تایید حکم اعدام شریفه‌ی محمدی، فعال کارگری، لکه‌‌ی ننگ دیگری است بر پرونده‌ی سراپا سرکوب و فساد جمهوری اسلامی. این رژیم در تمام طول حیات خود، جز کشتن، شکنجه و زندان ارمغان دیگری برای مردم ایران نداشته و حالا نیز که در بن‌بست سیاست‌های ویرانگر خود گرفتار است، نه راه پیش دارد و نه راه پس. هم زیر تازیانه‌ی جنبش مردم قرار دارد، هم از نظر بین‌المللی در بدترین شرائط ممکن گرفتار شده، اما هم چنان به فکر انتقام از فعالان جنبش‌های مدنی و سیاسی کشور است. صدور حکم‌ اعدام علیه فعالان جنبش «زن، زندگی‌، آزادی»، از جمله در مورد شریفه‌ی محمدی، نشانه‌ی کینه‌توزی حکام جنایتکار رژیم علیه مردم ایران است.

این رژیم، در حالی‌که هنوز  مردم از تبعات جنگ ۱۲ روزه‌ی آن‌ با اسرائیل، خرابی‌ها و خسارت‌های جانی و مالی  ناشی از آن قرار دارند و  زیر فشار اقتصادی له شده و از بی‌آبی و بی برقی در رنج و عذاب‌اند، به جای پاسخگوئی به بحرا‌‌ن‌ها و ویرانی‌های خودساخته، سرکوب داخلی را تشدید کرده و با صدور حکم‌های سنگین برای فعالان سیاسی و مدنی، در تقلای خاموش کردن هر صدای آزادی‌خواهانه در کشور است. تائید حکم اعدام شریفه‌ی محمدی توسط دیوان عالی کشور، بدون آن که به ابهام‌ها و ایرادها‌ی حقوقی موجد نقض آن رسیدگی شود، نشاندهده‌ی عزم جمهوری اسلامی برای قتل این فعال کارگری و کینه‌توزی آن علیه جنبش زنان کشور ما به هر قیمیت است. اولین حکم اعدام این زندانی در شعبه اول دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی احمد درویش گفتار صادر شده‌بود و پس از نقض آن توسط دیوان عالی، مجددا برای بررسی به شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت فرستاده شد که ریاست آن را محمد علی درویش گفتار ، پسرقاضی اول بر عهده داشت. حکمی که در بیدادگاه تجدیدنظر، دوباره تائید شد.

حکم اعدام برای شریفه‌ی محمدی، پخشان عزیزی، وریشه مرادی، نمونه‌‌هایی از موج  ادامه‌دار سرکوب‌اند؛ زنانی که جرمشان نه دست زدن به خشونت، بلکه پافشاری بر آزادی و عدالت و فعالیت مدنی در جهت تحقق آرمان‌های انسانی خود بوده‌است. اینان قربانی خشونت دولتی جمهوری اسلامی و آدمکشان آن هستند.

حزب چپ ایران این حکم‌های ضد انسانی را قویا محکوم می‌کند. ما همه‌ی نیروهای مترقی، اتحادیه‌های کارگری و نهادهای حقوق بشری را فرا می‌خوانیم که در برابر گسترش اعدام و زندان ایستادگی کنند. ما از احزاب و تشکل‌های سیاسی و نهادهای دموکراتیک و مدنی تقاضا می‌کنیم برای دفاع از جان شریفه‌ی محمدی و دیگر انسان‌ها‌ئی که در معرض خطر اعدام قرار دارند، علیرغم هر اختلافی که دارند، دست در دست هم، با تاکید بر اشتراکات خود اقدام کنند. بدون شک یکی از عوامل گسترش سرکوب در جمهوری اسلامی پراکندگی ماست. تردید نکنیم اگر صدایمان را برای نجات جان زندانیان به هم گره بزنیم و به فریاد بدل کنیم، حکومت را عقب خواهیم نشاند. بدانیم که گوش حکومت برای شنیدن زبان زور حساس است.

هیئت سیاسی- اجرایی حزب چپ ایران
۱۸ اوت ۲۰۲۵ -۲۸ مرداد ۱۴۰۴