همانطور کە انتظار می رفت سیاستها و رفتار بە شدت استثمارگرانە و سرکوبگرانە حکومت و کارفرمایان با کارگران کاسە صبر کارگران را سرریز و موجی از اعتصاب و اعتراض کارگری را سبب گردیدە است. در هفت تپە اعتصابی کە از ٥٠ روز پیش شروع شد بە دلیل طفرە رفتن کارفرما از برآوردن مطالبات برحق کارگران و مماشات مسئولین دولتی با کارفرما همچنان ادامە دارد و کارگران اعتصابی روی خواستە های شان ایستادەاند و حاضر نیستند قبل از تحقق مطالبات شان بە اعتصاب خاتمە دهند. کارگران شرکت هپکو از دو روز پیش دور دیگری از اعتصاب را شروع کردەاند. کارگران پالایشگاه نفت آبادان، پالایشگاه پارسیان، پتروشیمی لامرد، شرکت نفت سنگین قشم، از دیروز بطور همزمان اعتصاب کردەاند. پالایشگاه نفتى جفیر نیز از امروز به اعتصاب پیوسته است.

پرداخت منظم دستمزد و مزایا، افزایش دستمزد و پرداخت منظم حق بیمە از خواستهای عاجل و مشترک همە کارگران اعتصابی است. ندادن منظم دستمزدها گذران زندگی خانوادە های کارگری را ناممکن کردە و آنها را در چنان موقعیت وخیمی قرار دادە است کە حتی قادر بە تهیە نان روزانە خانوادە هایشان نیستند. دستمزدها در مقایسە با گرانی ها و تورم فزایندە کە بنا بە دادەهای رسمی تنها ظرف یک ماە گذشتە ٧ درصد افزیش یافتە اند کفاف حداقل خورد و خوراک مزدبگیران را نمی دهد. ندادن منظم حق بیمە توسط کارفرما عملا درمان و بهداشت خانوادە های کارگری را بە مخاطرە انداختە و هزینە های آنها را بالا بردە است. کارگران ٤ شرکت پیمانکار فعال در صنعت نفت علاوە بر سە خواست ذکر شدە خواستە های مشترک دیگری هم دارند کە در واقع خواستە های همە کارگران شاغل در شرکتهای پیمانکاری و کارگران قراردادی هستند. این خواستە ها عبارتند از: استخدام رسمی بجای قراردادی و پیمانی، رفع تبعیضات مزدی و شغلی، اجرای طبقە بندی مشاغل، تجهیز محل های کار بە وسایل ایمنی و بهداشتی، رعایت حقوق سندیکایی.

کارگران شرکت های مختلف پیمانکار تا کنون برای تحقق خواستە های نامبردە بطور جداگانە اعتصاب و اعتراض کردەاند ولی هر بار کارفرمایان از برآوردن خواستە های کارگران بە شکلی طفرە رفتەاند. لغو خصوصی سازی از خواستە های دیگر کارگران اعتصابی هفت تپە و هپکو است. اعتصابات در ٤ شرکت نفتی و پتروشیمی در حالی در جریان است کە چندی پیش مدیران شرکت نفت در پی یک رشتە اعتراض در شرکت های پیمانکار کە برای شرکت نفت کار می کنند، طی بخشنامەای از صاحبان شرکتهای پیمانکار خواستە بودند دستمزدها و حق بیمە کارگران را بە موقع بە آنها بدهند و قانون کار را رعایت کنند. با این همە کارفرمایان کە اکثرشان از بستگان مقامات و نهادهای حکومتی هستند بە پشتوانە حمایت هایی کە از آنها می شود وقعی بە دستورات مدیران شرکت نفت نگذاشتند!

وقتی کارگر از هر سو تحت فشار قرار می گیرد و فشار اقتصادی و شرایط کاری او و خانوادەاش را احاطە می کنند و صبر و تحمل اش بە سر می رسد، انتخاب دیگری غیر از اعتصاب و اعتراض برایش باقی نمی ماند. این در حالی است کە صاحبان شرکت های پیمانکار غرق در ثروت و مکنت هستند و ثروت های شان را از طریق استثمار مضاعف کارگران و بە قیمت فقر و گرسنگی آنها کسب کردەاند. اعتصابات کارگری بویژە در شرایط کنونی موتور تحولات دمکراتیک در جامعە هستند. این اعتصابات هرچە بیشتر شوند و بیشتر مورد حمایت گروە های اجتماعی وسیع تری قرار گیرند، احتمال تحولات دمکراتیک در جامعە را بیشتر می کنند.

کشور ما از هر سو در بحران های تهدیدە کنندە قرار گرفتە و وضعیت زندگی اکثریت بزرگ مردم روز بە روز بدتر می شود. رژیم فاسد و ناکارآمد نشان دادە است کە قادر بە رفع بحران هایی کە خود خلق نمودە نیست و هرطرح و برنامەای کە تا کنون داشتە تنها بە وخامت بیشتر اوضاع دامن زدە است. تلاشهایی کە برای اصلاح رژیم تا کنون بە عمل آمدە بی نتیجە ماندە و حلقە فشار بر مردم روز بە روز تنگتر و رژیم وحشی تر و سرکوبگر تر شدە است. نتیجە اینکە هیچ تغییر، تحول و اصلاحی در شرایط کنونی بدون گسترش اعتصابات و اعتراضات گروە های مختلف اجتماعی ممکن نیست. کارگران و مزدبگیران این واقعیت را مدتهاست فهمیده اند، به همین جهت است کە موجی از اعتصابات شروع شدە است. موجی کە با فریب، تهدید و سرکوب فروکش نخواهد کرد.

هر کس و جریان کە بە دنبال تغییر و تحول دمکراتیک و استقرار عدالت اجتماعی، آزادی و دمکراسی و مخالف تبعیض، سرکوب و استبداد است، لازم است کە کارگران اعتصابی را بە هر شکل و وسیلە کە می تواند حمایت و بە آنها روحیە بدهد. حمایت قوی، وسیع و فوری می تواند بە پیوستن کارگران و کارکنان مؤسسات و کارخانەهای دیگر مساعدت کند. هر تغییر و تحولی هزینە معینی دارد و هر ایرانی لازم است سهمی از این هزینە را تقبل کند. کارگران پا پیش گذاشتەاند و دارند سهم خودشان را ادا می کنند. همە کسانی کە نفعی از ادامە وضعیت کنونی نمی برند، لازم است از اعتصابات کارگران در همە جا حمایت کنند. بویژە خود کارگران و دیگر مزدبگیرانی کە در اعتصاب نیستند نیز لازم است با اعتصاب از برادران و خواهران اعتصابی شان حمایت کنند.

اعتصابات جمعی وسیع، سریعترین و مؤثرترین راە برای گرفتن مطالبات است. راە دیگری برای خلاصی از فقر، بیکاری و بی حقوقی وجود ندارد. انفعال بە بدتر شدن وضعیت معیشتی و شغلی منتهی خواهد شد. اعتصابات فراگیر را هیچ رژیمی قادر نیست بی پاسخ بگذارد. خواستە های کارگران برحق و اعتصاب آنان موجە است. آنان مصمم اند روی خواستە هایشان بایستند و تا با آنها موافقت نکردەاند بە اعتصاب شان ادامە دهند.

اتحاد رمز پیروزیست!