تروریسم ضد یهودی در سیدنی
مراسم مذهبی برای کشته شدگان در محل حمله - استرالیا، در ساحل بوندی، نزدیکی سیدنیAFP - دیوید گری
حمله ضد یهودی در ساحل بوندی سیدنی، به جای آنکه فرصتی برای اتحاد علیه این آفت و همدردی با قربانیان باشد، به بحثهای بیثمری دامن زد. رشد دوباره یهودیستیزی در جهان آنقدر جدی است که نباید ابزار سیاسی شود، بهویژه از سوی نخستوزیر اسرائیل.
از بدترین فاجعهها باید درس گرفت. کشتار سیدنی یکی از این فاجعهها است که هیچ توجیهی جز نفرت محض ندارد. یهودیان مذهبی که در حال جشن گرفتن عید هانوکا در ساحل بوندی بودند، تنها به دلیل هویت خود کشته شدند. این خشن ترین نوع و معنای اصلی یهودیستیزی است
اما در حالی که انتظار میرفت همه در محکومیت یهودیستیزی و همدردی با قربانیان متحد شوند، بحثهای سیاسی بلافاصله شعلهور شد. انگار در این دوران تغییرات بنیادین و قطبیسازیهای خشمآلود، واکنشهای پاولوفی (شرطی یا غریزی) جای همدلی را گرفته اس
مجادلات سیاسی
گفتگوهای ۴۸ ساعت گذشته بین بنیامین نتانیاهو و همتای استرالیاییاش، آنتونی آلبانیز، به جای تمرکز بر قربانیان و سوگواری، رنگ و بوی تقابل سیاسی داشته است. نخستوزیر اسرائیل از روز یکشنبه، آلبانیز را متهم کرد که با به رسمیت شناختن دولت فلسطین در ژوئن گذشته (همزمان با فرانسه و دیگر کشورها)، «بر آتش ضد یهودی نفت پاشیده است». دیروز، دوشنبه، آلبانیز این انتقادات را رد و تأکید کرد که اکنون زمان اتحاد استرالیاییها است.
این مباحث، بیش از هر چیز، سیاسی هستند. نخست وزیر اسرائیل، حتی در شرایط تراژیک، از فرصت برای امتیازگیری سیاسی استفاده و به کسانی که در ژوئن در موضوع فلسطین با او مخالفت کردند، حمله می کند. متهم کردن آنها به همدستی در یهودیستیزی، کلام غلط اندازی است که به مبارزه با یهودیستیزی آسیب میزند.
پژواک این رویکرد در بحثهای سیاسی فرانسه نیز دیده میشود. جایی که خانم «اورور برژه»، وزیر برابری زن و مرد در کابینه دولت فرانسه، کسانی را که از نسلکشی در غزه سخن گفته بودند، متهم کرد که «تروریستهای سیدنی را مسلح کردهاند». این ادعا نه تنها سادهانگارانه است، بلکه با اطلاعات جدید درباره مهاجمهای ساحل بوندی نیز مغایرت دارد.
ارتباط با داعش
یکی از دو تروریست سالها توسط سرویسهای امنیتی استرالیا به دلیل ارتباط با داعش تحت نظر بوده است. این نشان میدهد رادیکالیزه شدن او ارتباطی با وقایع غزه یا انتقادات از اسرائیل نداشته است. ایدئولوژی داعش، که مردم فرانسه در 2015 از آن جریحه دار شدند، شناخته شده است: اقدامات تندروانه مسلحانه ای که به بحثهای داخلی کشورهای غربی بیتفاوت است.
چه درسهایی میتوان گرفت؟
درس اول این است که رشد یهودیستیزی در جهان بسیار جدی است و نباید از آن استفاده ابزاری بشود. کشتهشدگان سیدنی لزوم احساس مسئولیت همه بازیگران عرصه عمومی را در برابر این آفت رو به رشد گوشزد می کنند. هیچکس، متعلق به هر گرایش سیاسی و با هر نظر درباره مناقشه اسرائیل و فلسطین، حق ندارد از نفرت ضد یهودی (یا ضد هر گروه دیگری) برای اهداف حزبی خود بهره برداری کند.
این مسئولیت بر عهده رهبران اسرائیل نیز هست. آنها با نفرت ضد یهودی نامیدن هر انتقاد از اقدامات خود (مثلاً اقدام به محکومیت رفتار کلنی نشینان در کرانه باختری)، مفهوم یهودی ستیزی را عادیسازی میکنند. یهودیستیزان واقعی آنقدر زیادند که نیازی به افزودن موارد جدید نیست. علاوه بر این، برخی معتقدند خشونتهای افراطی علیه فلسطینیان نیز به رشد نفرت ضد یهودی را دامن میزند.
درس دوم این است که هنوز با داعش کار تمام نشده است. این گروه تلاش میکند در سوریه دوباره سر برآورد و تا جذب هوادار تا استرالیا پیش می رود. این تهدیدی برای کل جامعه است و جامعه جهانی دچار شکاف، آسیبپذیری خود را در برابر آن آشکار می سازد.
برگردان : نادر عصاره
سه شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۴ - ۱۶ دسامبر ۲۰۲۵
منبع: رادیو فرانس اینتر
https://www.radiofrance.fr/franceinter/podcasts/geopolitique/geopolitiq…