تشدید مبارزە یگانە راە خلاصی از فقر و سرکوب است!
در سال جاری با اطمینان می‌توان گفت کە شمار اعتراضات و اعتصابات کارگری نسبت بە سال گذشتە افزایش پیدا کرد و کیفت آنها نیز بطرز چشمگیری بهبود یافت. شمار اعتراضات و نحوە نمایش و بازتاب آنها بە حدی بود کە همە نگاە‌ها را متوجە کارگران و معلمان نمود و مایە امید و دلگرمی همە عدالت‌خواهان و مبارزان راە آزادی و دمکراسی شد. گسترش اعتصابات از این لحاظ کە توانست تا حدود قابل توجهی ترس از سرکوب را بە جد بە چالش بکشد و گروەهای وسیعتری از جامعە را بە میدان مبارزە خیابانی و دیگر اشکال مبارزاتی بکشاند نیز حائز اهمیت بسیار است. همە این تحولات در شرایطی انجام گرفت کە سیاست‌های سرکوبگرانە حکومت هم پا به پای رشد اعتراضات مردمی تشدید و خشن‌تر شد. شمار زیادی از فعالین و سازمانگران اعتراضات روانە زندان‌ها و شکنجە‌خانە‌ها شدند و بە زندان و شلاق محکوم و شماری نیز در خیابان و زندان بە قتل رساندە شدند. رژیم بە امید فرونشاندن اعتراضات فزایندە بساط مندرس شوهای اعتراف‌گیری اجباری را دوبارە از سر گرفت و موجی از تهدیدات بازدارندە و سیلی از اتهام بە سوی فعالین کارگری، مدنی، حقوق بشری و غیرە بە منظور وادار کردن آنها بە سکوت و تسلیم در مقابل استبداد و ارتجاع حاکم و سیاست‌های ویرانگرانە‌شان بە راە انداخت. از سوی دیگر تلاش نمود تا جایی کە میسر است خواستەهای معترضین را بی‌پاسخ بگذارد و معترضین را با این روش هم مجازات کند.
با این وصف همە این تلاش‌ها برای فرونشاندن اعتراضات نتیجە مطلوب مد نظر حکومت را در پی نداشت. اعتراضات و اعتصابات همچنان ادامە دارد و مردم روی مطالبات‌شان پافشاری می‌کنند چرا کە شرایط زندگی‌شان بە آنها اجازە عقب‌نشینی نمی‌دهد و اگر بنا بر عقب‌نشینی باشد این حکومت است کە باید عقب بنشیند. اینک نیز به جای رسیدگی بە وضعیت غیرقابل تحمل مردم تصور می‌کند با تشدید سرکوب‌ها، گویا می‌تواند مردم را وادار بە تسلیم کند. صدور حکم ٣٨ سال زندان برای خانم نسرین ستودە وکیل آزادە و یکی از مدافعان و مبارزان حقوق بشر و قربانیان پرشمار بی‌عدالتی بە ٣٨ سال زندان و ١٤٠ ضربە شلاق در واقع نمونە راە‌کاری است کە حکومت برای انتقام‌گیری از خانم ستودە، ترساندن مبارزان از عواقب ادامە مبارزە و فرونشاندن اعتراضات و بی‌پاسخ گذاشتن مطالبات حق‌طلبانە و بدیهی مردم در نظر گرفتە است.
عین همین رویە را در مورد اسماعیل بخشی یکی از رهبران اصلی شورا و عضو سندیکای کارگران هفت تپە و سپیدە قلیانی به کار گرفتە و مشغول پروندە‌سازی مشابە برای این دو فعال کارگری و مدنی است کە یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین اعتصاب کارگری سال‌های اخیر را هدایت و توانستند حمایت و توجە گروەهای اجتماعی مختلف را بە مبارزات کارگران جلب و متعاقب آن با افشای شکنجە و طرح علنی آن عرصە را بر شکنجە‌گران تنگ کنند.
صدور احکام سنگین تا ٢٦ سال زندان برای دراویش زندانی سیگنال دیگری‌ست در این راستا. بە احتمال زیاد سرنوشت مشابهی در انتظار همە زندانیانی‌ست کە روی حقانیت مبارزات‌شان ایستادگی می‌کنند.
در آستانە نوروز اما بە رغم همە مبارزات سال جاری، مردم در حالی خود را برای جشن‌های نوروزی آمادە می‌کنند کە نە سفرەهای‌شان هرگز این همە خالی بودە و نە این همە تحت فشار و سرکوب قرار داشتەاند. صدها هزار کارگر و مزدبگیر هنوز در انتظار گرفتن دستمزدهای معوقە‌شان هستند و بە فرض اینکە دستمزدهای‌شان را بگیرند بایستی همە آن را بابت بدهی‌هایشان بە کسبە محل بپردازند. هنوز تکلیف دستمزد سال آیندە نامعلوم است و خطر بیکاری صدها هزار نفر دیگر از شاغلین را تهدید می‌کند. ولی آیا این بە معنی بی‌فایدە بودن مبارزات است؟ جواب قطعا منفی است. مبارزات موثر بودە و هستند، ولی برای عقب نشاندن حکومت هنوز کافی نیستند. سال جاری با همە پیامدهای فلاکت‌بارش برای زحمتکشان، از لحاظ مبارزاتی یکی از پربارترین و آموزندە‌ترین سال‌ها برای کارگران و مزدبگیران و عموم زحمتکشان بود و بە آنها آموخت کە برای خلاصی از فلاکتی کە بر آنها تحمیل شدە چارەای جز تشدید مبارزە سازمان یافتە و همراهی با مبارزات دیگر گروەهای اجتماعی وجود ندارد. اندوختە‌های مبارزاتی امسال‌مان را توشە راە سال آیندە برای رهایی خود و کشورمان از بند حکومتی کنیم کە ارمغانی جز فقر و فلاکت، سرکوب و و زندان و ویرانی و بی‌عدالتی برای ایران و ایرانی در بر نداشتە است و تا وقتی کە بر مسند قدرت باشد وضع اکثریت مردم اگر بدتر نشود، بهتر نخواهد شد. بە امید این کە نوروز آیندە در پرتو گسترش مبارزە و همبستگی بتوانیم تعرض لجام گسیختە و سرکوبگرانە رژیم را در هم بشکنیم، زندانیان سیاسی و کارگری را از بند رها و مستبدین حاکم را از مسند قدرت بە زیر بکشیم، نوروزی بە از امسال برای همە مردم آزادە بە ویژە مبارزان در بند و خانوادە‌هایشان آرزو می‌کنیم و مطمین هستیم کە مردم آزادە در ایام نوروز، آنها و خانوادە‌هایشان را تنها نخواهند گذاشت.