوانند با سازماندهی اعتصابات فراگیر با آن مقابلە موثر کنند. زمینە و امکانات انجام این کار وجود دارد. مبارزە با خصوصی سازی در واقع راهکاری برای احیای حقوق سندیکایی کارگران نیز هست و بدون متوقف کردن آن بە دشواری می شود حقوق سندیکایی را تامین کرد.
در همین هفتە اعتصابات و اعتراضات کارگری دیگری نیز در شهرهای مختلف برگزار شد. در همان روز کە تجمع کارگران هپکو مورد یورش قرار گرفت تجمع اعتراضی دیگری توسط کارگران آلومینیوم اراک و یکی دیگر در معدن زغال سنگ "آق دربند"در شهر سرخس فارغ از همە تهدیدات و سرکوبها در حال انجام بود. با این این دو اعتصاب نیز بە دلیل جدا افتادنشان از هم بجز اینک کارگران را بە فکر راە های مبارزاتی موثرتر بیندازند، تا کنون نتایج ملموسی برای کارگران نداشتەاند.
دولت علی الحساب از فروش بانک رفاە دست کشید!
این هفتە سرانجام در اثر اعتراضات دولت ظاهرا تصمیم بە واگذار کردن این بانک را کە خیلی از اعوان و انصار حکومت برای تصاحب آن دندان تیز کردە بودند، کنار گذاشت و آنطور کە گزارش شدە است این بانک تا پایان برنامە ششم در تملک سازمان تامین اجتماعی باقی خواهد ماند.
با این حال نظر بە این کە در عمل دولتمردان کمتر بە این گونە تصمیمات و مصوبات پایبند ماندەاند، نمی توان اطمینان یافت کە دولت بە این مصوبە کە گفتە می شود بە تصویب هئیت دولت رسیدە است پایبندی نشان دهد. بخصوص اینکە روحانی خودش طرفدار پروپا قرص خصوصی کردن همە اموال عمومی، از آموزش و بهداشت گرفتە تا تامین اجتماعی و بیمە و سپردن آنها بە سرمایە داران است و در این راە علاوە بر سبقت گرفتن از تمام دولتهای پیش درآمدهای ناشی از خصوصی سازیها را یا صرف ماشین سرکوب نمودە و یا بە جیب آقازادەها و ایل و تبارشان ریختە شدەاند.

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • No HTML tags allowed.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید