در روزهای اخیر شاهد نوشته هائی هستیم که چکیده و فصل مشترک آنها انتقاد از چپ است، به دلیل ابراز مخالفت اش با جنایات اسرائیل در غزه. توفیری هم نمی کند که چپ مورد انتقاد این نوشته ها، به صراحت حماس را بابت جنایات اش علیه مردم اسرائیل محکوم کرده باشد یا نه. منطق انتقاد این است که شوروی و نیروهای چپ وقت از ایجاد دولت اسرائیل در سال ۱۹۴۷ حمایت کردند و فقط بعدها بود که بر زمینۀ جنگ سرد به حمایت از مبارزات فلسطینیان روی آوردند و غیره. اصل انتقاد از چپ هم این است که علیرغم حمایت گفته شده از ایجاد کشور اسرائیل در سال ۱۹۴۷، چرا امروز این کشور را مقصر اصلی در بی چشم انداز شدن راه حل مسالمت آمیز مسئله، یعنی راه حل "دو دولت مستقل" می دانند.

بیانیم از نگاه "ایدئولوژی بنیاد" بگذریم و نیم نگاهی "داده بنیاد" به امروز بیاندازیم. چپ را فراموش کنیم. لحظه ای افکار عمومی در اروپا، اروپای غربی، را پی بگیریم. قاعدتاً نباید در این باره اختلافی باشد که حمایت اروپای غربی، خواه دولتها و خواه ملتهای آن، از اسرائیل در دورۀ مورد بحث نوشته های مذکور، قاطع و پایدار بوده است. حال گزارشی از یکی از نشریات "جریان اصلی" هلند را در نظر بگیریم. تیتر آن "هلندیها در گذشتۀ نه چندان دور در بارۀ اسرائیل و فلسطین بسیار متفاوت فکر می کردند" است و در لید می نویسد: "درک هلند از مناقشه اسرائیل و فلسطین در نیم قرن به طرز چشمگیری تغییر کرده است. چگونه اسرائیل جایگاه تقریبا مقدس خود را از دست داد و حمایت از طرفها[ی مناقشه] در طیف سیاسی هلند تغییر کرد؟" متن گزارش سرشار از نمونه های حمایت مردم، دولت و احزاب هلندی از اسرائیل در ثلث قرن نخست پس از تاسیس این کشور است. سپس تغییر تدریجی در این حمایت ردگیری می شود و سرانجام چنین ادامه می یابد: "در نظرسنجی سال ۲۰۲۰ توسط مؤسسه آلمانی Bertelsmann Stiftung، آشکار شد که تنها ۲۱.۵ درصد هلندی ها تصویر مثبتی از اسرائیل دارند. ترکیب این گروه حامیان با ترکیب اردوگاه بزرگ حامی اسرائیل در نیم قرن پیش تفاوت چشمگیری دارد". گزارش می افزاید که تا پیش از حملۀ حماس به اسرائیل، این سیر نزولی در حمایت از اسرائیل و سیر صعودی حمایت از فلسطین، خاصه در میان نسل جوان، تداوم داشته است.

آیا شباهتی بین استدلال منتقدان نیروهای چپ در ارتباط با اسرائیل، با استدلال حکام جمهوری اسلامی که بر پایۀ رأی مثبت ۹۸ درصد مردم ایران در ۴۴ سال پیش، هنوز برای خودشان "مشروعیت" قائل اند، نمی بینید؟