جنبش انقلابی "زن، زندگی، آزادی" بر بستر چند دهه سلطه استبداد مذهبی، تبعیض ساختاری، سلب حقوق بنیادین و نبود آزادی ‌های فردی، اجتماعی، سیاسی، بی عدالتی و فشار اقتصادی در ایران سر برآورد. جان ‌باختن ژینا(مهسا) امینی، نوجوان سقزی، در شهریور ۱۴۰۱ به ‌عنوان نمادی از خشونت نهادینه‌ شده علیه زنان، نقطه عطفی شد که خشم فروخفته جامعه را دامن زد و جنبشی سراسری را خلق کرد. این جنبش، پاسخی عصیانگرانه به سال ها بی‌عدالتی بود و با حضور پیشتازانه زنان و همبستگی و مشارکت جوانان و پشتیبانی عموم خانواده ها، شعار «زن، زندگی، آزادی» را به پرچم رهایی جامعه از قید و بند ستم و استبداد بدل ساخت. و در عمل نیز، همبستگی سراسری مردم کشور ما را صرف نظر از تفاوت‌های ملی، قومی، مذهبی، سیاسی و اجتماعی را رقم زد. 

این جنبش برگ درخشانی در تاریخ مبارزات مردم ایران علیه استبداد و سیاست زن‌ ستیزانه جمهوری اسلامی بود که توانست به‌رغم سرکوب خونین و خشونت عریان حکومت، شکستی بزرگ بر رژیم تحمیل کند. اکنون جمهوری اسلامی دیگر قادر به اجرای کامل سیاست‌های زن‌ستیزانه و تحمیل حجاب اجباری بر زنان نیست. این عقب ‌نشینی، نخستین شکست علنی و آشکار حکومت در برابر اراده مردم بود و نشان داد که زنان و مردان آزادی‌خواه اگر متحدانه عمل کنند می‌توانند دیوارهای پوسیده استبداد حاکم را در هم بشکنند.

جنبش ژینا(مهسا) امینی فراتر از یک اعتراض مقطعی، گسستی فرهنگی و سیاسی آفرید و جامعه را با این حقیقت رویرو ساخت که آزادی زنان شرط رهایی جامعه است. شعار آن به نماد ارزش‌های نوین برابری و دموکراسی بدل شد و بنیانی تازه برای شکل‌گیری مطالبات آینده گذاشت.

این جنبش پژواکی گسترده در سطح بین‌المللی نیز بجا گذاشت. صدای آزادیخواهانه زنان و جوانان ایران از مرزهای کشور فراتر رفت و همبستگی جنبش‌ های آزادی‌ خواهانه و فمینیستی جهان را برانگیخت. این همبستگی جهانی، رژیم سرکوبگر حاکم بر کشورمان را بیش از پیش در انزوا قرار داد.

این جنبش ها زمانی به ثمر خواهند نشست که با اعتراضات کارگران، معلمان، بازنشستگان، جوانان و دیگر اقشار تحت ستم و استثمار در هم بیامیزد و راه را برای شکل‌گیری یک جبهه وسیع مردمی در برابر استبداد دینی و استقرار دموکراسی هموار سازند. 

حزب چپ ایران بر این باور است که جنبش زن، زندگی، آزادی، دستاوردهای مهمی چون شکستن هژمونی ایدئولوژی زن‌ستیز حاکم، تضعیف اقتدار دینی و سیاسی نظام، ارتقای آگاهی عمومی نسبت به پیوند آزادی زنان و رهایی جامعه، و تثبیت ارزش‌ های دموکراتیک در فرهنگ سیاسی ایران برجای گذاشته است. در سالگرد این جنبش بزرگ از احزاب و سازمان های سیاسی و نهادهای دموکراتیک در داخل و خارج از کشور تقاضا می کنیم که به هر شکل که می توانند برای تداوم خواسته های دموکراتیک و مترقی جنبش انقلابی زن، زندگی، آزادی و پیگیری و بسط مطالبات مردم، مبارزه خود را تداوم  و گسترش دهند. تردید نداریم که با سازمان‌دهی و تقویت همبستگی‌ها و پیوند زدن اعتراضات پراکنده، می توان مسیر پایان دادن به جمهوری اسلامی و برپایی جامعه‌ای دموکراتیک و عادلانه را هموار کرد. 

هیئت سیاسی- اجرائی حزب چپ ایران
شهریور ۱۴۰۴- سپتامبر ۲۰۲۵