کنفرانس امنیتی مونیخ برای تعیین آلترناتیو؟!

کنفرانس امنیتی مونیخ از تاریخ ۱۷ فوریه( ۲۸ بهمن ماه) کارش را برای بحث و بررسی مهم ترین مسائل امنیتی جهان از جمله جنگ روسیه علیه اکرایین، جنبش اعتراضی ایران و...آغاز کرد.
در پنل امروز شنبه ۱۸ فوریه( ۲۹ بهمن ماه) که به مسائل ایران اختصاص داشت، به جای روال عادی کنفرانس و دعوت از نمایندگان حکومت اسلامی، از رضا پهلوی، مسیح علینژاد و نازنین بنیادی به عنوان نمایندگان اپوزیسیون ایران دعوت به عمل آمده بود.
رضا پهلوی در حرف هایش همچنان مواضع دوگانه ی تاکنونیاش را پیش برد.از یکسو خود و همراهان را نماینده اپوزیسیون ایران قلمداد کرد و از سیاست مداران جهان خواست که آنها را جدیتر بگیرند و از سوی دیگر از اتحاد همه مردم سخن گفت (البته بدون ذکر این نکته محوری که این مردم مورد نظر علی القاعده به گرایشات متکثر سیاسی و فکری تعلق خاطر دارند).
بویژه وقتی با این پرسش مواجه شد که پس از رفتن جمهوری اسلامی، جهان و غرب باید با چه افراد و یا نیرویی وارد مذاکره شوند؟
پاسخ داد: مردم!
آقای رضا پهلوی البته یادش رفت که از برگزارکنندگان کنفرانس بپرسد که چرا بهجز او و همراهان، هیچ فرد دیگری از جمع متکثر اپوزیسیون دعوت نشده است.؟!
همچنین ایشان هیچ نیازی ندید که صدای داخل مردم ایران را بازتاب دهد و بگوید که همین چند روز پیش ۲۰ تشکل صنفی و مدنی کشور که طی سالهای طولانی با رژیم فاسد و آدمکش جمهوری اسلامی مبارزه کرده و تاکنون هزینه های زیادی پرداخت کرده اند و بسیاری از همفکران این تشکلها از زنان، معلمان، کارگران ، دانشجویان، روشنفکران و...هنوز در زندان هستند، طی یک بیانیه تاریخی مشترک خواستههای مردم ایران را اعلام کرده اند!
در عوض خانم هانا نیومن عضو پارلمان اروپا از آلمان این وظیفه را بر عهده گرفت و به صراحت ضمن یادکردن از منشور اخیر ۲۰ تشکل صنفی و مدنی داخل کشور، اظهار امیدواری کرد که سال آینده نمایندگان واقعی مردم ایران که اکنون در زندان هستند، در کنفرانس امنیتی مونیخ شرکت کنند!
رضا پهلوی مادام که بر اتخاذ مواضع دوگانه اصرار ورزد ونخواهد نه در گفتار که در عمل به گرایشات متکثر و فعالدر عرصه سیاسی کشور که عموما جمهوری خواه وسکولار دمکرات هستند ، باور داشته باشد، همچنان به عنوان بخشی از مشکل جدی باقی خواهد ماند!