با تاثر بسیار به آگاهی می‌رسانیم که رفیق ما، قدرت امیری کلهر شباهنگام شنبه ۴ مرداد با دوستداران بسیارش وداع گفت و با چشم بستن بر زندگی از دنیا رفت. قلب مهربان این انسان پرشور در پی یک عمل سنگین و بعد از فشارهای طاقت فرسای چندین ماهه‌ی که او‌‌ تحمل کرد، از تپش بازماند. پروانه و فرزندان، و چند یار همیشه غمخوار او برای حیاتمندی این همسر و پدر و دوست و به این امید که این عاشق زندگی باز در سرزندگی بر زندگی لبخند زند، از هیچ کوشش و هزینه‌کردی دریغ نورزیدند. اما دریغا که مرگ شوم فرارسید و او را از دست همه‌ی ما ربود.

قدرت به سال ۱۳۴۰ در قصرشیرین چشم به جهان گشود. کودک شیرین زبانی بود که در تبریز تحت تاثیر برادر بزرگش و از طریق مطالعه‌ی کتاب‌های صمد بهرنگی با روحیه‌ی عدالت خواهی بارآمد و تا پایان عمر بر این خصوصیت فردی و اجتماعی‌اش‌ پابرجا ماند. در سال انقلاب، از ۱۷ سالگی وارد مبارزه‌ی سیاسی شبانه روز شد و به عنوان فعالی خستگی ناپذیر در صفوف فدائیان خلق جا گرفت. او با خونگرمی مثال‌زدنی‌ و ارتباطات بسیار گسترده‌ای که برقرار می‌کرد، به پذیرش مسئولیت‌های سخت در فعالیت‌های سیاسی شهرت داشت. قدرت کلهر منبعی برای تحرک سازمان متبوعش – سازمان فداییان خلق (اکثریت)، در قصر شیرین، دانشسرای کرمانشاه و سپس در دوران مهاجرت بود.

رفیق «سیامک» که در این سازمان مسئولیت‌های متعددی پذیرفت با شروع روند وحدت در دهه‌ی ۹۰ خورشیدی، برای به بار نشستن آن فعالانه کوشید و با تاسیس حزب چپ ایران فعالیت سیاسی خود در این حزب را ادامه داد. خبر از دست‌رفتن این رفیق عزیز هنگامی به ما رسید که شورای مرکزی حزب روز دوم کارش را آغاز می‌کرد. به همین مناسبت یاران وی با اندوه بسیار و بپا خاستن به احترام این رفیق، نشست را با دقیقه‌ای سکوت در گرامی‌داشت و بزرگ‌داشت او شروع کردند. آخرین مسئولیت حزبی «سیامک»، عضویت در شورای مرکزی و ارتباط‌گیری‌ با احزاب مترقی ایرانی در هلند بود.

حزب چپ ایران با تاثر فراوان از مرگ زودهنگام یار وفادار خود رفیق «سیامک» که در زمره شمع‌های همیشه فروزان گردهمایی‌های دوستانه و از گردانندگان پر تکاپو و خوش‌آواز آنها بود، خود را هم‌درد همه‌ی آنانی می‌داند که او را دوست داشتند. تسلیت ما اما مخصوصاً و مقدم بر همه به همسر مهربان او پروانه عزیز است که تا واپسین دم غمخوارانه در بالین او بود و همچنین به فرزندان آن زنده‌یاد، عزیزان ما: مهسا، مژده و آرمین که در عاطفه‌ی بی پایان پدر بزرگ شدند. ما شریک اندوهِ انبوه بازماندگان و دوستداران قدرت هستیم که در میهن و مهاجرت در سوگ او نشسته‌اند. نام مانای قدرت امیری («سیامک») ثبت دفتر مبارزه برای آزادی و دمکراسی و عدالت اجتماعی است.

دفتر شورای مرکزی حزب چپ ایران

۶ مرداد ۱۴۰۴ برابر با ۲۸ ژوئیه ۲۰۲۵